شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آدینه منفرد گزارش خطا خبرگردشگریجوزقند ( جوزغند )دلیجاناخبار گردشگریاخبار استانجیره جنگی سربازان صفوی ثبت ملی شد جیره جنگی سربازان صفوی ثبت ملی شدبه گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، «جوزغند»، گرانترین شیرینی محلی کشور که در دوره صفوی به عنوان «جیره جنگی سربازان» استفاده می‌شد، پس از هشت سال احیا، در فهرست میراث ناملموس به ثبت رسید.محمود مرادی، شهردار شهر تاریخی نراق در گفت‌وگو با خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، با اعلام این خبر به روند هشت ساله‌ی احیای این شیرینی محلی اشاره کرد و گفت: با توجه به روند رو به منسوخ شدن ساخت این شیرینی محلی در منطقه‌ی «نراق» از حدود هشت سال گذشته پروژه احیای «جوزغند» در شهر تاریخی نراق و توسط شهرداری منطقه آغاز شد. نخست جلساتی با بانوان شهر نراق برگزار کردیم و پس از برگزاری هفت دوره جشنواره «جوزغند» در این شهر، حالا محصول تلاش‌های این هشت سال و هفت دوره جشنواره «احیا»، «تنوع»، «دسته‌بندی» و «ارائه به گردشگران» است.او افزود: همزمان با گذراندن مراحل احیا، موفق شدیم پرونده ثبت ملی آن را تهیه و به شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ارسال کنیم تا اینکه چهارشنبه گذشته (30 دی) در شورای ثبت ناملموس به نام نراق و با عنوان «فن تهیه جوزغند در شهر نراق» به ثبت رسید.وی این شیرینی محلی را گرانترین شیرینی محلی ایران به لحاظ کیفیت، مدت زمان پخت و مواد اولیه (که همه آن ارگانیک است)، دانست و افزود: این شیرینی محلی با دست ساخته می‌شود و کف قیمت آن 70 تا 100 هزار تومان است.او با تأکید بر اینکه مرکز ساخت این شیرینی در نراق است و در شهرهای دیگر مانند «روستای جاسب» نیز آن ساخته می‌شود، بیان کرد: این شیرینی کاملا خانگی و دستی است و پخت ندارد، بلکه ساخته می‌شود که مراحل ساخت آن زمان‌بر است و حدود دو هفته طول می‌کشد تا فرآوری «جوزغند» انجام شود، در طول این مدت نیز باید دائم آن را در سایه و آفتاب پهن کرد.همه خانه‌های نراق «جوزغند» میسازندمرادی ادامه داد: این شیرینی به صورت حرفه‌ای و نسل به نسل توسط بانوان نراق به دخترانشان آموزش داده می‌شود. با گذشت حدود هشت سال از پروژه احیای شیرینی «جوزغند» امروز 50 کارگاه خانگی در شهر نراق شکل گرفته است، بنابراین در حال حاضر اکثر خانواده‌های نراق به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در حال ساخت آن هستند.او همچنین یکی دیگر از دلایل گران بودن این شیرینی را فرآوری محصولات قابل استفاده در آن در باغات نراق و توسط بومی‌های این شهر تاریخی مانند گردو، بادام، زردآلو و هلوی محلی دانست، که باعث می‌شود ارزش آن چند برابر شود.«جوزآغند»، جیره غذایی سربازان صفویشهردار شهر تاریخی نراق کارکرد این شیرینی در گذشته را به عنوان یک وعده غذایی یا جیره جنگی سربازان دانست و گفت:در گذشته به آن «جوزآغند» به معنای «پر کردن و غنی کردن» می‌گفتند. آن زمان این محصول و موادی که انرژی بالایی داشته است، برای سربازان استفاده می‌کردند تا توان جنگیدن داشته باشند.وی سابقه ساخت این شیرینی را مربوط به دوره صفویه دانست و افزود: سال‌هاست همه کوهنوردان نراقی، حتما «جوزغند» در کوله خود دارند. ارسال مطالب بیشتر
