شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا کوه آتوسکوهکوه هادریای اژهزاهدان تارک دنیای کوه آتوس زاهدان تارک دنیای کوه آتوسکوه آتوس، در شبه جزیره یونانی در دریای اژه، محل زندگی یکی از قدیمی‌ترین جوامع رهبانی باقی مانده روی زمین است. این کوه از دوران باستان مورد سکونت واقع شده و با تاریخ حضور 1800 ساله مسحیان و رهبانیان شناخته شده است که به حداقل قرن نهم بازمی گردد.امروزه بیست صومعه ارتدوکس شرقی در این منطقه وجود دارد، جایی که بیش از دوهزار راهب زندگی زاهدانه ای به دور از بقیه جهان دارند. بسیاری از راهبان باهم در صومعه زندگی می‌کنندو کارهای مختلفی از جمله پرورش سبزیجات، ماهیگیری، کنده کاری روی چوب، خیاطی و ... انجام می‌دهند. بقیه ترجیح می‌دهند در سلول‌های کوچکی به نام اسکتی و در انزوای کامل زندگی کنند. برخی از منزوی‌ترین اسکتی‌ها در سمت جنوبی کوه آتوس در منطقه ای به نام کارولیا قرار دارند.در کوه‌های پرشیب، تعداد انگشت شماری راهب کلبه‌های کوچکی روی لبه صخره‌ها در ارتفاع چندین متری ساخته اند. این سلول‌ها غیرقابل دسترسی هستند و چوب و موادغذایی مورد نیاز به وسیله سبدهایی که به طناب وصل است به آن‌ها می‌رسد. برخی از این راهبان، به خصوص آن هایی که ضعیف و ناتوان هستند، چندین دهه است که کلبه خود را ترک نکرده اند. ارسال مطالب بیشتر
زاهدان تارک دنیای کوه آتوسکوه آتوس، در شبه جزیره یونانی در دریای اژه، محل زندگی یکی از قدیمی‌ترین جوامع رهبانی باقی مانده روی زمین است. این کوه از دوران باستان مورد سکونت واقع شده و با تاریخ حضور 1800 ساله مسحیان و رهبانیان شناخته شده است که به حداقل قرن نهم بازمی گردد.امروزه بیست صومعه ارتدوکس شرقی در این منطقه وجود دارد، جایی که بیش از دوهزار راهب زندگی زاهدانه ای به دور از بقیه جهان دارند. بسیاری از راهبان باهم در صومعه زندگی می‌کنندو کارهای مختلفی از جمله پرورش سبزیجات، ماهیگیری، کنده کاری روی چوب، خیاطی و ... انجام می‌دهند. بقیه ترجیح می‌دهند در سلول‌های کوچکی به نام اسکتی و در انزوای کامل زندگی کنند. برخی از منزوی‌ترین اسکتی‌ها در سمت جنوبی کوه آتوس در منطقه ای به نام کارولیا قرار دارند.در کوه‌های پرشیب، تعداد انگشت شماری راهب کلبه‌های کوچکی روی لبه صخره‌ها در ارتفاع چندین متری ساخته اند. این سلول‌ها غیرقابل دسترسی هستند و چوب و موادغذایی مورد نیاز به وسیله سبدهایی که به طناب وصل است به آن‌ها می‌رسد. برخی از این راهبان، به خصوص آن هایی که ضعیف و ناتوان هستند، چندین دهه است که کلبه خود را ترک نکرده اند.
