tishineh
2 4 2

آب و هوا

توضیحات

ویرایش
اقلیم : معتدل
آستارا شهر بام‌های سفالین در ساحل غربی دریای خزر (کاسپین) و در شمالی‌ترین نقطهٔ استان گیلان و آخرین نقطهٔ مرزی ایران و جمهوری آذربایجان و از نظر جغرافیایی در مرکز تالش بزرگ (شامل تالش جنوبی در خاک ایران و تالش ...مشاهده کامل متن شمالی در خاک جمهوری آذربایجان) قرار دارد.
آستارا از شرق به دریای خزر، از شمال به آستارای جمهوری آذربایجان، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به شهرستان تالش در استان گیلان محدود شده‌است.
رود آستاراچای آستارای ایران را از آستارای جمهوری آذربایجان جدا می‌سازد. بخش اصلی راه شوسه آستارا-اردبیل تقریباً به موازات این رود و خط مرزی کشیده شده‌است.
در منطقهٔ آستارا علاوه بر زبان ترکی آذربایجانی، زبان تالشی نیز رایج است ولی در اثر مهاجرت‌های زیاد از اهمیت آن کاسته شده‌است.
این شهر از نظر جغرافیایی بر سر سه راه قرار گرفته‌است: راه جنوبی آن از کنار دریا خزر به بندر انزلی و راه شمالی آن از کناره همین دریا به آران که روسها آن را آذربایجان خوانده‌اند، کشیده شده‌است.
راه غربی آن که از گردنه حیران می‌گذرد، به اردبیل می‌رسد.
در محل کنونی شهر آستارا در قدیم روستایی به نام دهنه‌کنار وجود داشته که از زمان قاجار گسترش یافته و دگرگون شده‌است.
آنچه در مورد سوابق این شهردر کتب تاریخی مشهود است این است که منطقه آستارا تا زمان صفویه و پیش از آن از موقعیت خاصی برخوردار نبوده‌است. از آن زمان به بعد است که به سبب توسعه تجارت و مقاصد استراتژیک اهمیت پیدا کرده و در آن قلاع متعددی ساخته شده‌است.
منشا نامگذاری درباره منشا و چگونگی پیدایش نام این شهر دو نظریه متفاوت وجود دارد. نظریة اول نام آستارا را برگرفته ازترکیبی در زبان تالشی می‌داند مطابق این نظریة نام این شهر برگرفته از واژه آسته رو در زبان تالشی است.
درباره وجه تسمیة نام این شهر گفته شده که کاروانان و مسافران زمانی که به این منطقه مردابی ساحلی می‌رسیدند ناچار به حرکت آهسته‌تر می‌شدند و واژة آسته رو (آهسته رو) تالشی به مرور تبدیل به آستارا شده‌است.
جالب این که در محلة عنبران محلة آستارا. جالب این که مردم هنوز هم به این شهر اوستورو می‌گویند.
اما نظریة دوم این نام را تشکیل شده از دوبخش «آست» + «آرا» می‌داند. «آست» در ترکی به معنی پایین و فرودست و «آرا» یا «آرالیک» به معنی سرزمین یا دشت هموار است.
مطابق این نظریه آستارا واژه‌ای ترکی به معنی دشت هموار و کم ارتفاع است و به دشت هموار و کم ارتفاعی بر می‌گردد که شهر آستارا در آن قرار دارد.
از زمان صفویه تا قاجاریه، نام آستارا تنها به منطقه‌ای میان انزلی و رود ارس که بخشی از آن در حال حاضر جزو جمهوری آذربایجان است، اطلاق می‌شده‌است. بررسی متون تاریخی مربوط به استارا نشان می‌دهد که این شهر در قرن گذشته دهکده کوچکی در آبریز رودخانه آستارا به نام دهنه کنار بوده و این نکته بیان گر این است که آستارا به منطقه‌ای کوهستانی اطلاق می‌شده نه یک ناحیه شهری.
از مشاهدات خاورشناسان در قرن نوزدهم چنین برمی آید که این روستا دارای مکان‌هایی بوده که از طریق آن‌ها کالاهای تولیدی به خارج از ایران صادر می‌شده و این مساله نقش مهمی را در گسترش شهر نشینی درمنطقه ایفا کرده‌است.
