شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آدینه منفرد گزارش خطا «قیشدان چیخدیم»؛ مراسمی برای اعلام آمدن بهارقیشدان چیخدیممراسمی برای اعلام آمدن بهار «قیشدان چیخدیم»؛ مراسمی برای اعلام آمدن بهاریک پژوهشگر فولکلور گفت: در زنجان قدیم با نزدیک شدن بهار برای زمستان مجلس ختم می‌گرفتند و آیین «قیشدان چیخدیم» را اجرا می‌کردند.حسین عباسی‌نیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، گفت: جشن‌های نوروزی صرفا به خاطر برپایی یک جشن ساده برای نو شدن سال نیست و هر کدام از این مراسم به نوعی فلسفه آفرینش را بیان می‌کند و هر کدام یادمانی از خاطره مخصوص ایام نوروز است.وی افزود: اکثر جشن‌های نوروز در حال داشتن ظاهری پرنشاط و شادمانه نوعی ستایش و نیایش به درگاه خداوند منان است برای سامان یافتن زندگی، آمدن برکت و پویایی در روی زمین و شروع طراوت و زایش و رویش، به همین دلیل روز اول فروردین که همزمان است با حرکت گیتی، از قداست خاصی برخوردار است و روز اورمزد خوانده می‌شود، به همین جهت این روز را نوروز می‌گویند.این پژوهشگر خاطرنشان کرد: نوروز یعنی روزی که طبیعت نو شده و فلک کار خود را آغاز کرده و نشاط و خرمی به زمین آمده و به همین جهت این روز را باید جشن گرفت و به درگاه خداوند ستایش، نیایش و بندگی کرد و این ستایش و نیایش نوعی تذکر و بازآفرینی نمادین آفرینش نخستین است که در هر تکرار ارواح مردگان نیز به زمین می‌آیند و تجدید حیات می‌کنند؛ این ارواح همان فره‌وشی‌ها و فروهرها هستند که یکی از پنج نیروی موجود در انسان است و هنگام تولد در نهاد او قرار داده می‌شود.وی اظهار کرد: والاترین آن فروهر است که وجود روحانی و ارزشمند انسانی است. کلمه فروهر و فروردین هر دو از یک ریشه و برگرفته از واژه اوستایی فرورتی به معنی ارواح در گذشتگان پاک و منزه است.عباسی‌نیا تصریح کرد: مراسم قیشدان چیخدیم از مراسم زیبا و نمایشی است. در اواخر زمستان چوپان‌ها اقدام به برپایی این آیین می‌کردند. در روزی به خصوص مردم روستا و چوپانان در مسجد روستا جمع شده و برای هر چه سریع‌تر آب شدن یخ‌ها و آمدن گرما به زمین و رفتن احشام به چرا برای فوت زمستان مجلس ختم می‌گرفتند و به این ترتیب مرگ زمستان و آمدن بهار را اعلام می‌کردند.وی عنوان کرد: پس از برگزاری ختم، در میدان روستا جمع شده و شال قرمز و بزرگی را در روی برف‌ها پهن می‌کردند و نقل و نبات و شیرینی، انواع میوه، خوشه گندم و نیز یک کاسه آب و یک آیینه روی آن می‌گذاشتند و سپس در کنار این شال رقص و پایکوبی می‌کردند و مرگ زمستان را اعلام می‌کردند.عباسی‌نیا تاکید کرد: با توجه به اینکه شکل نمایشی این مراسم زیبا است این مراسم به شکل نمایش درآمده است و نمایش این مراسم در میدانچه‌ای با حضور اهالی روستا و با آواز و شعرخوانی همراه بوده است. ارسال مطالب بیشتر
«قیشدان چیخدیم»؛ مراسمی برای اعلام آمدن بهاریک پژوهشگر فولکلور گفت: در زنجان قدیم با نزدیک شدن بهار برای زمستان مجلس ختم می‌گرفتند و آیین «قیشدان چیخدیم» را اجرا می‌کردند.حسین عباسی‌نیا در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، گفت: جشن‌های نوروزی صرفا به خاطر برپایی یک جشن ساده برای نو شدن سال نیست و هر کدام از این مراسم به نوعی فلسفه آفرینش را بیان می‌کند و هر کدام یادمانی از خاطره مخصوص ایام نوروز است.وی افزود: اکثر جشن‌های نوروز در حال داشتن ظاهری پرنشاط و شادمانه نوعی ستایش و نیایش به درگاه خداوند منان است برای سامان یافتن زندگی، آمدن برکت و پویایی در روی زمین و شروع طراوت و زایش و رویش، به همین دلیل روز اول فروردین که همزمان است با حرکت گیتی، از قداست خاصی برخوردار است و روز اورمزد خوانده می‌شود، به همین جهت این روز را نوروز می‌گویند.این پژوهشگر خاطرنشان کرد: نوروز یعنی روزی که طبیعت نو شده و فلک کار خود را آغاز کرده و نشاط و خرمی به زمین آمده و به همین جهت این روز را باید جشن گرفت و به درگاه خداوند ستایش، نیایش و بندگی کرد و این ستایش و نیایش نوعی تذکر و بازآفرینی نمادین آفرینش نخستین است که در هر تکرار ارواح مردگان نیز به زمین می‌آیند و تجدید حیات می‌کنند؛ این ارواح همان فره‌وشی‌ها و فروهرها هستند که یکی از پنج نیروی موجود در انسان است و هنگام تولد در نهاد او قرار داده می‌شود.وی اظهار کرد: والاترین آن فروهر است که وجود روحانی و ارزشمند انسانی است. کلمه فروهر و فروردین هر دو از یک ریشه و برگرفته از واژه اوستایی فرورتی به معنی ارواح در گذشتگان پاک و منزه است.عباسی‌نیا تصریح کرد: مراسم قیشدان چیخدیم از مراسم زیبا و نمایشی است. در اواخر زمستان چوپان‌ها اقدام به برپایی این آیین می‌کردند. در روزی به خصوص مردم روستا و چوپانان در مسجد روستا جمع شده و برای هر چه سریع‌تر آب شدن یخ‌ها و آمدن گرما به زمین و رفتن احشام به چرا برای فوت زمستان مجلس ختم می‌گرفتند و به این ترتیب مرگ زمستان و آمدن بهار را اعلام می‌کردند.وی عنوان کرد: پس از برگزاری ختم، در میدان روستا جمع شده و شال قرمز و بزرگی را در روی برف‌ها پهن می‌کردند و نقل و نبات و شیرینی، انواع میوه، خوشه گندم و نیز یک کاسه آب و یک آیینه روی آن می‌گذاشتند و سپس در کنار این شال رقص و پایکوبی می‌کردند و مرگ زمستان را اعلام می‌کردند.عباسی‌نیا تاکید کرد: با توجه به اینکه شکل نمایشی این مراسم زیبا است این مراسم به شکل نمایش درآمده است و نمایش این مراسم در میدانچه‌ای با حضور اهالی روستا و با آواز و شعرخوانی همراه بوده است.
