اقلیم : معتدل
نام قدیم : کمینوش - کمین - کمه - کهمر
یکی از شهرستانهای استان فارس، شهرستان پاسارگاد است که در شمال استان فارس قرار دارد و بین شهرستانهای بوانات ،اقلید،خرمبید،مرودشت و ارسنجان محصور گردیده است.
دارای ارتفاع 1950 متر از سطح دریا واقع شده است و جمعیت این شهرستان طبق سرشماری سال ۱۳۸۵، برابر با ۳۰٫۶۳۲ نفر بودهاست.
مرکز این شهرستان، شهر سعادتشهر است که در ۱۰۵ کیلومتری شمال شرقی شهرستان شیراز قراردارد و دارای پیشینه تاریخی بسیار کهن میباشد. تغییرنام این شهر در طول تاریخ باعث گردیده پیشینه تاریخی آن ناشناخته بماند و نام این شهر در لوحهای گلی باروی تخت جمشید٬ "کمینوش" ذکر شده است.
پس از آن کمین نام داشت که این نام هم اکنون نیز استفاده میشود چنانچه سعادتشهر را کمین و روستاهای توابع را با پسوند کمین نام گذاری میکنند از قبیل اکبرآباد کمین.
شهرستان پاسارگاد از لحاظ قدمت تاریخی دارای پیشینهای بسیار کهن است. آثاری از عصر نوسنگی در آن پیدا شده که به عصر هخامنشی بر میگردد. مهمترین آثار دوران هخامنشی مجموعه پاسارگاد است که در ۲۱ کیلومتری شمال شهر سعادت شهر قرار دارد و نام یک مجموعه آثار باستانی مشهور در منطقه است که مورد علاقه و توجه جهانیان به ویژه علاقهمندان به میراث ملل میباشد.
با توجه به تحقیقات انجام شده از کتب معتبر، این بخش در طول تاریخ نامهای جدیدی را از قبیل: کمه (خانه شاه)، کهمر: (کوه مهر)، کمین: (کمینگاه سلاطین) کلیددک یا کلیلک: (کلید گشودن فتح دروازه فارس)، سعادت آباد و سعادت شهر در حال حاضر شهرستان پاسارگاد را به خود اختصاص داده است.
با توجه به کاوشهای انجام شده در تنگ بلاغی و کشف کاخ شاهی در آن محل و دانستن سیر تغییر در موقعیت جغرافیایی سعادت شهر در طول تاریخ از سمت تنگ بلاغی به سمت مکان فعلی و همچنین وجود بقایای تل کوشکک، بیانگر این مطلب میباشد که شهر قدیم کمه، بین مکان فعلی، تل کوشکک و نایگرد بوده است و احتمالاً تل کوشکک در کرانه باختری ورودی جنوبی سعادت شهر بقایای حصار و باروی قدیمی آن و یا معروفترین بنای آن میباشد.
از نظر اقلیمی این شهرستان دارای آب و هوای معتدل مدیترانهای با زمستانهای نسبتاً سرد و تابستانهای معتدل میباشد و میانگین بارش منطقه حدود ۴۰۰ میلی متر در سال است.
تودههای هوایی که منطقه را تحت تاثیر قرار میدهد عبارتند از: تودههای مدیترانهای که از اواسط پاییز تا اوایل بهار به منطقه میوزند و باران آور میباشند.
نژاد مردم این شهرستان پارسی است اما در روستاهای اطراف آن از طوایف مهاجر نظیر تاجیک لُر، کردشولی، ترک، عرب، علی شاقلی، میش مست، کلمبه، حنایی، ایل خاص و لبو موسی نیز ساکن میباشند.
دین مردم اسلام است و شیعه دوازده امامی هستند و به زبانهای فارسی و شمار اندکی به زبانهای ترکی و عربی صحبت میکنند.
اکثر جمعیت این شهرستان به شغل کشاورزی و دامداری مشغول هستند که بیش از ۶۵٪ مردم به این شغل اشتغال دارند و محصولات مختلفی شامل گندم، جو، ذرت، کلزا، برنج، گوجه فرنگی، چغندرقند، خیارسبز، حبوبات ، یونجه، کلم، پیاز در ا ین منطقه کشت میگردند که سطح کشت آنها در جدول آتی آورده شده است.
با توجه به آب و هوای معتدل و اراضی مستعد هر سال بخش قابل ملاحظه ای از تولید استان به این شهرستان اختصاص دارد.
این شهرستان از نظر جاذبههای طبیعی یکی از زیباترین شهرهای شمالی استان فارس است و وجود تفریگاهی از جمله چشمه شهید بابایی، تنگه پیرچوپان، بلاغی، نهالستان منابع طبیعی، جنگل سرپنیران، باغ قوام، پایانه مسافربری و بخش هخامنش (شامل آرامگاه کورش بزرگ و مجموعه باستانی پاسارگاد) جاذبههای متعددی را فراهم کرده و موجب جلب توریست در منطقه شدهاست.
وجود بقاع متبرکه و مقدس از جمله امامزاده حسین، امامزاده سلطان سید حمید، امامزاده عقیل و زیارتگاه شاه مردان باعث گردیده که سالانه از دیگر مناطق جهت زیارت و تفریح در این شهرستان حضور یابند.
در سالهای اخیر احداث پروژههای اساسی و زیر بنایی اثرات مفیدی برای شهرستان و روستاهای آن داشتهاست.
منابع:
http://pasargadia.blogfa.com/post/37
http://fa.wikipedia.org/wik
http://portal2.moi.ir/Portal/Home/Default.aspx?CategoryID=acba9e9d-33d8-4823-88df-8b02d009eb2ei