در محل کنونی آستارا دهی به نام «دهنه کنار» وجود داشته که از زمان قاجاریه به یعد، به سبب صدور کالا و رفت و آمد تجار توسعه یافت و در اواخر دوره قاجار به اهمیت بازرگانی و مسافرتی پیدا کرد، اما به سبب کمی عمق آب، بندرگاهی در آن احداث نشد.
با وجود این شهر آستارا رشد وگسترش نسبی یافت.
همین موضوع، یعنی محل رفت وآمد میان ایران وروسیه و از آن طریق اروپا سبب شد تا تمدن جدید اروپا، زودتر به این شهرستان راه پیدا کند، به طوری که هم زمان با تاسیس دارالفنون تهران، در آستارا نیز مدرسه‌ای به نام «مدرسه صادقیه» افتتاح شده بود.
در سالهای اخیر نیزپس از گسترش روابط میان دولت‌های ایران و اتحاد جماهیر شوروی سابق و سپس با جمهوری‌های استقلال یافته آذربایجان و گرجستان، آستارا اهمیت بیش‌تری یافت.
تقسیمات کشوری
قدیمی‌ترین جایی که از آستارا ذکر شده، در حدودالعالم است که در پایان قرن چهارم هجری نوشته شده. در قرن هشتم هجری آستارا مقر شهرداری گیلان شد.
از قرن دهم تا دوازهم خانهای تالشی آستارا خودمختار یا در قلمروی فرمانروایان گیلان یا اردبیل بودند، و نقش مهمی در رخدادهای استانهای خزری ایفا کردند.
منطقهٔ آستارا از نظر جغرافیائی به دره‌ای اطلاق می‌گردد که حدوداً در مرکز سرزمین تالش و در فاصلهٔ بین سلسله کوه‌های شمالی-جنوبی تالش و دریای خزر و در شرق دشت اردبیل واقع است.
پس از بسته شدن عهدنامهٔ ترکمنچای میان دو دولت ایران و روسیه، بخش شمالیِ سرزمین تالش به دولت روسیه واگذار شده و رود آستاراچای به عنوان مرز تعیین گردید که از مرکز آبادی قدیمی آستارا می‌گذشت.
بخش جنوبی در ترکیب ایران باقی ماند. پس از تاسیس گمرگات و مرزبانی، اهمیت سیاسی و بازرگانی آن افزایش یافت. در آن دوران منطقهٔ آستارا در ترکیب ایالت آذربایجان تحت حکومت شاهزاده عباس میرزا نایب السلطنه، قرار داشته و بخشی از ولایت اردبیل بود.
بنا به دلایل نامعلوم آستارا در قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ خورشیدی که به موجب آن به یکی از بخش‌های شهرستان اردبیل در شرق استان آذربایجان شرقی تبدیل گشت.
در سال ۱۳۳۶ آستارا با تأسیس فرمانداری به یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی مبدل شد تا این که بعدها به برخی دلایل و از جمله تشابهات اقلیمی از خرداد سال ۱۳۳۹ خورشیدی، دوباره به زادگاه اصلی خود استان گیلان ملحق گردید.
جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی، ۳۵٬۹۴۵ نفر بوده و طبق بر آورد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، به ۴۳٬۸۶۴ نفر رسیده و و بر اساس سرشماری ۱۳۸۵ جمعیت شهرستان ۸۱۲۳۴ نفر است.
اکنون بر اساس منابع موثق میزان جمعیت آن از یکصد هزار نفر فراتر رفته‌است.
وضعیت اقتصادی آستارا:
از نظر اقتصادی می‌توان گفت آستارا به هیچکدام از شهرستان‌های هم تراز خود شباهتی ندارد. وجود نقطه صفر مرزی با روسیه شوروی در گذشته و جمهوری آذربایجان در حال حاضر و همچنین دارابودن مرز آبی و خاکی با این کشور از جمله دلایل این ناهمگونی است .آستارا به سبب واقع شدن در گلوگاه حیاتی دریای خزر و همچنین نزدیکی به مرکز کشور (نسبت به دیگر نقاط مرزی کشور) با فاصله 530 کیلومتر از تهران و 190 کیلومتر از مرکز استان گیلان از ویژگی‌های طبیعی منحصر به فردی سود می‌برد.که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
1-قرار داشتن در نقطة مرزی ایران با جمهوری آذربایجان
