نام قدیم : ارساس، ارسا سیا، راژیا،کشوین قسوین، کاسپین ،شاد شاپور، باب الجنه
قزوین از شهرهای بزرگ
ایران در غرب
ایران است.
قزوین در زمان حکومت صفوی پایتخت
ایران بوده است و به همین دلیل دارای مکان و موزه‌های تاریخی بسیاری می‌باشد.
قدمت و سابقه تاریخی منطقه
قزوین به دوران حکومت مادها
...مشاهده کامل متن در قرن نهم پیش از میلاد می‌رسد.در آن زمان ناحیه قزوین مورد تاخت و تاز اقوام مختلف از جمله دیالمه طبرستان قرار می‌گرفت.
قزوین در اوایل‌دوران اسلامی محل استقرار نیروهای فاتح عرب بود و در اوایل دوره صفوی به پایتختی انتخاب شد. در دوره‌قاجار و معاصر نیز به دلیل نزدیکی به تهران از کانون‌های مهم حکومتی محسوب می‌شد.
شخصیت‌های‌برجسته ادبی و اجتماعی مانند عبید زاکانی، علامه قزوینی، علامه دهخدا و عارف قزوینی از شاعران توانای‌دوران مشروطیت از این شهر برخاسته‌اند
کهن‌ترین سند درباره نام " قزوین" نوشته " قداثر بن جود" است که در نیمه دوم سده سوم ه.
ق می‌زیست.
نام قزوین به فارسی"کشوین" خوانده می‌شد. کتاب "فتوح البلدان" نیز آن را "کشوین" یاد میکند. حمدالله مستوفی مورخ پر آوازه قرن هشتم ه.ق نیز از این شهر، تحت عنوان "کشوین" نام می‌برد که بعدها عرب‌ها آن را معرب کرده و قزوین نامیده اند.
مورخین غربی نام قزوین را مأخوذ از "کاسپین" می‌دانند. از نظر لغوی این نام ترکیبی از دو جزء است: "وین" بر وزن "سین" (برهان قاطع و دهخدا) به معنی درخت، باغ و به ویژه انگور سیاه است.
ولی درباره جزء نخست آن معنی روشنی وجود ندارد.
از دکتر دبیر سیاقی به نقل از استاد علامه دهخدا نیز اشاراتی رفته است. به نقل از ایشان، قزوین در اصل "کزوین" و مرکب از "کزو" به معنای پسته و "ین" به معنای شهر- شهر پسته- بوده و بعدها معرب شده و به قزوین تبدیل گشته است.
رافعی در کتاب "التدوین"، علاوه بر حدیث‌های مختلفی که درباره قزوین ذکر کرده، به روایتی از حضرت رسول (ص) اشاره میکند که در آن حضرت، قزوین را "باب الجنه" نامیده اند.
رشیدی در کتاب "تاریخ گیلان"، ضمن شرح سفر"سلطان ابوسعید" به قزوین، از این شهر با نام "باب الجنه" سخن رفته و صاحب کتاب "وفیات العیان" نیز در صفحه از قزوین به نام "مدینه مبارک قزوین" یاد کرده است.
در دوران صفویه که قزوین به پایتختی برگزیده شد، لقب "دارالسلطنه قزوین" را به خود گرفت. این لقب در دوران قاجاریه نیز باقی ماند و در اکثر فرمان‌های پادشاهان قاجار این عنوان دیده میشود.
قزوین را در عهد باستان "شاد شاپور" می‌نامیدند.
نوشته‌های باستانی یونان قزوین را با نام "راژیا" معرفی میکند و پس از آن در نوشته‌های اروپایی این شهر با نام شهر باستانی "آرساس" و یا "آرساسیا" شناخته می‌شده‌است.
اشکانیان قزوین را به نام موسس آن "اردپا" می‌خواندند. و ساسانیان نام این شهر را "کشوین" (یعنی سرزمینی که نباید از آن غافل شد) نهاده بودند. در برخی متون نام این شهر "قسوین" (یعنی شهری که مردمی پر صلابت و استوار دارد) ذکر شده‌است.
مورخان و باستان شناسان عصر حاضر قزوین را عربی شده "کاسپین" می‌دانند. و بر این باورند که قوم کاسپی‌ها که در سواحل دریای خزر می‌زیستند به مرور کوچ کردند و شهر قزوین را بنا نهادند.
و به همین دلیل است که در متون کهن عثمانی و عربی نام دریای خزر "بحرالقزوین" ذکر شده‌است.
آب و هوای این شهرستان در تابستان خنک و در زمستان سرد می‌باشد.
فارسی زبان رایج در بین عموم اهالی قزوین است.
برخی از ساکنان این استان به زبانهای تاتی، مراغی، کردی، لری، ترکی و رمانلویی نیز سخن می‌گویند.
سنگهای (حکاکی و حجاری‌شده)، کاشی سازی، آیینه سازی، منبت کاری، گچبری، قالیبافی، خوشنویسی و خطاطی صنایع دستی قزوین هستند
پسته ، باقلوا و شیرینی سوغاتی این شهرستان است.
از جمله شاخص‌ترین واحدهای صنعتی در سطح قزوین می‌توان به تولی پرس، مهرام، سپهر الکتریک، کاچیران، لوازم خانگی پارس، شیشه لیا، آبگینه، آپادانا سرام، سرامیک البرز، کاشی پارس، واحدهای صنعتی هفت الماس، فولاد البرز، فولاد قزوین، فولاد تاکستان و شیشه قزوین اشاره کرد.
قزوین پایتخت خوشنویسی ایران است و از جمله خوشنویسان معروف می‌توان به میرعماد قزوینی اشاره کرد که میدانی در داخل شهر قزوین به نام او نامگذاری شده است.
منبع:
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=79729
http://www.qazvin.post.ir/HomePage.aspx?TabID=17022&Site=qazvin.post&Lang=fa-IR
http://www.ghodsgasht.ir/new89/fa/user/temp.php?irantech_parvaz=1034&detail=43&cityname=
http://ichto.ir/Default.aspx?tabid=648
http://ghazvin.farhang.gov.ir/fa/qazvin
