شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه Elena V گزارش خطا جالبترینعجیب ترینعجیبترین درختانهیباکو جوموکودرختانی که بمباران اتمی هیروشیما نیز آن‌ها را به زانو درنیاورد درختانی که بمباران اتمی هیروشیما نیز آن‌ها را به زانو درنیاوردبعد از بمباران اتمی شهر هیروشیما در ۶ آگوست سال ۱۹۴۵ با توجه به مناظر طبیعی ویران شده، خاک سوخته و تشعشعات هسته ای گسترده، دکتر هارولد جیکوبسن از محققان پروژه‌ی منهتن (پروژه‌ی تحقیق بر روی انرژی هسته ای) در مصاحبه با روزنامه‌ی واشنگتن پست اعلام کرد که هیروشیما دیگر سرزمینی لم یزرع خواهد بود و به مدت ۷۵ سال چیزی در این شهر نخواهد رویید. اما طبیعت این پیشگویی را باطل کرد و در بهار سال بعد همه دیدند که جوانه هایی از زیر خاک بیرون می‌آید. این جوانه‌ها برای بازماندگان بمباران اتمی پیام هایی امیدوار کننده داشت و به آن‌ها نیرویی بخشید که بتوانند شهرشان را از نو بسازند.امروزه بعد از ۶ دهه از بمباران اتمی، این شهر سرسبز و سرزنده و مدرن است. بسیاری از درختانی که بعد از پایان جنگ جهانی دوم در این شهر کاشته شدند از شهرهای دیگر ژاپن یا حتی از کشورهای دیگر به این شهر آورده شده بودند. حتی بسیاری از این درختان که امروزه نیز همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند در زمان بمباران اتمی شهر نیز در همان حوالی بودند. اگر چه بسیاری از آن‌ها در نتیجه امواج ایجاد شده از انفجار بمب اتمی شکسته و به شدت سوختند اما در نهایت زنده مانده و خیلی سریع به درختانی سالم و بارور تبدیل شدند.بعد از جنگ حدود ۵۵ اصله از این درختان در ۵۵ مکان مختلف و در محوطه ای به شعاع ۲ کیلومتر که انفجار بمب اتمی در آن رخ داده بود تحت مراقبت قرار گرفتند. امروزه به این درختان «درختان بمب اتمی» می‌گویند. هر یک از این درختان در زبان ژاپنی «هیباکو جوموکو» (Hibaku Jumoku) به معنای «درخت زندگی» نامیده می‌شود و این اسم با استفاده از یک پلاک فلزی روی تنه‌ی این درختان نقش بسته است. بر اساس اعلام منابع رسمی در شهر هیروشیما در حدود ۱۷۰ اصله از این درختان و از گونه‌های مختلف وجود دارد که از بمباران اتمی جان سالم به در برده اند.درختی که در مرکز این محوطه‌ی دایره ای قرار داده شده یک بید مجنون است که با مرکز انفجار بمب اتمی تنها ۳۷۰ متر فاصله داشته و اگر چه درخت اصلی در حین انفجار شکسته و به زمین افتاد اما ریشه‌های آن زنده مانده و سال بعد جوانه‌های آن‌ها از زیر خاک بیرون آمدند. یک درخت بید مجنون دیگر در نزدیکی استادیوم بیسبال شهر و در فاصله‌ی ۴۵۰ متری محل اصابت بمب قرار دارد.این درختان در مناطق خالی تمامی ساختمان‌های عمومی،مقبره‌ها و مکان‌های یادبود قرار گرفته اند و تحت نظر شهرداری هیروشیما از آن‌ها مراقبت می‌شود. بذرها و دانه‌های این درختان توسط مسئولان محلی و ساکنان شهر در اختیار مردم دیگر مناطق کشور و توریست‌ها قرار گرفته و جوانه‌های این درختان هم اکنون در مناطق بسیاری از جهان به درختانی تنومند تبدیل شده اند.یکی از دو ستون مقبره‌ی توری (Shrine Torii) توسط بمب اتمی از بین رفت. همچنین انفجار باعث شد که شاخه‌های دو درخت کافور که در محوطه‌ی مقبره قرار داشتند از بین بروند. این درختان بیش از ۵۰۰ سال عمر داشتند. در آن زمان همه‌ی مردم شهر نگران این بودند که این درختان خشک شده و از بین بروند اما این درختان در کمال ناباوری به تدریج از حالت پژمرده خارج شده و امروزه کاملا پوشیده از برگ‌های شاداب هستند. ارسال مطالب بیشتر