2- همسایگی با 4 کشور تازه استقلال یافته شوروی سابق
3- تنها راه ترانزیتی زمینی خلیج فارس با کشورهای آسیای میانه
4-اتصال آستارا (ایران) به آستارا (آذربایجان) از طریق راه آهن در آینده نزدیک
5-دسترسی آسان به امکانات خطوط انتقال گاز و برق
6-طبیعت ملایم و مساعد و گردشگری مناسب
7-دریایی ملایم با 120 روز آفتابی و با شیب کم
و به همه اینها باید اضافه کرد که مرز آستارا، تقریباً تنها مرز امن و دست نخورده و بدون تنش ایران در حداقل 80 سال گذشته است که خود تأثیر بسزایی درامنیت اقتصادی و سیاسی این شهر دارد.
قدمت تاریخی و وضعیت فرهنگی مناسب یکی دیگر از مزایای این شهر مرزی استبا دست به دست هم دادن این عوامل ما به شهر مرزی روبرو می‌شویم که علی رغم وسعت کم و دور افتادگی نسبی دارای همیت اقتصادی و استراتژیکی زیادی است .به طوری که می‌توان ادعا کرد، از نظر سطح اقتصادی، پیشرفت‌های شهری ،سطح فرهنگی، سطح گردشگری و سطح سواد عمومی ما با منطقه‌ی مرزی سرو کار داریم که اصولاً با عام‌ترین ویژگی نقاط مرزی (یعنی محرومیت) بیگانه است.
سطح درآمد عمومی اکثر مردم شهر بالا و یا متوسط بالاست و فقر چندان در حومه شهر به چشم نمی‌خورد. بیشترین سهم در درآمد مردم شهر را می‌توان در وهله اول، بازار کالاهای وارداتی آن داراست.
بطوری که بعد از آزاد شدن عبور و مرور مرزی بازاری تأسیس شد که در ابتدا تنها به عرضه‌ی کالاهای مبادله ای مرزنشینان اختصاص داشت ، اما امروزه یکی از فعالترین و پر رونق‌ترین و معروف‌ترین بازارهای مرزی در نوع خود است به طوری که تقریباً در ایام تعطیل از سراسر کشور می‌توان مسافران و خریدارانی را در این شهر مشاهده کرد که البته به همراه خود مبادلة فرهنگی را نیز به همراه دارد.
از دیگر آثار وجود این بازار، سطح اشتغال زایی بالای آنست در حال حاضر جمعیت زیادی از شهرها و استان‌های مجاور، بصورت مهاجرانی دائمی در این بخش مشغول فعالیت می‌باشند که به اظهار عموم سطح درآمد مناسبی نیز از این محل دارند.بطور نسبی اگر 50 درصد فعالیت اقتصاد اهالی را بازار کالاهای وارداتی آن در نظر بگیریم می‌توان بقیه‌ی فعالیت‌ها را به شرح زیر در نظر گرفت:
،5 درصد در بخش شیلات 10درصد شاغلین بخش خدمات و تجارت شهری و گردشگری( درصد در بخش کشاورزی و دامداری (عمدتاً در بخش روستایی 15
5 درصد شاغلین مشاغل دولتی و آموزشی و بهداشتی مشغولند.
و10 درصد شاغلین نیز در بخش مسکن
دلیل بالا بودن سهم اشتغال در بخش مسکن، حجم گسترده ساخت و ساز در سالهای اخیر بدلیل افزایش جمعیت ناشی از مهاجرت ازیک سو و تمایل به سطوح زندگی مرفه‌تر و تخریب بافت سنتی قدیمی بخاطر افزایش سطح درآمد عمومی از سوی دیگر است.بگونه ای که در حال حاضرفعالیت در بخش مسکن از فعالیت‌های اقتصادی پرسود تلقی می‌شود.
گمرک:
تاریخ تاسیس گمرک درآستارا، به صورت دقیقدر دست نیست. ولی مطابق شواهد تاریخی در سال 1205 هـ.ش وقتی عباس میرزا می‌خواست برای قشون هزینه کند از فتحعلی شاه درخواست کمک مالی می‌کند ،شاه در جواب می‌گوید از پول عوارض گمرکی آستارا فراهم کنید.
و . ژان اوین در کتاب «ایران امروز» به توصیف آستارا پرداخته و می‌نویسد «آستارا بندری است در جوار اردبیل. این شهر گمرکی دارد که از سوی متصدیان بلژیکی اداره می‌شودامروزه گمرک آستارا به عنوان یک اداره کل در امور واردات و صادرات قطعی، ورود و خروج موقت، تعاونی مرز نشینان، ترانزیت داخلی و خارجی، کارتینگ بین المللی، مبدا و مقصد کارنه تیر، کاپوتاز، امور مسافری، مرجوعی، امانت‌های پستی و قضایی به فعالیت مشغول می‌باشد.
