اَردَل از شهرستانهای استان چهارمحال و بختیاری است.
اردل از گذشته یکی از مراکز ییلاقی و اسکان عشایر ایل هفت لنگ بختیاری بود و در متون تاریخی از جمله سفرنامه ابنبطوطه که از
اصفهان تا
شوشتر سفر کرده، اشاراتی به این ناحیه شده است.
این شهر مرکز شهرستان
اردل میباشد و در بخش
مرکزی این شهرستان واقع شدهاست.
مردم
...مشاهده کامل متن این شهرستان وحومه دارای گویش،موسیقی وآداب بختیاری هستند.
درهفدهم فروردین سال ۱۳۵۶ خورشیدی زلزلهای به قدرت حدود ۵ ریشتر اردل را به شهری نیمه ویرانه تبدیل کرد Uبعد از این زلزله معروف، بافت مسکونی شهر هم تغییر یافت و هم جابجا شد.
سبز کوه یکی از مناطق زیبای این شهر است,این منطقه دارای سه تنوع آب و هوایی میباشد و جانورانی مثل پلنگ، خرس قهوهای، سنجاب بلوطهای غرب ایران، کل، بز و کبک دری در این منطقه زندگی میکنند.
مردم اردل شیعه اثنی عشری و وابسته به طایفههای مختلف بختیاری هستند که در مقاطعی از زمان و به مرور از زندگی ایلیاتی دست کشیده و یکجانشین شده اند.
این شهرستان از گذشتههای دور یکی از محال بختیاری و از مراکز سردسیری و اسکان عشایر هفت لنگ بختیاری بوده و هم اکنون نیز محل ییلاق قسمتی از عشایر کوچرو ایل هفت لنگ است.
در این منطقه نیزخانوارهایی از طوایف چهار لنگ نیز وجود دارند.
شهرستان اردل به دلیل داشتن چشمههای اب سرد فروان به یکی ازقطبهای مهم پرورش ماهی قزل الادرکشورتبدیل شده است.
شهرستان اردل از مناطق آباد و حاصل خیز استان است و به دلیل وجود بارندگی کافی و خاک نسبتا مناسب انواع محصولات در این شهرستان به عمل میآید.
پرورش انواع دام رایجترین فعالیت عشایر و مردم روستاهای این منطقه است.
بافت قالیهای محلی، گلیم، خورجین و دیگر صنایع دستی مانند جاجیم، نمکدان، پشتی و سفره در این منطقه رایج است
منطقه مشایخ«سادات بختیاری»نیزدرصنایعدستیازاهمیتقابلتوجهی برخورداراست، دراین منطقه صنایع دستی قدیمی مانند قالی بافی، گلیم بافی، بافت چوقای محلی، چادرسیاه، خورجین رایج است.
به واسطه وجود کارگاههای مختلف این صنایع تاحدودی به صورت پیشرفته درآمده است ولی ماهیت آن همچنان از سنتهای قدیمی پیروی میکند.
برای اولین بار بصورت مکتوب در قرن سوم ابن خرداد و قدامه ابن جعفر در شرح مسیر جاده دسپارت و بعد از آنها در قرن هشتم ابن بطوطه سیاح معروف که در دوره اتابکان لر از سمت مالمیر(ایذه) وارد منطقه شد نیز در سفرنامه خود از اردل و بهشت آباد به نامهای اربهشت، ارد بهشت، اردی بهشت (اردل بهشت آباد) اشاره نمودند.
در اسناد دوره صفویه ، افشار و زند و قاجار از این منطقه بنام عمومی پسکوه ، پشتکوه و پشتکوه بختیاری ذکر گردید.
بر اساس گفتهها و مستندات این منطقه در دوره (سلجوقیان) تحت تملک اتابکان لر (مالمیر)بوده است. در این دوره قسمتهایی از این منطقه(مشایخ فعلی و قسمتی از منطقه دیناران) به سادات سیدصالح واگذار گردید.
از مهمترین دیدنیهای این شهرستان منطقه جنگلی اردل است که در ۸۰ کیلومتری شهرکرد واقع شده است که از شمال به شهرکرد، از جنوب به لردگان و از خاور به بروجن و لردگان محدود است.
نواحی عمده جنگلی این منطقه دیناوران، دورک، شلیل، دوپلان، سرخون، گندمکار و شیاسی است.
منبع:
http://ch-b.ir/ardal/
http://parsa-232.blogfa.com/
http://iauardal.ac.ir/?page_id=119
http://haftcheshme.com/index.php/2013-03-18-10-11-33/5125-fasl.html