درختانی که بمباران اتمی هیروشیما نیز آن‌ها را به زانو درنیاوردبعد از بمباران اتمی شهر هیروشیما در ۶ آگوست سال ۱۹۴۵ با توجه به مناظر طبیعی ویران شده، خاک سوخته و تشعشعات هسته ای گسترده، دکتر هارولد جیکوبسن از محققان پروژه‌ی منهتن (پروژه‌ی تحقیق بر روی انرژی هسته ای) در مصاحبه با روزنامه‌ی واشنگتن پست اعلام کرد که هیروشیما دیگر سرزمینی لم یزرع خواهد بود و به مدت ۷۵ سال چیزی در این شهر نخواهد رویید. اما طبیعت این پیشگویی را باطل کرد و در بهار سال بعد همه دیدند که جوانه هایی از زیر خاک بیرون می‌آید. این جوانه‌ها برای بازماندگان بمباران اتمی پیام هایی امیدوار کننده داشت و به آن‌ها نیرویی بخشید که بتوانند شهرشان را از نو بسازند.امروزه بعد از ۶ دهه از بمباران اتمی، این شهر سرسبز و سرزنده و مدرن است. بسیاری از درختانی که بعد از پایان جنگ جهانی دوم در این شهر کاشته شدند از شهرهای دیگر ژاپن یا حتی از کشورهای دیگر به این شهر آورده شده بودند. حتی بسیاری از این درختان که امروزه نیز همچنان به رشد خود ادامه می‌دهند در زمان بمباران اتمی شهر نیز در همان حوالی بودند. اگر چه بسیاری از آن‌ها در نتیجه امواج ایجاد شده از انفجار بمب اتمی شکسته و به شدت سوختند اما در نهایت زنده مانده و خیلی سریع به درختانی سالم و بارور تبدیل شدند.بعد از جنگ حدود ۵۵ اصله از این درختان در ۵۵ مکان مختلف و در محوطه ای به شعاع ۲ کیلومتر که انفجار بمب اتمی در آن رخ داده بود تحت مراقبت قرار گرفتند. امروزه به این درختان «درختان بمب اتمی» می‌گویند. هر یک از این درختان در زبان ژاپنی «هیباکو جوموکو» (Hibaku Jumoku) به معنای «درخت زندگی» نامیده می‌شود و این اسم با استفاده از یک پلاک فلزی روی تنه‌ی این درختان نقش بسته است. بر اساس اعلام منابع رسمی در شهر هیروشیما در حدود ۱۷۰ اصله از این درختان و از گونه‌های مختلف وجود دارد که از بمباران اتمی جان سالم به در برده اند.درختی که در مرکز این محوطه‌ی دایره ای قرار داده شده یک بید مجنون است که با مرکز انفجار بمب اتمی تنها ۳۷۰ متر فاصله داشته و اگر چه درخت اصلی در حین انفجار شکسته و به زمین افتاد اما ریشه‌های آن زنده مانده و سال بعد جوانه‌های آن‌ها از زیر خاک بیرون آمدند. یک درخت بید مجنون دیگر در نزدیکی استادیوم بیسبال شهر و در فاصله‌ی ۴۵۰ متری محل اصابت بمب قرار دارد.این درختان در مناطق خالی تمامی ساختمان‌های عمومی،مقبره‌ها و مکان‌های یادبود قرار گرفته اند و تحت نظر شهرداری هیروشیما از آن‌ها مراقبت می‌شود. بذرها و دانه‌های این درختان توسط مسئولان محلی و ساکنان شهر در اختیار مردم دیگر مناطق کشور و توریست‌ها قرار گرفته و جوانه‌های این درختان هم اکنون در مناطق بسیاری از جهان به درختانی تنومند تبدیل شده اند.یکی از دو ستون مقبره‌ی توری (Shrine Torii) توسط بمب اتمی از بین رفت. همچنین انفجار باعث شد که شاخه‌های دو درخت کافور که در محوطه‌ی مقبره قرار داشتند از بین بروند. این درختان بیش از ۵۰۰ سال عمر داشتند. در آن زمان همه‌ی مردم شهر نگران این بودند که این درختان خشک شده و از بین بروند اما این درختان در کمال ناباوری به تدریج از حالت پژمرده خارج شده و امروزه کاملا پوشیده از برگ‌های شاداب هستند.