این گمرک رتبه اول تجارت چمدانی را در میان مرزهای زمینی شمال کشور با اختصاص بیش از 45 درصد از کل صادرات چمدانی کشور به دست آورده است ودر حال حاضر اداره کل گمرک آستارا به عنوان بزرگترین گمرک زمینی شمال کشور علاوه بر ارائه خدمات مختلف گمرکی ، در زمینه امور مسافری نیز فعالیت می‌نماید.
بیشترین حجم صادرات استان نیز از این گمرک به آذربایجان، روسیه و دیگر کشورها صادر می‌گردد. عمده‌ترین کالاهای وارداتی این گمرک، آهن آلات، انواع چوب و تخته، انواع محصولات مصرفی و البسه و لوازم خانگی کشورهای ترکیه- آذربایجان و چین و همچنین عمده کالاهای صادراتی شامل مواد غذایی، محصولات کشاورزی، انواع ماشین، مواد معدنی، مصالح ساختمانی و برخی کالاهای صنعتی و ... می‌باشد.
جالب این که قدمت ساختمان اصلی گمرک آستارا به حدود 100 سال قبل برمی گردد.
شیلات:
قبل از سال 1251 هـ.ش صید از لنکران تا انزلی در اجاره‌ی میر ابراهیم خان تالشی بود تا اینکه میرمحمد خان آستارایی، صید گاهی در کولیور انزلی ایجاد نمود و اداره‌ی آن را بر عهده‌ی پسرش میر محمد باقر گذاشت .نام برده در انزلی به جوانمردی شهرت داشت.بعد از سال 1251 هـ.ش امتیاز دریای خزر از طرف دولت ایران به یکی از اتباع روس واگذار گردید.
در آن موقع آستارا ناحیه یک شیلات و بزرگترین بازار فروش انواع ماهی بود که به آستارا خان صادر می‌شد. در سال 1320ه.ش این امتیاز به انزلی واگذار، تا در بهمن 1331 هـ.ش دوره‌ی زمامداری دکتر مصدق، شیلات، ملی اعلام شد و پس از احداث مراکز صیدآستارا دوباره رونق از دست رفته را به دست آورد.
اهمیت فعالیت‌های شیلاتی صرف نظر از تامین مواد پروتئینی اهالی و استان و ایجاد اشتغال از جهات دیگری از جمله صادرات و ارزآوری و به عنوان عاملی در جهت توسعه عمران مناطق ساحلی و روستایی شهرستان حائز اهمیت است.
در بخش شیلات در سال 1360، 220 صیاد دامگستر بومی به سمت مشاغلی پایدار در این زمینه مانند صید صنعتی کیلکا و پره هدایت شدند. در راستای توسعه این بخش با شناسایی 17 مزرعه پرورش ماهیان سردابی تا کنون 8 مزرعه پروانه دریافت کرده اند که سالانه در حدود 70 تن ماهی تولید می‌کنند.
در 9 مرکز آب بندان به مساحت 50 هکتار نیز حدود 60 تن انواع ماهی‌های گرم آبی تولید می‌شود.در بخش ماهیان خاویاری نیز سه مرکز فعال در آستارا سالانه حدود 200 تن گوشت و 10 تن خاویار خالص تولید و به بازارهای جهانی عرضه می‌کنند.
بخش آبزی پروری اداره‌ی شیلات آستارا نیز پس از چند دهه تعطیلی در نیمه دوم سال 1386 شروع به کار کرده است.
محیط زیست:
آستارا با داشتن 38000 هکتار جنگل و مرتع از سرسبز‌ترین نقاط کشور محسوب و از دو حوزه آبخیزرودخانه‌های آستارا چای و لوندویل برخوردار است از طرح‌های مهم اجرا شده در جنگل‌های آستارا هماهنگی برای خروج جنگل نشینان از عرصه‌های جنگلی با ارزیابی و قیمت گذاری عرصه و اعیانی و واحدهای دامی است که در این راستا از 1104 خانوار، 13000 راس دام شناسایی و تا کنون 743 خانوار و حدود 000/10 رأس دام از جنگل‌ها خارج شده اند در بخش محیط زیست مهم‌ترین اقدام، ایجاد پناهگاه حیات وحش لوندویل به مساحت 149 هکتار با آمیزه ای از گونه‌های مختلف جنگلی ، جلگه ای در کناره دریای خزر بوده است.
