شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آتنا کریمی گزارش خطا آداب و رسومدزفولآداب و رسوم مردم دزفول آداب و رسوم مردم دزفولدزفول در میانه دامنه‌های رشته کوه زاگرس قرار گرفته و پیشینه تاریخی اش به زمان ساسانیان باز می‌گردد و سبز‌ترین شهر استان خوزستان است.دزفول از جمله شهر هایی است که نقش موثری در پیروزی انقلاب اسلامی داشته است و در زمان جنگ تحمیلی عراق نیز بارها مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار گرفت و این گونه دزفول، به شهر استقامت و پایتخت مقاومت ایران معروف گردید.اما برای سفر کردن به هر شهری، آشنا شدن با آداب و رسوم و فرهنگ مردم آن خطه امری ضروری است که فرهنگ مردم دزفول را می‌توان آمیزه ای از فرهنگ کهن خوزستان دانست که این، نشانگر وجود فرهنگی غنی و پر بار در آداب و رسوم مردم این خظه است.مردم دزفول، به گویش دزفولی که از گویش‌های رایج در زبان فارسی است، سخن می‌گویند، این لهجه شامل دو گویش صحرا بندری و حیدرخانه می‌شود.شهر دزفول سه سینما دارد که یکی از آن‌ها به خاطر بازسازی تعطیل شده است، اما این شهر برعکس تعداد کم سینما از کتاب خانه‌های بسیاری برخوردار است که از جمله آن‌ها می‌توان، کتابخانه عمومی رودبند، مخبر،غدیر، امام خمینی و... را نام برد.مردم دزفول، تمام عید‌های ملی و مذهبی را جشن گرفته و به شادی و پای کوبی اهمیت می‌دهند، این مردم علاوه بر جشن گرفتن عید‌های مرسوم، جمعه آخر ذیحجه را نیز به جشن و طرب می‌گذرانند.دزفولی‌ها مراسم عید نوروز را مفصل برگزار می‌کنند و از چند روز پیش از نوروز کلوچه مخصوصی از آرد، روغن، زیره و رازیانه درست می‌کنند، تا سر سفره نوروزی شان بگذارند و کامشان را شیرین کنند.مراسم چیدن سفره هفت سین و دید و بازدید نوروزی و خریدن لباس‌های نو نیز میان مردم این شهر به شیوه دیگر ایرانیان رواج دارد.مراسم آتش افروزی در چهارشنبه سوری نیز مفصل برگزار می‌شود و به این روز مخصوص و جشن باستانی ارج می‌نهند.دزفولی‌ها سیزده به در را دو بار جشن می‌گیرند، یکی سیزده با احتساب عید نوروز و دیگری سیزده، بدون احتساب عید نوروز و در هر دو روز، همگان به باغ‌ها و تفریح گاه‌ها می‌روند و سیزده را به در می‌کنند.از جمله صنایع دستی مردم دزفول می‌توان به ابزار‌های دست ساز چوبی مثل زیر قلیان، قلیان، شمعدان، چوب لباسی، نمکدان و... اشاره کرد. به غیر از آن ورشو سازی و قلم زنی روی زر نیز در میان آنان رواج دارد و نمد مالی، خراطی و کپوبافی از دیگر هنر‌های مردم این دیار است.از جمله غذا‌های محلی شهرستان دزفول می‌توان، شوربا، حریسه، باقله توحه، شلی ارده، بنگو، حمیس توله، عمر پیاز، دنده رو، قلیه، صندلی سلطون، آش ارده، برونی و برشک را نام برد.اما اگر به دزفول سفر کردید، به دریاچه شهیون، تفریح گاه ساحلی دز، تپه‌های چغامیش، آسیاب‌های آبی دزفول، شهر باستانی جندی شاپور، دانشگاه جندی شاپور، شهر باستانی ایوان کرخه، خانه تیزنو، خانه سوزنگر، خانه قلمبر و مسجد جامع دزفول سری بزنید. ارسال مطالب بیشتر
