شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آتنا کریمی گزارش خطا جالبترینفضانوردیتصاویری از مرگ یک ستارهستاره شناسی تصاویری از مرگ یک ستارهستارههای آسمان هم روزی به دنیا می‌آِیند، به تکامل می‌رسند و روزی عمر آنها به سر می‌رسد و از دنیا می‌روند. مرگ ستاره‌ها اتفاقی است که پیش از این امکان مشاهده‌ی آن برای بشر وجود نداشته است؛ اما فناوری‌های موجود امروز این اجازه را می‌دهد تا این لحظات شگرف و مهم ثبت شوند. تلسکوپ فضایی هابل به تازگی توانسته این اتفاق را ثبت کند، نتیجه تصویری شگفت انگیز از غول سرخی بود که لایه‌های بیرونی گاز و غبار خود را به سمت فضای اطراف بیرون انداخته و منفجر می‌کند و در نتیجه، چیزی که آن را «سحابی سیاره ای» می‌گویند شکل می‌گیرد. سحابی سیاره ای عبارت است از یک پوسته ای از گاز و پلاسما که ستاره در پایان عمر خود آن را بیرون می‌اندازد و جز قلب آن که کوتوله سفید نامیده می‌شود باقی نمی‌ماند. یک کوتوله‌ی سفید ستاره ای است که سوخت هسته ای اش تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده وکوچک می‌شود. این ستارگان بسیار داغ هستند، ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند. این سحابی‌ها نیز زمان پیری ستارگان و پس از مرگ آنها به وجود می‌آیند.به ندرت اخترشناسان می‌توانند این مرحله از زندگی ستاره‌ها را رصد کنند، زیرا در چشم برهم زدنی اتفاق می‌افتد و گازهای زرد ناشی از مراحل پایانی عمر ستاره با سرعت 999999.691 کیلومتر در ساعت عبور می‌کنند.این ستاره‌ی مرده با نام سحابی کالاباش یا سحابی تخم مرغ گندیده شناخته می‌شود. این نامگذاری به دلیل میزان بالای گوگرد (سولفور) آن است که بویی شبیه به تخم مرغ گندیده از آن متصاعد می‌شود.ستاره‌ها می‌توانند پیش از رسیدن به پایان خود، میلیاردها سال زندگی کنند و پس از استهلاک هیدروژن در پایان عمر خود به غول سرخ تبدیل شوند.عکس هایی که می‌بینید، تصاویری از مرگ یک ستاره است که آژانس فضایی ناسا آنها را انتشار داده است.از آنجا که خورشید یک ستاره است، بنا بر محاسبات انجام شده از زمان پیدایش تا مرگ آن هفت میلیارد سال طول می‌کشد. در کهکشان ما 200 – 400 میلیارد ستاره وجود دارد. مجموع ستارگان عالم هستی عددی حیرت آور است که به 200,000,000,000,000,000,000,000 ستاره می‌رسد! ارسال مطالب بیشتر
تصاویری از مرگ یک ستارهستارههای آسمان هم روزی به دنیا می‌آِیند، به تکامل می‌رسند و روزی عمر آنها به سر می‌رسد و از دنیا می‌روند. مرگ ستاره‌ها اتفاقی است که پیش از این امکان مشاهده‌ی آن برای بشر وجود نداشته است؛ اما فناوری‌های موجود امروز این اجازه را می‌دهد تا این لحظات شگرف و مهم ثبت شوند. تلسکوپ فضایی هابل به تازگی توانسته این اتفاق را ثبت کند، نتیجه تصویری شگفت انگیز از غول سرخی بود که لایه‌های بیرونی گاز و غبار خود را به سمت فضای اطراف بیرون انداخته و منفجر می‌کند و در نتیجه، چیزی که آن را «سحابی سیاره ای» می‌گویند شکل می‌گیرد. سحابی سیاره ای عبارت است از یک پوسته ای از گاز و پلاسما که ستاره در پایان عمر خود آن را بیرون می‌اندازد و جز قلب آن که کوتوله سفید نامیده می‌شود باقی نمی‌ماند. یک کوتوله‌ی سفید ستاره ای است که سوخت هسته ای اش تمام شده و در نتیجه بسیار فشرده وکوچک می‌شود. این ستارگان بسیار داغ هستند، ولی آهسته آهسته دمای خود را از دست می‌دهند. این سحابی‌ها نیز زمان پیری ستارگان و پس از مرگ آنها به وجود می‌آیند.به ندرت اخترشناسان می‌توانند این مرحله از زندگی ستاره‌ها را رصد کنند، زیرا در چشم برهم زدنی اتفاق می‌افتد و گازهای زرد ناشی از مراحل پایانی عمر ستاره با سرعت 999999.691 کیلومتر در ساعت عبور می‌کنند.این ستاره‌ی مرده با نام سحابی کالاباش یا سحابی تخم مرغ گندیده شناخته می‌شود. این نامگذاری به دلیل میزان بالای گوگرد (سولفور) آن است که بویی شبیه به تخم مرغ گندیده از آن متصاعد می‌شود.ستاره‌ها می‌توانند پیش از رسیدن به پایان خود، میلیاردها سال زندگی کنند و پس از استهلاک هیدروژن در پایان عمر خود به غول سرخ تبدیل شوند.عکس هایی که می‌بینید، تصاویری از مرگ یک ستاره است که آژانس فضایی ناسا آنها را انتشار داده است.از آنجا که خورشید یک ستاره است، بنا بر محاسبات انجام شده از زمان پیدایش تا مرگ آن هفت میلیارد سال طول می‌کشد. در کهکشان ما 200 – 400 میلیارد ستاره وجود دارد. مجموع ستارگان عالم هستی عددی حیرت آور است که به 200,000,000,000,000,000,000,000 ستاره می‌رسد!
