شهر ایرَوان بزرگ‌ترین شهر
ارمنستان و پایتخت این کشور است.
ایروان در دامنهٔ
کوه آرارات و بر کرانهٔ رود هرازدان بنا شده‌است و جمعیت آن در سال ۱۹۸۹، ۱٬۲۰۱٬۵۳۹ نفر سرشماری شده‌است.
این شهر در تقسیمات کشور
ارمنستان تابع هیچ استانی نیست و در واقع در مرز چهار استان کوتایک در شمال، آرارات در جنوب، آرماویر در جنوب غربی و آراگاتسوتن در
...مشاهده کامل متن شمال غربی قرار دارد.
ارتفاع این شهر از سطح دریا از بین ۹۰۰ متر تا ۱۳۰۰ متر می‌باشد.
شهر ایروان از مراکز مهم اصلی صنعتی، فرهنگی، و علمی منطقهٔ قفقاز است. خطوط راه آهن گسترده‌ای از این شهر منشعب شده و شهر مرکز بازرگانی فراورده‌های کشاورزی است.
علاوه بر این، کارخانه‌های ایروان در زمینه فراوری فلزات، ماشین‌افزار، لوازم برقی، شیمیایی، بافندگی و غذایی فعالیت دارند.
از ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد، انسان‌ها در محدوده ایروان زندگی می‌کرده‌اند. استحکامات عصر برنز شامل شنگاویت، کارمیربلور، کارمیربرد و بردادزور در این منطقه یافت شده‌اند.
کاوش‌های باستان‌شناسی قلعهٔ اورارتویی به نام اربونی را که در ۷۸۲ (پیش از میلاد) و بنا به امر شاه آرگیشتی یکم بنا شده بود را نمایان ساخت که در محل ایروان فعلی و برای محافظت از حملات قفقازیان شمالی قرار داشت.
کانال‌های آبیاری و مخرن آب اورارتویی نیز در این محل کشف شده‌است. قلعه تیش‌ابیانی (کارامیربلور) به دست سیت‌ها در ۵۸۵ پیش از میلاد تخریب شد.
ایروان نخستین بار توسط ارامنه مورد سکونت قرار گرفت و تا قرن ۱۵ میلادی مردم از لحاظ ژنتیکی همسان بودند.مردم دژ ایروان که در سال ۱۵۸۰ میلادی ایجاد شد سربازهای مسلمان بودند که تقریباً دو تا سه هزار نفر را شامل میشدند.جهانگرد فرانسوی ژان باتیست تاورنیه که احتمالاً شش بار در میان سالهای ۱۶۳۱ تا ۱۶۶۸ میلادی از ایروان بازدید کرده است میگوید که شهر انحصارا از جمعیت ارمنی است.در میان جنگهای ایران و عثمانی در سال ۱۷۲۰ اکثریت مطلق جمعیت ارمنی بودند.ترکیب جمعیتی ایراوان به خاطر مجموعه ای از رویدادهای میان ایران و روسیه و عثمانی دگرگون شد و در سده ۱۹ میلادی اکثریت جمعیت مسلمانان شدند.
بسیاری از اماکن توریستی ایروان در مرکز جمع و جور این شهر واقع شده است در نتیجه یک گردشگر عادی احتیاجی به استفاده فراوان از وسایل حمل و نقل عمومی نخواهد داشت.
افراد محلی مرکز شهر را کنتون یا کغاک می‌نامند. گرچه تاریخ ایروان به ۲۸۰۰ سال پیش باز می‌گردد ولی به علت وقوع جنگهای بزرگ امپراتوری‌های ایران و عثمانی و روسیه در این مکان و وقوع زلزله ویرانگر قرن۱۷ میلادی، آثار اندکی از آن دوران به یادگار مانده است.
منبع:fa.wikipedia.org
