مقبره داریوش

مقبره داریوش

داریوش بزرگ یا داریوش یکم سومین شاه هخامنشی پسر ویشتاسپ و همسر آتوسا دختر کوروش بزرگ بود. وی در سال ۵۲۲ پیش از میلاد، با کمک چندی از بزرگان هفت خانوادهٔ اشرافی پارسی بر تخت نشست. آرامگاه داریوش بزرگ در دل کوه رحمت یا کوه حاجی آباد در نقش رستم که در فاصله ۶ کیلومتری از تخت جمشید استان فارس قرار گرفته است. داریوش بزرگ از مهمترین و والا مقامترین شاهنشاهان تاریخی ایران است. این شاهنشاه دلاور و خردمند و هنر دوست در 36 سال فرمانروایی کرد و در شصت و چهار سالگی در نوامبر 489 ق.م رخت از جهان بربست و کالبدش را به آرامگاهی سنگی که در «کوه نقش رستم» برایش کنده شده بود، آوردند و در یکی از نه قبری که درون آرامگاه تعبیه شده، بدست ابدیت سپرند. این آرامگاه را به دستور خود او آماده کرده بودند. کتزیاس، مورخ یونانی که مدت چهارده سال پزشک درباری اردشیر دوم (358-404 ق.م) بود، در این باره مینویسد:«داریوش فرمان داد تا در "کوه دو تیغ" {سه گنبدان = نقش رستم کنونی} آرامگاهی درآوردند.این کار چنانکه خواسته ویی بود، انجام شد.»
بخش بیرونی آرامگاه دارای دو سنگ نبشته به زبان‌های فارسی باستان، عیلامی و اکدی است که آوا و گفتاری مانند وصیت نامه و اندرزنامه دارد.
مقبره داریوش
مقبره داریوش
مقبره داریوش

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]