این پناهگاه با توجه به وضعیت اقلیمی دارای پوشش گیاهی رطوبت پسند جلگه و برخوردار از تراکم بسیار مطلوب جانوری است. در این منطقه هم اکنون به ایجاد محل نگهداری گوزن زرد از گونه‌های بسیار در خطر ایران بارهاسازی 11 رأس گوزن زرد اقدام شده است
وضع فرهنگی
خرده فرهنگ‌ها اقوام عمده ساکن در شهرستان آستاراعبارتند از: 1-تالش 2- گیل یا گیلک 3- خلج 4- آذری‌ها تالش:
مردم تالش را می‌توان به دو بخش تقسیم کرد
مردم یکجا نشین که در روستا‌ها و شهرها زندگی می‌کنند و پیشه شان کشاورزی است و به آنها تالش می‌گویند.
ساکنان مناطق کوهستانی و مرتفع که پیشه آنها دامداری است و اصطلاحاْ گالش نامیده می‌شوند
گیلک:
گیل یا گیلک، نام قومی ساکن کرانه‌های جنوب و جنوب غربی دریای خزر است که در استان‌های گیلان و غرب مازندران پراکنده اند.. گیلکان در قدیم بر مبنای شیوه تولید به سه دسته تقسیم می‌شدند:
1- ساکنان جلگه که کارشان کشاورزی آبی بود و بیشتر به کشت برنج و چای و باغداری می‌پرداختندو گیله مرد یا گیل نامیده می‌شدند
2-ساکنان ارتفاعات گیلان که به کشاورزی دیم، گندم و جو مشغول بودند و کلایی نامیده می‌شدند
3-دسته سوم که دامدار و کوچ نشین بودند گالش نامیده می‌شدند
پیش از آمدن آریاییان به منطقه که میان 1000 تا 1500 پ.م روی داده، اجداد گیلکها در کرانه دریای کاسپین ساکن بوده اند که با نام کادوسی ها، آماردها و کاسپی‌ها نامیده می‌شدند.
خلج‌ها خلج‌ها طایفه ای بودند از صحرا نشینان و ترکان و به احتمال زیاد در اصل مردمی آریایی ن‍ژاد و گروهی از سکاها بوده اند که در آسیای میانه ترک زبان شده اند.
این قوم در حال حاضر در روستای سیبلی از توابع شهرستان آستارا و در مکانی به نام (خلج محله) ساکن اند.
آذری‌ها آذربایجان قومی هستند که بیشتر در آدربایجان ایران و جمهوری آذربایجان زندگی می‌کنند. معمولاْ مسلمان و شیعه هستند البته شایان ذکر است که در آستارا معمولاْ این اقوام را به صورت جدا و بدون اختلاط با دیگر اقوام خیلی محدود می‌توان مشاهده کرد.
در حال حاضر نسبت قومی شهر بیشتر به آذری‌ها و فارس‌ها اختصاص دارد. زبان محاوره رایج ترکی و فارسی به یک میزان است. در سالهای اخیر با گسترش مهاجرت‌های اقتصادی و شغلی جمعیت فارسی زبانان گسترش قابل ملاحظه ای داشته است.
اماکن تاریخی و جاهای دیدنی: می‌توان گفت که همه جای آستارا دیدنی است. مخصوصاْ همنشینی دریا، کوهستان جنگل و دره‌های عمیق زیبایی خاصی به این منطقه بخشیده .
از اماکن تاریخی شهرستان آستارا می‌توان به بقعه شیخ تاج الدین محمود خیوی در لمیر محله( ما بین عنبران محله و ویرمونی)، قلعه شیندان( صخره ای بزرگ واقع در خاک جمهوری آذربایجان، بالای روستای ونه بین و مشرف به تونل اردبیل آستارا)، قبرستان قدیمی ونبین( که در بالای دهکده‌ی توریستی حیران بر سر راه فرعی نمین واقع است)، قبرستان قدیمی دهکده گنج کشی( از آبادی‌های نزدیک حیران)، بقعه پیر قطب الدین صفوی ( نزدیک دهکده باغچه سرا)، بقعه سید ابراهیم و سید قاسم (که گفته می‌شود پسران امام موسی کاظم می‌باشد) در دهکده کان رود اشاره کرد.
از محلهای طبیعی دیدنی آن می‌توان از آبشار کوته کومه که به فاصله 2 ساعت پیاده روی از روستای کوته کومه در شهرک لوندیل آستارا واقع شده است، گردنه حیران، روستای میاکومی، آب گرم علی داشی و آب گرم کوته کومه، مرداب بین المللی استیل و ساحل دریایی خزر نام برد.
