شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه محمد ابراهیمی گزارش خطا نکات مفیددانستنیهاروشن کردن آتش در طبیعتروشن کردن آتش روشن کردن آتش در طبیعتمواد لازم برای روشن کردن آتششاخههای خیلی ریز: پیش از هر چیز به شاخه‌های نازک نیاز داریم، شاخه‌های ریز 30 سانتی با قطری به اندازه چوب کبریت. این شاخه‌ها باید با کبریت آتش بگیرند. از این چوب‌ها باید حداقل به عرض 2 کف دست جمع کنید.شاخه‌های ریز: این شاخه‌ها ضخیم‌تر از چوب کبریت ولی نازک‌تر از مداد و خشک و شکننده هستند. از این چوب‌ها به مقدار زیاد جمع کنید.چوب معمولی: منظور چوب خشک و شکننده به قطر مداد است. این نوع چوب به روشن شدن و جان گرفتن آتش کمک خیلی زیادی میکند. از آنها به مقدار زیاد جمع کرده به قطعاتی به طول کف دست تقسیم‌شان کنید. این چوب‌ها بهترین نوع چوب برای ایجاد آتش کنترل شده برای پخت و پز هستند.سوخت کوچک: به چوب‌هایی می‌گویند که ضخیم‌تر از مداد هستند، تقریبا به ضخامت انگشت شستتان. این چوب‌ها شروع‌کننده آتش به آن معنا که ما تصور می‌کنیم، هستند.سوخت اصلی: چوب‌هایی ضخیم‌تر از انگشت شستتان که بتوانید روی زانو بشکنیدشان. برای اکثر آتش‌های موقت این بزرگ‌ترین سوختی است که به آن نیاز دارید. چوب‌های بزرگ‌تر با اسم «سوخت بزرگ» شناخته و برای آتش‌های ثابت و آتش‌های مخصوص به کار برده می‌شوند.روشن کردن آتش1 ـ مکان مناسبی برای روشن کردن آتش پیدا کنید؛ تمام چوب‌های مورد نیاز را جمع کرده و با استفاده از سوخت کوچک سکویی به اندازه 30 سانتی‌متر درست کنید. این چوب‌ها، چوب‌های ریز را از رطوبت زمین حفظ کرده و قلب آتش را تشکیل می‌دهند.2 ـ یک دسته الیاف نازک چوبی روی سکو قرار دهید.3 ـ دو دسته چوب خیلی ریز بردارید و روی الیاف چوبی به شکل سقف شیروانی قرار دهید.4 ـ کبریت را روشن کنید و به الیاف بزنید. وقتی شعله زبانه کشید، چوب‌های معمولی را روی شعله‌ها قرار دهید. وقتی اینها نیز شروع به سوختن کردند، چوب‌های بزرگ‌تر را روی آتش بگذارید. این کار را ادامه دهید تا نوبت به سوخت اصلی برسد.5- از مکانهای بادگیر دور شوید. چون آتش زبانه کشیده و از کنترل خارج میگردد. درصورت نیاز از یک بادشکن و بازتابنده‌های غیر از جنس چوب و یا سنگ استفاده کنید. در این راستا میتوانید گودالی نیز حفر کنید. بازتاب حرارت آتش را در جهت مورد نظر متمرکز میکند.6- قبل از درست کردن آتش فضای پناهگاه را از مواد قابل اشتعال پاک نمایید. تمام برگهای پوسیده و مواد قابل اشتعالی را که روی زمین ریخته نزدیک محل روشن شدن آتش جمع کنید و برعکس مواد دافع و خاموش کننده آتش را از محل دور کنید.7- هرگز نزدیک به کنده‌های قدیمی و تنه‌های درختان آتش را روشن نکنید زیرا امکان آتش‌سوزی هست. قبل از ترک محل آتش را با استفاده از آب، خاک مرطوب و شن خاموش کنید و از خاموش شدن کامل آتش و حتی خاکستر آن مطمئن شوید.8- اگر زمین موردنظر برای درست کردن آتش خیس یا پوشیده از برف است با استفاده از شاخه‌های سبز و یا کنده‌های درختان یا سنگ ریزه سطح زمین را بپوشانید. هرگز از سنگهای بزرگ یا خیس استفاده نکنید، زیرا ممکن است که اثر حرات منفجر شوند.روشن کردن آتش با استفاده از فندک، به دلیل نوع شعله آن ممکن است سخت باشد و باعث سوختن دستتان شود. در این صورت میتوانید از پوست درخت غان کمک بگیرید، البته اگر در دسترس باشد. پوست درخت غان به دلیل روغن‌هایی که دارد، خوب می‌سوزد. ولی هنگام سوختن به بالا برمی‌گردد و جمع می‌شود. برای جلوگیری از این حالت، پوست درخت را به صورت بادبزن تا بزنید و با فندک روشن کنید. ارسال مطالب بیشتر
