شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه محمد ابراهیمی گزارش خطا رودخانه هاعجیبترین رودخانه هارودخانه آب جوشجنگلهای آمازون رودخانه‌ی آب جوش !در جنگل‌های بارانی آمازون در مایانتویاکو (Mayantuyacu) در پرو رودخانه ای جریان دارد که از شدت حرارت به نقطه‌ی جوش رسیده است. اهالی محلی به آن Shanay-timpishka می‌گویند که ترجمه ای آزاد از آن "جوشیده از گرمای خورشید" می‌باشد. آنها معتقدند که این رودخانه توسط مار غول آسایی به نام Yacumama(مادر آب ها) به وجود آمده که با تخت سنگ بزرگی به شکل مار در ابتدای رودخانه مجسم شده است.این رودخانه 25 متر عرض، 6 متر عمق و فقط 6.4 کیلومتر طول دارد. دمای آب بین 50 تا 90 درجه‌ی سانتیگراد است، البته در بعضی نفاط دمای آب به 100 درجه نیز می‌رسد که میتواند در چند ثانیه سوختگی درجه سوم ایجاد کند. بسیاری از حیوانات بدشانس در این رودخانه افتاده و کشته شده اند. در آمازون چشمه‌های آب گرم وجود دارد اما هیچ کدام به بزرگی Shanay-timpishka نیست.هر سال تعدادی توریست به مایانتویاکو می‌آیند تا درمان سنتی مردم آشانینکا (Asháninka) را تجربه کنند. اما به غیر از چند ارجاع مبهم در مجله‌های نفتی در دهه‌ی 30 میلادی، مدارکی علمی برای این رودخانه وجود ندارد. این شگفتی طبیعی به نحوی توانسته هفتاد و پنج سال از توجه گسترده به خود فرار کند. برای بیشتر اهالی پرو این رودخانه یک افسانه است. زمین شناسان هیچ توضیحی برای آن ندارند، آنها معتقدند که گرم کردن حتی قسمت کوچکی از این رودخانه احتیاج به مقدار بسیار زیادی حرارت زمین گرمایی دارد و زمین اینجا 650 کیلومتر از نزدیکترین آتشفشان فعال فاصله دارد.آندرز روزو (Andrés Ruzo) متخصص انرژی زمین گرمایی در دانشگاه Southern Methodist هیچ دلیلی بر باور کردن وجود این رودخانه نداشت اما داستان‌های پیرامون آن روزو را کنجکاو کرد. او اولین بار در سن دوازده سالگی از پدربزرگش راجع به این رودخانه شنید. طبق این داستان اولین بار اسپانیایی‌ها درحالی که در جنگل‌های آمازون به دنبال طلا بودند، این رودخانه را کشف کردند. آنهایی که از این سفر برگشتند درباره‌ی سرزمین خطرناکی حرف زدند که از آب‌های سمی، مارهای آدم خوار، گرسنگی، مریضی و رودخانه ای که از زیر می‌جوشد، پر شده بود.روزو هم اکنون کتابی راجع به این پدیده نوشته که "رودخانه‌ی جوشان: ماجراجویی و کشف در آمازون" نام دارد. او همچنین هدایت گر دو مطالعه‌ی "بررسی دقیق رودخانه از نظر زمین گرمایی" و "بازرسی موجودات غوطه ور در آب این رودخانه" با همکاری بوم شناسان است. او امیدوار است که کتابش توجه عمومی را به این شگفتی طبیعت و تهدیدی که از جانب چوب برهای غیر مجاز وجود دارد، جلب کند.روزو می‌گوید:" در اواسط دوره‌ی دکترایم متوجه شدم که این رودخانه یک پدیده‌ی طبیعی است و اگر ما کاری نکنیم به زودی از بین خواهد رفت." ارسال مطالب بیشتر
رودخانه‌ی آب جوش !در جنگل‌های بارانی آمازون در مایانتویاکو (Mayantuyacu) در پرو رودخانه ای جریان دارد که از شدت حرارت به نقطه‌ی جوش رسیده است. اهالی محلی به آن Shanay-timpishka می‌گویند که ترجمه ای آزاد از آن "جوشیده از گرمای خورشید" می‌باشد. آنها معتقدند که این رودخانه توسط مار غول آسایی به نام Yacumama(مادر آب ها) به وجود آمده که با تخت سنگ بزرگی به شکل مار در ابتدای رودخانه مجسم شده است.این رودخانه 25 متر عرض، 6 متر عمق و فقط 6.4 کیلومتر طول دارد. دمای آب بین 50 تا 90 درجه‌ی سانتیگراد است، البته در بعضی نفاط دمای آب به 100 درجه نیز می‌رسد که میتواند در چند ثانیه سوختگی درجه سوم ایجاد کند. بسیاری از حیوانات بدشانس در این رودخانه افتاده و کشته شده اند. در آمازون چشمه‌های آب گرم وجود دارد اما هیچ کدام به بزرگی Shanay-timpishka نیست.هر سال تعدادی توریست به مایانتویاکو می‌آیند تا درمان سنتی مردم آشانینکا (Asháninka) را تجربه کنند. اما به غیر از چند ارجاع مبهم در مجله‌های نفتی در دهه‌ی 30 میلادی، مدارکی علمی برای این رودخانه وجود ندارد. این شگفتی طبیعی به نحوی توانسته هفتاد و پنج سال از توجه گسترده به خود فرار کند. برای بیشتر اهالی پرو این رودخانه یک افسانه است. زمین شناسان هیچ توضیحی برای آن ندارند، آنها معتقدند که گرم کردن حتی قسمت کوچکی از این رودخانه احتیاج به مقدار بسیار زیادی حرارت زمین گرمایی دارد و زمین اینجا 650 کیلومتر از نزدیکترین آتشفشان فعال فاصله دارد.آندرز روزو (Andrés Ruzo) متخصص انرژی زمین گرمایی در دانشگاه Southern Methodist هیچ دلیلی بر باور کردن وجود این رودخانه نداشت اما داستان‌های پیرامون آن روزو را کنجکاو کرد. او اولین بار در سن دوازده سالگی از پدربزرگش راجع به این رودخانه شنید. طبق این داستان اولین بار اسپانیایی‌ها درحالی که در جنگل‌های آمازون به دنبال طلا بودند، این رودخانه را کشف کردند. آنهایی که از این سفر برگشتند درباره‌ی سرزمین خطرناکی حرف زدند که از آب‌های سمی، مارهای آدم خوار، گرسنگی، مریضی و رودخانه ای که از زیر می‌جوشد، پر شده بود.روزو هم اکنون کتابی راجع به این پدیده نوشته که "رودخانه‌ی جوشان: ماجراجویی و کشف در آمازون" نام دارد. او همچنین هدایت گر دو مطالعه‌ی "بررسی دقیق رودخانه از نظر زمین گرمایی" و "بازرسی موجودات غوطه ور در آب این رودخانه" با همکاری بوم شناسان است. او امیدوار است که کتابش توجه عمومی را به این شگفتی طبیعت و تهدیدی که از جانب چوب برهای غیر مجاز وجود دارد، جلب کند.روزو می‌گوید:" در اواسط دوره‌ی دکترایم متوجه شدم که این رودخانه یک پدیده‌ی طبیعی است و اگر ما کاری نکنیم به زودی از بین خواهد رفت."