جیره جنگی سربازان صفوی ثبت ملی شدبه گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، «جوزغند»، گرانترین شیرینی محلی کشور که در دوره صفوی به عنوان «جیره جنگی سربازان» استفاده می‌شد، پس از هشت سال احیا، در فهرست میراث ناملموس به ثبت رسید.محمود مرادی، شهردار شهر تاریخی نراق در گفت‌وگو با خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، با اعلام این خبر به روند هشت ساله‌ی احیای این شیرینی محلی اشاره کرد و گفت: با توجه به روند رو به منسوخ شدن ساخت این شیرینی محلی در منطقه‌ی «نراق» از حدود هشت سال گذشته پروژه احیای «جوزغند» در شهر تاریخی نراق و توسط شهرداری منطقه آغاز شد. نخست جلساتی با بانوان شهر نراق برگزار کردیم و پس از برگزاری هفت دوره جشنواره «جوزغند» در این شهر، حالا محصول تلاش‌های این هشت سال و هفت دوره جشنواره «احیا»، «تنوع»، «دسته‌بندی» و «ارائه به گردشگران» است.او افزود: همزمان با گذراندن مراحل احیا، موفق شدیم پرونده ثبت ملی آن را تهیه و به شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ارسال کنیم تا اینکه چهارشنبه گذشته (30 دی) در شورای ثبت ناملموس به نام نراق و با عنوان «فن تهیه جوزغند در شهر نراق» به ثبت رسید.وی این شیرینی محلی را گرانترین شیرینی محلی ایران به لحاظ کیفیت، مدت زمان پخت و مواد اولیه (که همه آن ارگانیک است)، دانست و افزود: این شیرینی محلی با دست ساخته می‌شود و کف قیمت آن 70 تا 100 هزار تومان است.او با تأکید بر اینکه مرکز ساخت این شیرینی در نراق است و در شهرهای دیگر مانند «روستای جاسب» نیز آن ساخته می‌شود، بیان کرد: این شیرینی کاملا خانگی و دستی است و پخت ندارد، بلکه ساخته می‌شود که مراحل ساخت آن زمان‌بر است و حدود دو هفته طول می‌کشد تا فرآوری «جوزغند» انجام شود، در طول این مدت نیز باید دائم آن را در سایه و آفتاب پهن کرد.همه خانه‌های نراق «جوزغند» میسازندمرادی ادامه داد: این شیرینی به صورت حرفه‌ای و نسل به نسل توسط بانوان نراق به دخترانشان آموزش داده می‌شود. با گذشت حدود هشت سال از پروژه احیای شیرینی «جوزغند» امروز 50 کارگاه خانگی در شهر نراق شکل گرفته است، بنابراین در حال حاضر اکثر خانواده‌های نراق به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در حال ساخت آن هستند.او همچنین یکی دیگر از دلایل گران بودن این شیرینی را فرآوری محصولات قابل استفاده در آن در باغات نراق و توسط بومی‌های این شهر تاریخی مانند گردو، بادام، زردآلو و هلوی محلی دانست، که باعث می‌شود ارزش آن چند برابر شود.«جوزآغند»، جیره غذایی سربازان صفویشهردار شهر تاریخی نراق کارکرد این شیرینی در گذشته را به عنوان یک وعده غذایی یا جیره جنگی سربازان دانست و گفت:در گذشته به آن «جوزآغند» به معنای «پر کردن و غنی کردن» می‌گفتند. آن زمان این محصول و موادی که انرژی بالایی داشته است، برای سربازان استفاده می‌کردند تا توان جنگیدن داشته باشند.وی سابقه ساخت این شیرینی را مربوط به دوره صفویه دانست و افزود: سال‌هاست همه کوهنوردان نراقی، حتما «جوزغند» در کوله خود دارند.