روشن کردن آتش در طبیعتمواد لازم برای روشن کردن آتششاخههای خیلی ریز: پیش از هر چیز به شاخه‌های نازک نیاز داریم، شاخه‌های ریز 30 سانتی با قطری به اندازه چوب کبریت. این شاخه‌ها باید با کبریت آتش بگیرند. از این چوب‌ها باید حداقل به عرض 2 کف دست جمع کنید.شاخه‌های ریز: این شاخه‌ها ضخیم‌تر از چوب کبریت ولی نازک‌تر از مداد و خشک و شکننده هستند. از این چوب‌ها به مقدار زیاد جمع کنید.چوب معمولی: منظور چوب خشک و شکننده به قطر مداد است. این نوع چوب به روشن شدن و جان گرفتن آتش کمک خیلی زیادی میکند. از آنها به مقدار زیاد جمع کرده به قطعاتی به طول کف دست تقسیم‌شان کنید. این چوب‌ها بهترین نوع چوب برای ایجاد آتش کنترل شده برای پخت و پز هستند.سوخت کوچک: به چوب‌هایی می‌گویند که ضخیم‌تر از مداد هستند، تقریبا به ضخامت انگشت شستتان. این چوب‌ها شروع‌کننده آتش به آن معنا که ما تصور می‌کنیم، هستند.سوخت اصلی: چوب‌هایی ضخیم‌تر از انگشت شستتان که بتوانید روی زانو بشکنیدشان. برای اکثر آتش‌های موقت این بزرگ‌ترین سوختی است که به آن نیاز دارید. چوب‌های بزرگ‌تر با اسم «سوخت بزرگ» شناخته و برای آتش‌های ثابت و آتش‌های مخصوص به کار برده می‌شوند.روشن کردن آتش1 ـ مکان مناسبی برای روشن کردن آتش پیدا کنید؛ تمام چوب‌های مورد نیاز را جمع کرده و با استفاده از سوخت کوچک سکویی به اندازه 30 سانتی‌متر درست کنید. این چوب‌ها، چوب‌های ریز را از رطوبت زمین حفظ کرده و قلب آتش را تشکیل می‌دهند.2 ـ یک دسته الیاف نازک چوبی روی سکو قرار دهید.3 ـ دو دسته چوب خیلی ریز بردارید و روی الیاف چوبی به شکل سقف شیروانی قرار دهید.4 ـ کبریت را روشن کنید و به الیاف بزنید. وقتی شعله زبانه کشید، چوب‌های معمولی را روی شعله‌ها قرار دهید. وقتی اینها نیز شروع به سوختن کردند، چوب‌های بزرگ‌تر را روی آتش بگذارید. این کار را ادامه دهید تا نوبت به سوخت اصلی برسد.5- از مکانهای بادگیر دور شوید. چون آتش زبانه کشیده و از کنترل خارج میگردد. درصورت نیاز از یک بادشکن و بازتابنده‌های غیر از جنس چوب و یا سنگ استفاده کنید. در این راستا میتوانید گودالی نیز حفر کنید. بازتاب حرارت آتش را در جهت مورد نظر متمرکز میکند.6- قبل از درست کردن آتش فضای پناهگاه را از مواد قابل اشتعال پاک نمایید. تمام برگهای پوسیده و مواد قابل اشتعالی را که روی زمین ریخته نزدیک محل روشن شدن آتش جمع کنید و برعکس مواد دافع و خاموش کننده آتش را از محل دور کنید.7- هرگز نزدیک به کنده‌های قدیمی و تنه‌های درختان آتش را روشن نکنید زیرا امکان آتش‌سوزی هست. قبل از ترک محل آتش را با استفاده از آب، خاک مرطوب و شن خاموش کنید و از خاموش شدن کامل آتش و حتی خاکستر آن مطمئن شوید.8- اگر زمین موردنظر برای درست کردن آتش خیس یا پوشیده از برف است با استفاده از شاخه‌های سبز و یا کنده‌های درختان یا سنگ ریزه سطح زمین را بپوشانید. هرگز از سنگهای بزرگ یا خیس استفاده نکنید، زیرا ممکن است که اثر حرات منفجر شوند.روشن کردن آتش با استفاده از فندک، به دلیل نوع شعله آن ممکن است سخت باشد و باعث سوختن دستتان شود. در این صورت میتوانید از پوست درخت غان کمک بگیرید، البته اگر در دسترس باشد. پوست درخت غان به دلیل روغن‌هایی که دارد، خوب می‌سوزد. ولی هنگام سوختن به بالا برمی‌گردد و جمع می‌شود. برای جلوگیری از این حالت، پوست درخت را به صورت بادبزن تا بزنید و با فندک روشن کنید.
