شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه vahid R گزارش خطا دره شمخالدرهدره هابهشت گمنام ایران بهشت گمنام ایراندره شمخال با شیبی ملایم که از روستایی با همین نام در 80 کیلومتری شمال قوچان در استان خراسان رضوی و 5 کیلومتری مرز ترکمنستان آغاز میشود. چشمهسارهای متعدد، آبشارهای زیبا، درختان سر به فلک کشیده، جریان آب زلال، دیوارههای عظیم و پر صلابت صخرهای تنها بخشی از جذابیتهای دره است. دالانها، حمامها و غارگونهها بسیاراند و وصفناپذیر. خنکای دره، نوای گوشنواز آب و نسیم دلانگیز، روح را مینوازد؛ درون را آرام و چشمها را خیره میکند. این شکوه، زیبائی و صلابت، فسونگری طبیعت با روح است.دره از درون پارک ملی تندوره به پیش میرود و بعد از حدود 12 کیلومتر دو آب سرد شمخال و کمی گرمتر دره دیگری با نام دره دُر بادام به هم میرسند. از اینجا به بعد دره کمی باز میشود و رود دورنگر شکل میگیرد. رود درونگر با حجم آب زیاد به سمت روستای محمدتقی بیگ و شهرستان درگز سرازیر میشود. شش، هفت ساعت گذشته است. خستهاید اما مبهوت همه آن زیباییهایی که پشت سر جا گذاشتهاید. دره پایان مییابد و به ناگاه دشتی وسیع را نظارهگر خواهید بود. اینک همان آب که تا لحظاتی پیش، پاهایت را نوازش میداد باید باغهای میوه، یونجهزارها و شالیزارها را سیراب کند و بر لبان مردمی سخت کوش خنده بکارد. راز استقبال گرم از دره نوردان را باید در این گشاده دستی طبیعت جستجو کرد. ارسال مطالب بیشتر
بهشت گمنام ایراندره شمخال با شیبی ملایم که از روستایی با همین نام در 80 کیلومتری شمال قوچان در استان خراسان رضوی و 5 کیلومتری مرز ترکمنستان آغاز میشود. چشمهسارهای متعدد، آبشارهای زیبا، درختان سر به فلک کشیده، جریان آب زلال، دیوارههای عظیم و پر صلابت صخرهای تنها بخشی از جذابیتهای دره است. دالانها، حمامها و غارگونهها بسیاراند و وصفناپذیر. خنکای دره، نوای گوشنواز آب و نسیم دلانگیز، روح را مینوازد؛ درون را آرام و چشمها را خیره میکند. این شکوه، زیبائی و صلابت، فسونگری طبیعت با روح است.دره از درون پارک ملی تندوره به پیش میرود و بعد از حدود 12 کیلومتر دو آب سرد شمخال و کمی گرمتر دره دیگری با نام دره دُر بادام به هم میرسند. از اینجا به بعد دره کمی باز میشود و رود دورنگر شکل میگیرد. رود درونگر با حجم آب زیاد به سمت روستای محمدتقی بیگ و شهرستان درگز سرازیر میشود. شش، هفت ساعت گذشته است. خستهاید اما مبهوت همه آن زیباییهایی که پشت سر جا گذاشتهاید. دره پایان مییابد و به ناگاه دشتی وسیع را نظارهگر خواهید بود. اینک همان آب که تا لحظاتی پیش، پاهایت را نوازش میداد باید باغهای میوه، یونجهزارها و شالیزارها را سیراب کند و بر لبان مردمی سخت کوش خنده بکارد. راز استقبال گرم از دره نوردان را باید در این گشاده دستی طبیعت جستجو کرد.