شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه فهمیه عابدی گزارش خطا خیابانتوکیوخیابانی پر از درختان جینگودرختان جینگو خیابانی پر از درختان جینگوکهندار یا جینگو و با نام دیگر درخت پر سیاوشان، به طور گسترده‌ای در بسیاری از مناطق شهری سراسر جهان به عنوان یک درخت زینتی و سایه‌دار کشت می‌شود. خیابان جینگو در توکیو، به دلیل وجود این درختان به همین نام شناخته می‌شود. جینگو‌ها به دلیل قابلیت‌های منحصر به فرد‌شان در تحمل آلودگی هوا، رشد در فضا‌های محدود و به طور کلی مقاومت در برابر بیماری‌ها و حشرات، به خوبی مناسب محیط شهری هستند. نمونه‌هایی از نوع مقاوم آن ممکن است در هیروشیمای ژاپن دیده شود؛ زیرا این درخت در زمان انفجار اتمی سال ۱۹۴۵ هیروشیما، زنده مانده بود.این درخت در میان ژاپنی‌ها با نام «ایچو» شناخته شده و در سراسر ژاپن، در معابد، در پارک‌های شهری و در امتداد خیابان‌های شهر، به وفور یافت می‌شود. در واقع این درخت، درخت اصلی توکیو و برگ آن نماد این شهر است. در میان خیابان‌های مملو از جینگو در توکیو، خیابان ایچو نامیکی یا جینگو واقع در پارک مئیجی-جینگو گایین، محبوب‌ترین خیابان است.ایچو نامیکی خیابانی ۳۰۰ متری با دو ردیف از درختان جینگو در هر طرف است. درختان این خیابان همیشه تا پاییز و حوالی نوامبر، زمان تغییر رنگ برگ‌هایش، با دقت نگه‌داری و هرس می‌شوند. برگ‌ها به آرامی می‌ریزند و در مدت کوتاهی سطح تمام خیابان و پیاده‌رو‌ها را می‌پوشانند. جمعیت بسیاری برای تماشای منظره دیدنی ریزش برگ‌ها یا استراحت در یکی از کافه‌های کنار خیابان، به اینجا می‌آیند. جینگو و گونه‌های دیگر از همین سرده به طور گسترده‌ای در سراسر جهان یافت می‌شد تا زمانی که جمعیت آن در دو میلیون سال پیش کاهش یافت. امروزه جینگو تنها گونه زنده در دسته کُهَن‌دار‌سانان است. تمام گونه‌های دیگر در این دسته، منقرض شده‌اند. در حال حاضر رشد این گونه به یک منطقه کوچک در استان چجیانگ در شرق چین، محدود شده است. چینی‌ها برای مدتی طولانی جینگو را می‌کاشته‌اند. این درخت برای اولین بار در اواخر قرن ۱۷، توسط اروپایی‌ها و هنگام بازدید یک گیاه‌شناس آلمانی از باغی در معبدی ژاپنی، کشف شد. در حال حاضر این درخت در اروپا و در آمریکای شمالی هم یافت می‌شود. ارسال مطالب بیشتر
خیابانی پر از درختان جینگوکهندار یا جینگو و با نام دیگر درخت پر سیاوشان، به طور گسترده‌ای در بسیاری از مناطق شهری سراسر جهان به عنوان یک درخت زینتی و سایه‌دار کشت می‌شود. خیابان جینگو در توکیو، به دلیل وجود این درختان به همین نام شناخته می‌شود. جینگو‌ها به دلیل قابلیت‌های منحصر به فرد‌شان در تحمل آلودگی هوا، رشد در فضا‌های محدود و به طور کلی مقاومت در برابر بیماری‌ها و حشرات، به خوبی مناسب محیط شهری هستند. نمونه‌هایی از نوع مقاوم آن ممکن است در هیروشیمای ژاپن دیده شود؛ زیرا این درخت در زمان انفجار اتمی سال ۱۹۴۵ هیروشیما، زنده مانده بود.این درخت در میان ژاپنی‌ها با نام «ایچو» شناخته شده و در سراسر ژاپن، در معابد، در پارک‌های شهری و در امتداد خیابان‌های شهر، به وفور یافت می‌شود. در واقع این درخت، درخت اصلی توکیو و برگ آن نماد این شهر است. در میان خیابان‌های مملو از جینگو در توکیو، خیابان ایچو نامیکی یا جینگو واقع در پارک مئیجی-جینگو گایین، محبوب‌ترین خیابان است.ایچو نامیکی خیابانی ۳۰۰ متری با دو ردیف از درختان جینگو در هر طرف است. درختان این خیابان همیشه تا پاییز و حوالی نوامبر، زمان تغییر رنگ برگ‌هایش، با دقت نگه‌داری و هرس می‌شوند. برگ‌ها به آرامی می‌ریزند و در مدت کوتاهی سطح تمام خیابان و پیاده‌رو‌ها را می‌پوشانند. جمعیت بسیاری برای تماشای منظره دیدنی ریزش برگ‌ها یا استراحت در یکی از کافه‌های کنار خیابان، به اینجا می‌آیند. جینگو و گونه‌های دیگر از همین سرده به طور گسترده‌ای در سراسر جهان یافت می‌شد تا زمانی که جمعیت آن در دو میلیون سال پیش کاهش یافت. امروزه جینگو تنها گونه زنده در دسته کُهَن‌دار‌سانان است. تمام گونه‌های دیگر در این دسته، منقرض شده‌اند. در حال حاضر رشد این گونه به یک منطقه کوچک در استان چجیانگ در شرق چین، محدود شده است. چینی‌ها برای مدتی طولانی جینگو را می‌کاشته‌اند. این درخت برای اولین بار در اواخر قرن ۱۷، توسط اروپایی‌ها و هنگام بازدید یک گیاه‌شناس آلمانی از باغی در معبدی ژاپنی، کشف شد. در حال حاضر این درخت در اروپا و در آمریکای شمالی هم یافت می‌شود.
