شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه Elena V گزارش خطا روستای کمجانروستاروستاهانطنزروستای کمجان نطنز روستای تاریخی کمجانکمجان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان ایران است.روستای کمجان در شمال غربی کوهستان کرکس واقع است و یکی از روستاهای حوزه برزرود به شمار می‌رود.ارتفاع این روستا از سطح دریا 2500 متر و برای رفتن به این روستا از یک جاده فرعی که در محلی به نام هنجن از جاده اصلی کاشان-نطنز منشعب می‌شود می‌توان استفاده کرد و فاصله آن تا جاده اصلی حدود 15 کیلومتر می‌باشد.این روستا در بین روستاهای همجوار بیشترین مساحت را دارد.از شرق به روستای یارند و روستای تکنه و از غرب به روستای برز و طوه،از شمال به روستای وش و از جنوب به روستای سه مشرف است.این روستا دارای مزرعه‌های زیادی است که هر کدام برای کشت محصولات خاصی بوده است ،مثل دشت کمجان،دشت باقوس،دشت کروند که بزرگترین مزرعه در منطقه می‌باشد و تحفه نطنز از آنجاست،دشت سینه ،دشت سور ،دشت در ،دشت سردستان ،دشت نقله و مراتع زیاد نیز دارد که هرکدام نام خاص خود را دارد.روستای کمجان بر اساس شجره نامه امامزاده ایوب که مقبره آن در وسط روستا قرار دارد دولت آباد نام داشته که به علت جنگی که بین اهالی روستا به حمایت از امامزاده ایوب و دشمنان آن امامزاده در میگیرد به کمجان معروف می‌شود.دلیل این مسئله آن است که پس از شهادت آن بزرگوار و بدلیل شهادت همه مردان این روستا در حمایت از امام چون کسی وجود نداشته که جنازه‌ها را دفن کند ، دشمنان از زن‌ها و بچه‌ها که باقی مانده بودند می‌پرسند چرا جنازه هایتان را دفن نمی‌کنید.در جواب میگویند:کو جان که جنازه‌های شهدا را دفن کنیم ! مگر جانی مانده؟ و از آن پس این روستا به کمجان معروف شد (برگرفته شده از شجره نامه امامزاده ایوب)جمعیت روستا در قدیم به 200 تا 350 خانوار می‌رسید اما اکنون به دلایل مختلف ساکنین ترک دیار کردند و در شهرها ساکن شده اند و هم اکنون 100 خانوار در تابستان و 50 خانوار در زمستان جمعیت دارد.اقتصاد مردم این روستا از طریق کشاورزی تامین می‌شده زیرا باغات ومزارع حاصل خیزی دارد و در قدیم پارچه بافی نیز می‌کرده اند و تا سالها قبل آثار کارگاهها در تمام منازل موجود بود.موضوعی که بسیار حائز اهمیت است ،این است که در قدیم مردم این روستا فلز استخراج می‌کرده اند که سرباره ای حاصل از ذوب فلز در مزرعه کروند و تا تنگه ای به نام پیناوند پراکنده است.علاقه مندان می‌توانند با مراجعه به روستا به دشت کروند رفته و در منطقه ای به نام پل روماسوم که محل ذوب فلز بوده است را مشاهده نمایند.در این روستا منطقه ای وجود دارد به نام دره پیناوند که از مطالبی که سینه به سینه نقل شده است گویا روستا ابتدا در آنجا قرار داشته و داستانهای زیادی در زمینه مدفون بودن گنج در آن دره و آثار زندگی که تا سالها قبل لوله‌های سفالی که برای آب از آنها استفاده می‌شده قابل رویت بود که بر اثر جاری شدن سیل اکنون آثاری وجود ندارد.