مسیرهای کوهنوردی متعددی وجود دارد که سالانه مخصوصاْ در بهار، تابستان و پاییز توسط کوهنوردان طی می‌شود. از مسیرهای مشهور می‌توان به کوته کومه، آبشار لاتون، که به فاصله 5/3 ساعت پیاده روی از روستای کوته کومه در شهرک لوندویل آستارا واقع شده ، کوه آسبیناس، میشه سویی و غیره اشاره کرد.
دریای خزر:
یکی از جاذبه‌های توریستی آستارا ساحلی است که دریای خزر بر کنار این شهر ایجاد کرده است. سالانه شاهد مسافرانی هستیم که برای استفاده از دریا، قدم زنی و شنا گلیم خود را بر روی شن و ماسه‌های ساحل آن پهن می‌کنند.
دریای خزر یا دریای مازندران از شمال به روسیه، از جنوب به ایران، از غرب به جمهوری آدربایجان و از شرق به جمهوری‌های ترکمنستان و قزاقستان محدود می‌شود. از منابع مهم این دریا خاویار را می‌توان نام برد،که قابل ذکر است که ماهیان خاویاری دریای خزر در دنیا بی رقیب و منحصر به فرد است و البته قسمت اعظم این خاویار به خارج صادر شده و مردم ایران سهمی از این نعمت خدادادی ندارند .
این دریاچه را به علت گسترده بودنش دریا می‌خوانند زیرا بزرگ‌ترین دریاچه جهان است. به دلایل مختلف تا به اکنون نام‌های متفاوتی در زبان‌های مختلف به روی این دریا گذارده شده است.
زبان رایج:
زبان رایج آستارا ترکی آذری است که البته علاوه بر ترکی آذری زبان تالشی نیز در آستارا به کار می‌رود ولی به علت مهاجرت زیاد کمتر به گوش می‌خورد زبان ترکی آدربایجانی زبان رسمی جمهوری آذربایجان و زبان بومی اهالی دراستانهای آذربایجان شرقی و غربی واردبیل و زبان اهالی ترک زبان سایر مناطق ایران است.
ترکی آدربایجانی به عنوان زبان بومی همچنین در نواحی شرقی ترکیه و جنوب گرجستان و داغستان رایج است.
زبان تالشی از زبان‌های ایرانی شمال غربی هم ریشه با زبان‌های کرانه خزر همچون گیلکی و مازندرانی است؛ ولی با آنها تفاوتی آشکار دارد. زبان تالشی در اثرهم جواری با زبان ترکی و گیلکی از آنها- به ویژه ترکی- به شدت تاْثیر پذیرفته ضمن اینکه توانسته بر روی زبان ترکی اثر بگذارد، بر زبان گیلکی تاْثیر گذار بوده است.
در میان تالشان گوناگونی زبانی- به نسبت تاْثیر پذیری از دیگر زبانها- به شدت وجود دارد. در تالش شمالی مشخصاْ 5 گویش آستارایی، لنکرانی، ماسالی و لریکی عنبرانی دیده می‌شود.
در تالش جنوبی، مناطق پیرامون آستارا تا ماسال یک گویش تالشی آمیخته با ترکی رواج دارد و در مناطق ماسال تا روستاهای پیرامون صومعه سرا، فومن، ماسوله و شفت با زبان تالشی اصیل‌تری تکلم می‌شود که کمترین تاْثیر را پذیرفته و نایکسانی اندک آن به گونه‌های آوایی محدود می‌شود.
اما تالشان باشندة کوه‌های دیلمان و لاهیجان تفاوت گویشی فراوانی با دیگر تالشان دارند. تنها زبان موجود میان تالشان که هم ریشه با زبان‌های شمال غربی نیست و به محدوده زبان تالشی رخنه کرده و به شدت به تنوع آن موجب شده زبان ترکی است.
این مساْله در تالش شمالی و در آستارای ایران به شدت مشاهده می‌شود.
منبع :http://www.iranurbanstudies.com/ShowViews.aspx?vid=231
http://www.iau-astara.ac.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=276
http://www.karkan.ir/post-1542
http://www.astara.ir/index.aspx?siteid=1&pageid=156

