شهرستان
زهک در شمال استان
سیستان و بلوچستان قرار دارد و از یک شهر و دو بخش(
مرکزی وجزینک ) و 4دهستان (
زهک ،خواجه احمد،جزینک ،خمک )با 203آبادی دارای سکنه تشکیل شده است.
این شهر دارای آب و هوایی گرم و خشک است .
مردم
زهک اغلب کشاورز و دامدارند و به دلیل وجود دریاچه فصلی
هامون ...مشاهده کامل متن عده ای به شغل صیادی اشتغال دارند .
شهرستان زهک در نقطه پایانی جاده ترانزیت و خط آهن در حال ساخت چابهار به مرز افغانستان قرار دارد و مرز میلک نقطه مهمی در ارتباط ایران و آسیای میانه است.
شهر زهک پیش از تقسیمات کشوری جدید جزئی از بخش شهرکی و نارویی شهرستان زابل به شمار می‌آمد.
بررسی باستان‌شناسی در تپه گوری کهنه زهک به شناسایی دو دوره استقراری اشکانی و «اسلامی پسین» انجامیده‌است
شهر هخامنشی دهانه غلامان یا دروازه بردگان در پیرامون زهک و زابل قرار دارد.
سد زهک که در ۲۷ کیلومتری جنوب شرقی زابل قرار دارد رودخانه سیستان را به دو کانال تقسیم می‌کند. یکی کانال طاهری و دیگری کانال شهر نامیده می‌شود.
مردم این منطقه به زبان زابلی صحبت می‌کنند
در کتیبه‌های هخامنشی، بیستون ،تخت جمشید و نقش رستم از این شهر به نام «زرک» یا «زرنکای» یاد شده‌است.
با توجه به وزش بادهای معروف ۱۲۰ روزه سیستان که همواره از شمال غرب به جنوب شرق می‌وزد.درهای ورودی کلیه خانه‌ها ی این شهر در ضلع جنوبی ساختمان قرار دارد.این شهر دارای برج و بارو نمی‌باشد که در حقیقت ثبات امنیت در آن روزگار را بیان می‌کند.
باستان شناسان، یکی از عوامل اصلی متروک شدن این شهر را، خشک شدن ناگهانی بستر رودخانه هیرمند می‌دانند.
منبع:
http://www.gandompress.ir/?p=4471
http://sistangasht3000.blogfa.com/post-13.aspx
http://sb-ostan.ir
http://www.amziran.blogfa.com/post-6.aspx