در کنار این دره بر روی تخته سنگی صاف و سیاه شعارهای اسلامی با علامت ستاره داوود حک گردیده و به گفته ریش سفیدان سنگ نوشته دیگری وجود داشته که سیل آنرا با خود برده است و آدرس محل دفن گنج را می‌داده، به این مضمون:(ننن لانه ، لون لانه ، لا در بن تنگه گنج خاکه) یعنی این دره نه آن دره نه دره دربن تنگه گنج خاکه!معماری:مردم روستا در ساختمانهایی که همه از سنگ و خشت و گل بنا شده ساکن گشته،بعضی از این ساختمانها دارای ایوانهای بسیار بلند ساخته شده از چوب هستند،که ارتفاع آن گاهی به 20 متر می‌رسد که نظر هر بیننده ای را جلب میکند.این ایوانها را میتوانید در محله هایی بنام "لب ساخونه" یا کوچه سوزن از نزدیک مشاهده فرمایید.روستا دارای دو محله به نامهای محله بالا و محله پایین و تعداد زیادی کوچه پس کوچه که هر یک نام خاصی دارند می‌باشد.این روستا دارای 14 مسجد می‌باشد که هر کدام در محله ای به نامی،و همه آنها بازسازی شده اند.این روستا دارای یک حمام بسیار زیبا است که در محله پایین ده قرار دارد .روستا دارای سه قلعه بوده ،یکی در ابتدای ده که اکنون آثاری از آن وجود ندارد و فقط اسمی از آن به جا مانده است و روی آن خانه ساخته شده است و قلعه دیگری که بر روی کوه بلند مشرف به روستا قرار دارد که دیوارهای آن هنوز پابرجاست.یک قلعه که بسیار حائز اهمیت است معروف به قلعه بایزید که در مزرعه کروند قرار دارد و اکنون فقط یک دیوار سنگی از آن به جا مانده است و در زمینه این قلعه داستانهای زیادی سینه به سینه بیان شده که واقعیت آن زمانی معلوم شد که در سال 1370 جویندگان میراث این مرز و بوم در کنار این قلعه قبرستانی را در دامنه کوه کشف کردند و شبانه اقدام به حفاری و غارت این قبرستان پرداختند و این غارت همچنان ادامه دارد و هر بار که به آنجا ارسال مطالب بیشتر
روستای تاریخی کمجانکمجان، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان نطنز در استان اصفهان ایران است.روستای کمجان در شمال غربی کوهستان کرکس واقع است و یکی از روستاهای حوزه برزرود به شمار می‌رود.ارتفاع این روستا از سطح دریا 2500 متر و برای رفتن به این روستا از یک جاده فرعی که در محلی به نام هنجن از جاده اصلی کاشان-نطنز منشعب می‌شود می‌توان استفاده کرد و فاصله آن تا جاده اصلی حدود 15 کیلومتر می‌باشد.این روستا در بین روستاهای همجوار بیشترین مساحت را دارد.از شرق به روستای یارند و روستای تکنه و از غرب به روستای برز و طوه،از شمال به روستای وش و از جنوب به روستای سه مشرف است.این روستا دارای مزرعه‌های زیادی است که هر کدام برای کشت محصولات خاصی بوده است ،مثل دشت کمجان،دشت باقوس،دشت کروند که بزرگترین مزرعه در منطقه می‌باشد و تحفه نطنز از آنجاست،دشت سینه ،دشت سور ،دشت در ،دشت سردستان ،دشت نقله و مراتع زیاد نیز دارد که هرکدام نام خاص خود را دارد.روستای کمجان بر اساس شجره نامه امامزاده ایوب که مقبره آن در وسط روستا قرار دارد دولت آباد نام داشته که به علت جنگی که بین اهالی روستا به حمایت از امامزاده ایوب و دشمنان آن امامزاده در میگیرد به کمجان معروف می‌شود.دلیل این مسئله آن است که پس از شهادت آن بزرگوار و بدلیل شهادت همه مردان این روستا در حمایت از امام چون کسی وجود نداشته که جنازه‌ها را دفن کند ، دشمنان از زن‌ها و بچه‌ها که باقی مانده بودند می‌پرسند چرا جنازه هایتان را دفن نمی‌کنید.