جاذبه های گردشگری آستارا

آبشار لاتون

آبشار لاتون

آبشار رفیع و تماشایی لاتون در 15 کیلومتری جنوب شهرستان آستارا، میان جنگل‌های انبوه گیلان و در پناهگاه حیات وحش لوندویل واقع شده است. شهرستان لوندویل یکی از زیباترین مناطق سیاحتی گیلان است که با آبشار معروف لاتون به ارتفاع تقریبی 105 متر به عنوان بلندترین آبشار ایران به خود می‌بالد. د...

اطلاعات | نقشه
تالاب استیل

تالاب استیل

تالاب زیبای استیل با مساحت 138 هکتار یکی از جاذبه‌های طبیعی شناخته شده و مهم شهر آستارا به شمار می‌رود که در 7 کیلومتری شهر آستارا در حاشیه جاده لوندویل به آستارا قرار دارد. تالاب استیل از سال 1384 به عنوان یکی از پنج منطقه نمونه گردشگری استان گیلان شناخته شد. تنوع چشم‌اندازهای طبیعی...

اطلاعات | نقشه
گردنه حیران آستارا

گردنه حیران آس...

مسیر رویایی گردنه حیران در جاده آستارا به اردبیل از یک طرف مشرف به کوه هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه است و از سویی مشرف به دره ای نه چندان عمیق که از میان آن رود ارس عبور می‌کند، این رود تعیین کننده مرز ایران و آذربایجان است. گردنه حیران تقریبا بیشتر مواقع در زیر ابری از مه پنها...

اطلاعات | نقشه
روستای حیران

روستای حیران

روستای حیران آستارا یکی از جاذبه‌های اصلی گردشگری کشور می‌باشد. این روستای زیبا که در جاده آستارا به اردبیل و در میانه گردنه سخت گذر حیران قرار دارد، با توجه به جاذبه‌های گردشگری و سیاحتی خود به یکی از زیبا و پرجاذبه‌ترین مکانهای گردشگری کشور مبدل شده است. این منطقه با توجه به شرای...

اطلاعات | نقشه
تله کابین حیران آستارا

تله کابین حیرا...

گردنه حیران یکی از پرجاذبه‌ترین مناطق گردشگری کشور است که می‌توان احداث تله کابین حیران را گام مهمی در راستای توسعه گردشگری گیلان و اردبیل دانست. تله کابین حیران واقع در گردنه زیبای حیران در مسیر نمین به آستارا در مرز بین استانهای اردبیل و گیلان و کشور جمهوری آذربایجان قرار دارد. مسی...

اطلاعات | نقشه
پناهگاه حیات وحش لوندویل

پناهگاه حیات و...

پناهگاه حیات وحش لوندویل با مساحتی بالغ بر ۱,۰۷۴ هکتار در محدوده شمال غربی و غرب استان گیلان و در ۲ کیلومتری شهر آستارا طی مصوبه شماره ۶۳ شورای عالی محیط زیست (کمیسیون زیر بنائی دولت) مورخ ۱۳۵۴/۵/۲۱ بعنوان پناهگاه حیات وحش به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است. طول منطق...

اطلاعات | نقشه
باغ پرندگان آستارا

باغ پرندگان آس...

باغ پرندگان آستارا در زمینی به مساحت یک‌هزار و پنجاه متر در سال 86 افتتاح شد. در باغ پرندگان آستارا بالغ بر 300 پرنده از 60 گونه مختلف نادر و کمیاب وجود دارد که انواع قرقاول‌های آن مورد استقبال گردشگران خارجی قرار گرفته است. از بین قرقاول‌های مونال، فایربک، ترکاپان، سیلور، طلایی، ...

اطلاعات | نقشه
روستای کوته کومه

روستای کوته کو...

روستای کوته کومه، ناخودآگاه ذهن‌ها به سوی تنهاترین آبگرم طبیعی جنگلی کشور و آبشار 105 متری «لاتون» که با توجه به سرریز عمودی آن بلندترین آبشار کشور محسوب می‌گردد، منعطف می‌شود. این روستای زیبا در استان گیلان ۹ کیلومتری شهر لوندویل واقع شده است. روستایی است کوچک با حدود ۲۰ خانه روستایی ...

اطلاعات | نقشه
مشاهده تمامی جاذبه های گردشگری

آداب و رسوم آستارا

آداب و رسوم شب یلدا

آداب و رسوم شب...

شب یلدا درمیان اهالی آستارا درشمال استان گیلان ازجایگاه مهمی برخوردار بوده و رسوم خاص محلی آن بسیار چشمگیر و شنیدنی است. اهالی آستارا مانند تمام ایرانیان از چنین شبی به عنوان زمان مهمانی‌های خانوادگی و شب نشینی استفاده می‌کنند اما نوع پذیرایی و غذاهای صرف شده در آن در نوع خود جالب می‌ب...

