اقلیم : گرم
نام قدیم : هُنگ - خُنگ
خنج یکی از شهرستانهای جنوبی استان
فارس است که از جنوب به شهرستانهای
لامرد و
مهر از شمال به شهرستان قیر و کارزین و
جهرم و از شرق به شهرستان
داراب و
لارستان محدود می‌شود.
این شهرستان با مرکزیت
خنج ...مشاهده کامل متن دارای وسعتی بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر مربع و ۴۰۲۹۶ نفر جمعیت (آمار سال ۱۳۸۵) است و فاصله آن تا شیراز مرکز استان ۲۶۵ کیلومتر است.
خنج در ابتدای دشتی وسیع در کوهپایه‌های زاگرس جنوبی قرار دارد. فاصله آن تا خلیج فارس ۹۰ کیلومتر . ارتفاع آن ۱۰۴۴ متر می‌باشد . مرکز این شهرستان شهر خنج است.
قدیمی‌ترین نامی که بر کتیبه‌ها نوشته شده کلمه کوشک اشت که در کتیبه داریوش سوم به آن اشاره ای شده است همچنین هنگ که در لغت به معنای گوشه و بیغوله است روایتی دیگر می‌گوید که خنج ( به فتح اول ) به معنای شادی است زیرا این منطقه محل اجرای مراسم جشن سده و نوروز در نزد پادشاهان ساسانی بوده و روستای سده در سه کیلومتری خنج در اصل از همان جشن سده گرفته شده است.
خنج شهری باستانی که نام آن در روزگار باستان «هُنگ» یا «خُنگ» بوده‌است که همان واژه در گذر زمان تبدیل به خُنج گشته‌است. خنج دارای بیش از ۲۰۰۰ سال دیرینگی و دهها اثر گرانسنگ باستانی از روزگار هخامنشی و ساسانی است.
هُنگ در فارسی باستان به معنای گوشه و بیغوله بوده‌است. این نام در این موضوع بازتاب می‌یابد که خنج همواره دارای خانقاه‌ها و گوشه نشینان زیادی بوده‌است.
مسجد جامع خنج با 800 سال سابقه تاریخی یکی از دهها اثر گرانقدر خنج می‌باشد.
میانگین متوسط دما در این شهرستان ۲۰درجه سانتی گراد و دارای تابستانی طولانی و زمستانی کوتاه است. میانگین بارندگی ۲۰۰ میلیمتر در سال می‌باشد . به دلیل دارا بودن دشتها و چراگاههای فصلی و کوهستانهای ، این منطقه پذایرایی هزاران عشایر کوچ رو در فصل پائیز و زمستان می‌باشد که بیشترین آنها از ایل قشقایی می‌باشد.
این منطقه علی رغم دارا بودن اقلیم خشک با تلاش کشاورزان زحمتکش محصولاتی از قبیل خرما ، گندم ، جو ، کنجد ، تنباکو ، پنبه و محصولات جالیزی دارد که بخشی از آن به بازارهای شهرستانهای مجاور صادر می‌گردد .
شغل مردم این شهرستان به ترتیب اهمیت تجارت ، کشاورزی و دامداری می‌باشد .
دین مردم خنج اسلام و مذهب مردم خنج از اهل سنت از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی هستند. ورود اسلام به خنج، تا جائی که شواهد تاریخی نشان می‌دهد به قرن پنجم هجری برمی‌گردد.
خنج دارای نخلستان‌های انبوه است و بیشتر محصولش خرمااست کشت گندم جو پنبه و دانه‌های روغنی به صورت آبی در دهستان سیف آباد و قسمتس از کوره و گرمشت و مزو آشنا و باغان رواج دارد ولی کشت دیمی مهم‌ترین بخش کشاورزی منطقه را شامل می‌شود.
امکانات و صنایع این شهرستان شامل: شرکت نوشابه سازی خنج نوشینه، موزائیک سازی، ۲کارخانه سنگ‌شکن، سده گاز خنج، کارخانه خوراک دام، کارخانه قند خنج، نیروگاه ۱۰۰۰مگاواتی در دست ساخت و۲۵۰۰ هکتار نخلیات، ۳۰۰هکتار مرکبات و ۱۸رشته قنات، بیش از ۱۱۰۰ حلقه چاه است و دارای منابع عظیم گاز است.
جاذبه‌های طبیعی و تفرج گاههای بسیاری در شهرستان موجود است : رودخانه قره آقاج و سد دول ابراهمی ، دریاچه فصلی خنج ، تنگ نارک ، صحرا برا ( بالا )، بنو چازال شهرستان حمامی ، آب گرم چاکازما ، آونار – تنگ بیخویه – چرخو خنج – صحرای چهل گزی – خان باغی بین گز یوز و باغان از آن جمله هستند.
خنج یک مجموعه پر غنای تاریخی است که عبارتند از: امام زاده شاه فخرالدین – مسجد و بقعه شیخ حاج محمد ابونجم – مناره کاشی و مقبره شیخ دانیال خنجی – امامزاده شیخ شعیب بزرگ معروف به تنب تنگر از دیگر بقاع متبرکه شهر خنج مربوط به قرن هفتم تا دهم هجری می‌توان به بقاع متبرکه سید نورالدین ، سید سهام الدین ، سید معلی ، سید عالمین ، سید ضیاالدین منصور ، شیخ عفیف الدین ، حاج مبارک اشاره نمود .
سر درمسجد جامع ساخته شده از سنگ و ملات آن زمان که الان به صورت دو ستون بزرگ و بلند در مسجد جامع قرار دارد. همچنین آتشکده محلچه و کاریان از جمله آثار تاریخی قبل از ورود اسلام می‌باشد.
در مقبره شیخ حاجی محمد سنگهایی قدمتی در ابعاد مختلف وجود دارد که بر روی آنها آیاتی از قرآن با خطی که با خط امروزی متفاوت و به راحتی قابل خواندن نیست اما بسیار مرتب، حک شده‌است.
منابع:
http://fa.wikipedia.org/wiki
http://khonj.org/asar.html
http://khonj.org/khonj.htm
http://www.hijarkhonj.com/Pages.aspx?c=29
http://www.khonjtoday.com/%D8%AF%D8%B1%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D9%87-%D8%AE%D9%86%D8%AC