در جواب میگویند:کو جان که جنازه‌های شهدا را دفن کنیم ! مگر جانی مانده؟ و از آن پس این روستا به کمجان معروف شد (برگرفته شده از شجره نامه امامزاده ایوب)جمعیت روستا در قدیم به 200 تا 350 خانوار می‌رسید اما اکنون به دلایل مختلف ساکنین ترک دیار کردند و در شهرها ساکن شده اند و هم اکنون 100 خانوار در تابستان و 50 خانوار در زمستان جمعیت دارد.اقتصاد مردم این روستا از طریق کشاورزی تامین می‌شده زیرا باغات ومزارع حاصل خیزی دارد و در قدیم پارچه بافی نیز می‌کرده اند و تا سالها قبل آثار کارگاهها در تمام منازل موجود بود.موضوعی که بسیار حائز اهمیت است ،این است که در قدیم مردم این روستا فلز استخراج می‌کرده اند که سرباره ای حاصل از ذوب فلز در مزرعه کروند و تا تنگه ای به نام پیناوند پراکنده است.علاقه مندان می‌توانند با مراجعه به روستا به دشت کروند رفته و در منطقه ای به نام پل روماسوم که محل ذوب فلز بوده است را مشاهده نمایند.در این روستا منطقه ای وجود دارد به نام دره پیناوند که از مطالبی که سینه به سینه نقل شده است گویا روستا ابتدا در آنجا قرار داشته و داستانهای زیادی در زمینه مدفون بودن گنج در آن دره و آثار زندگی که تا سالها قبل لوله‌های سفالی که برای آب از آنها استفاده می‌شده قابل رویت بود که بر اثر جاری شدن سیل اکنون آثاری وجود ندارد.در کنار این دره بر روی تخته سنگی صاف و سیاه شعارهای اسلامی با علامت ستاره داوود حک گردیده و به گفته ریش سفیدان سنگ نوشته دیگری وجود داشته که سیل آنرا با خود برده است و آدرس محل دفن گنج را می‌داده، به این مضمون:(ننن لانه ، لون لانه ، لا در بن تنگه گنج خاکه) یعنی این دره نه آن دره نه دره دربن تنگه گنج خاکه!معماری:مردم روستا در ساختمانهایی که همه از سنگ و خشت و گل بنا شده ساکن گشته،بعضی از این ساختمانها دارای ایوانهای بسیار بلند ساخته شده از چوب هستند،که ارتفاع آن گاهی به 20 متر می‌رسد که نظر هر بیننده ای را جلب میکند.این ایوانها را میتوانید در محله هایی بنام "لب ساخونه" یا کوچه سوزن از نزدیک مشاهده فرمایید.روستا دارای دو محله به نامهای محله بالا و محله پایین و تعداد زیادی کوچه پس کوچه که هر یک نام خاصی دارند می‌باشد.این روستا دارای 14 مسجد می‌باشد که هر کدام در محله ای به نامی،و همه آنها بازسازی شده اند.این روستا دارای یک حمام بسیار زیبا است که در محله پایین ده قرار دارد .روستا دارای سه قلعه بوده ،یکی در ابتدای ده که اکنون آثاری از آن وجود ندارد و فقط اسمی از آن به جا مانده است و روی آن خانه ساخته شده است و قلعه دیگری که بر روی کوه بلند مشرف به روستا قرار دارد که دیوارهای آن هنوز پابرجاست.یک قلعه که بسیار حائز اهمیت است معروف به قلعه بایزید که در مزرعه کروند قرار دارد و اکنون فقط یک دیوار سنگی از آن به جا مانده است و در زمینه این قلعه داستانهای زیادی سینه به سینه بیان شده که واقعیت آن زمانی معلوم شد که در سال 1370 جویندگان میراث این مرز و بوم در کنار این قلعه قبرستانی را در دامنه کوه کشف کردند و شبانه اقدام به حفاری و غارت این قبرستان پرداختند و این غارت همچنان ادامه دارد و هر بار که به آنجا