آداب و رسوم مردم دزفولدزفول در میانه دامنه‌های رشته کوه زاگرس قرار گرفته و پیشینه تاریخی اش به زمان ساسانیان باز می‌گردد و سبز‌ترین شهر استان خوزستان است.دزفول از جمله شهر هایی است که نقش موثری در پیروزی انقلاب اسلامی داشته است و در زمان جنگ تحمیلی عراق نیز بارها مورد اصابت موشک‌های دشمن قرار گرفت و این گونه دزفول، به شهر استقامت و پایتخت مقاومت ایران معروف گردید.اما برای سفر کردن به هر شهری، آشنا شدن با آداب و رسوم و فرهنگ مردم آن خطه امری ضروری است که فرهنگ مردم دزفول را می‌توان آمیزه ای از فرهنگ کهن خوزستان دانست که این، نشانگر وجود فرهنگی غنی و پر بار در آداب و رسوم مردم این خظه است.مردم دزفول، به گویش دزفولی که از گویش‌های رایج در زبان فارسی است، سخن می‌گویند، این لهجه شامل دو گویش صحرا بندری و حیدرخانه می‌شود.شهر دزفول سه سینما دارد که یکی از آن‌ها به خاطر بازسازی تعطیل شده است، اما این شهر برعکس تعداد کم سینما از کتاب خانه‌های بسیاری برخوردار است که از جمله آن‌ها می‌توان، کتابخانه عمومی رودبند، مخبر،غدیر، امام خمینی و... را نام برد.مردم دزفول، تمام عید‌های ملی و مذهبی را جشن گرفته و به شادی و پای کوبی اهمیت می‌دهند، این مردم علاوه بر جشن گرفتن عید‌های مرسوم، جمعه آخر ذیحجه را نیز به جشن و طرب می‌گذرانند.دزفولی‌ها مراسم عید نوروز را مفصل برگزار می‌کنند و از چند روز پیش از نوروز کلوچه مخصوصی از آرد، روغن، زیره و رازیانه درست می‌کنند، تا سر سفره نوروزی شان بگذارند و کامشان را شیرین کنند.مراسم چیدن سفره هفت سین و دید و بازدید نوروزی و خریدن لباس‌های نو نیز میان مردم این شهر به شیوه دیگر ایرانیان رواج دارد.مراسم آتش افروزی در چهارشنبه سوری نیز مفصل برگزار می‌شود و به این روز مخصوص و جشن باستانی ارج می‌نهند.دزفولی‌ها سیزده به در را دو بار جشن می‌گیرند، یکی سیزده با احتساب عید نوروز و دیگری سیزده، بدون احتساب عید نوروز و در هر دو روز، همگان به باغ‌ها و تفریح گاه‌ها می‌روند و سیزده را به در می‌کنند.از جمله صنایع دستی مردم دزفول می‌توان به ابزار‌های دست ساز چوبی مثل زیر قلیان، قلیان، شمعدان، چوب لباسی، نمکدان و... اشاره کرد. به غیر از آن ورشو سازی و قلم زنی روی زر نیز در میان آنان رواج دارد و نمد مالی، خراطی و کپوبافی از دیگر هنر‌های مردم این دیار است.از جمله غذا‌های محلی شهرستان دزفول می‌توان، شوربا، حریسه، باقله توحه، شلی ارده، بنگو، حمیس توله، عمر پیاز، دنده رو، قلیه، صندلی سلطون، آش ارده، برونی و برشک را نام برد.اما اگر به دزفول سفر کردید، به دریاچه شهیون، تفریح گاه ساحلی دز، تپه‌های چغامیش، آسیاب‌های آبی دزفول، شهر باستانی جندی شاپور، دانشگاه جندی شاپور، شهر باستانی ایوان کرخه، خانه تیزنو، خانه سوزنگر، خانه قلمبر و مسجد جامع دزفول سری بزنید.