اطلاعات
بارات گونی

بارات گونی

روز ۱۵ شعبان و میلاد امام زمان را در آستارا به زبان محلی"بارات گونی"(روز برآورده شدن حاجات) مینامند. مردمان منطقه آستارا که عموما مردمان مذهبی می‌باشند آیین‌های مختلفی برای اعیاد مذهبی خود دارند. از زمانهای دور تا کنون مرسوم بوده که در شب نیمه شعبان اهالی جهت راز و نیاز و درخواست برآو...

اطلاعات
فهمیه عابدی
فهمیه عابدی

دره پنهان در مه

حیران، نام روستایی است در شهرستان آستارا واقع در استان گیلان. از مهم‌ترین جاذبه‌‌های گردشگری این روستا، گردنه حیران است که در مسیر راه ارتباطی آستارا – اردبیل قرار گرفته است. این گردنه که آخرین منطقه حفاظتی استان گیلان است، از یک طرف مشرف به کوه‌هایی است که پوشیده از جنگل‌های انبوه است و از سویی مشرف ... ادامه مطلب
دره پنهان در مه

مریم سعیدیان
مریم سعیدیان

بقعه شیخ محمود خیوی

بقعه شیخ محمود خیوی، آمیزه ای از تاریخ و طبیعت در دل جنگل‌های گیلان.
این بنا در شهر مرزی آستارا، جزو آثار باستانی متعلق به عصر ایلخانان مغول می‌باشد که به شماره ۹۵۱ در انجمن آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.ارتفاع بنا در حدود ۶ متر است.در داخل بقعه سه قبر وجود دارد که قبر وسطی مرقد شیخ تاج الدین محمود ... ادامه مطلب
بقعه شیخ محمود خیوی

آتنا کریمی
آتنا کریمی

آز آبشار لاتون نگذرید...

آبشار لاتون در استان گیلان، ۱۵ کیلومتری جنوب شهرستان آستارا، شهر لوندویل روستای کوته کومه جای گرفته‌است که به لحاظ بلندی، مرتفع‌ترین آبشار گیلان و ایران به حساب می‌آید.
مسیر صعود آبشار تپه‌هایی جنگلی و بسیار زیباست که در طول مسیر چشمه‌های فراوانی با آبی خنک و نوشیدنی دیده می‌شود. انتهای مسیر نیز دارای پرتگاه‌هایی خطرناک و مرگبار است. آبشار از فاصلهٔ ۵۰۰ متری قابل رویت است.
در مسیر صعود به آبشار لاتون به روستای قدیمی آسیو شوان می‌رسیم که تقریباً خالی از سکنه است. به زبان تالشی، آسیو به معنی آسیاب و شوان به معنی کنار رودخانه می‌باشد.
در حاشیهٔ آبشار یکی از زیباترین جنگل‌های متراکم بکر و دست‌نخوردهٔ گیلان با انبوهی از درختان آلو، به، گلابی، گردو، فندق و سیب وحشی وجود دارد که در ۹ ماه از سال سرسبزی و زیبایی خود را حفظ می‌کند. ... ادامه مطلب
آز آبشار لاتون نگذرید...

تیشینه
تیشینه

تور 4 روزه سرعین اردبیل آستارا _460 هزار تومان _ 23 شهریور _ اکسیر گشت

هتل : *۳ بوستان و قصر
مدت اقامت :۳ شب و ۴ روز
وسیله نقلیه : توریستی
قیمت : ۴۶۰۰۰۰تومان
زمان :۲۳ شهریور تا ۲۷ شهریور
آژانس : اکسیر گشت
تماس :۰۹۳۰۳۴۶۴۵۷۲
ثابت :۰۲۱۴۴۲۳۲۳۵۵
مدت تور : ۴ روزه
خدمات تور : صبحانه ، ناهار ، شام( فول برد کامل ) ، عصرانه ٬ راهنمای مجرب
توضیحات ... ادامه مطلب

رضا مالکی
رضا مالکی

بلندترین آبشار یکپارچه ایران
آبشار لاتون(بارزاو) وکوه اسپیناس-شهر لوندویل-شهرستان آستارا- گیلان
اگرمیانگین قدافراد بالغ را170سانتیمتر در نظر بگیریم،آب از ارتفاعی 60برابر قد یک فرد بالغ سقوط می‌کند!105متر ارتفاعی برابریک ساختمان 35طبقه است!
... ادامه مطلب

شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه

اطلاعات بیشتر...

نظر شما درباره آستارا

برای ارسال نظر باید وارد سایت شوید