شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آتنا کریمی گزارش خطا ترین هاآمریکادیوار آدامسیچسبناکترین جاذبه آمریکا چسبناکترین جاذبه آمریکا !جویدن آدامس باعث مشکل بزرگی در کشورهای غربی شده است. طبق تحقیقاتی که در سال 2005 انجام شد، هر آمریکایی به طور متوسط 160-180 قطعه یا حدود 800 گرم آدامس در سال می‌جود. زباله حاصل از این آدامس‌ها سالانه به بیش از 250000 تن می‌رسد. بخش زیادی از این زباله را در خیابان ها، روی دیوارها و در پیاده روها و در نتیجه زیر پای عابران پیاده می‌بینید که میلیون‌ها دلار هزینه پاکسازی آن هاست. هر آدامس احتمالا در نهایت زیر کفش‌های یک نفر می‌چسبد.اما با وجود همه این مشکلات، به لطف انعطاف پذیری، چسبندگی و رنگ‌های متنوع، آدامس می‌تواند الهام بخش هنر نیز باشد. مثل دیوار پوشیده شده با آدامس زیر، که یکی از جالبترین جاذبه‌های آمریکا را شکل داده است. این دیوار که 4.5 متر ارتفاع و 21 متر طول دارد در کالیفرنیا قرار داشته و با آدامس‌های جویده شده عابران پوشانده شده است. تاریخچه این دیوار کمی گنگ است. برخی مورخان معتقدند که این سنت بعد از جنگ جهانی دوم از شوخی دانش آموزان دو دبیرستان شروع شد که چه کسی می‌تواند آدامس بیشتری به دیوار بچسباند.تا سال 1970 کوچه آدامس بادکنکی یکی از جاذبه‌های محبوب میان مردم محلی بود. به دنبال شکایت صاحبان فروشگاه ها، این کوچه نه یکبار بلکه دوبار کاملا پاکسازی شد اما بیهوده بود. مردم این کوچه را یک فرم هنری درنظر می‌گیرند و در آن شکل‌ها و کلمات و طرح‌های مختلفی با آدامس هایشان ایجاد کرده اند، از جمله چهره، گل، یادداشت‌های خواهر و برادری و دوست داشتن در رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف.دیوار آدامسی دیگری نیز در سیاتل وجود دارد. شروع این دیوار از سال 1993 بوده که مشتریان در صف انتظار برای ورود به تئاتر بودند و سکه‌ها و آدامس هایشان را به دیوار می‌چسباندند. درنهایت سکه‌ها ناپدید شدند اما آدامس‌ها باقی مانند. دیوار آدامسی دیگری نیز در گرین ویل در اوهایو قرار دارد که دیوار یک رستوران است که برخی می‌گویند خوشمزه‌ترین ساندویچ‌های گرین ویل را دارد. ارسال مطالب بیشتر
چسبناکترین جاذبه آمریکا !جویدن آدامس باعث مشکل بزرگی در کشورهای غربی شده است. طبق تحقیقاتی که در سال 2005 انجام شد، هر آمریکایی به طور متوسط 160-180 قطعه یا حدود 800 گرم آدامس در سال می‌جود. زباله حاصل از این آدامس‌ها سالانه به بیش از 250000 تن می‌رسد. بخش زیادی از این زباله را در خیابان ها، روی دیوارها و در پیاده روها و در نتیجه زیر پای عابران پیاده می‌بینید که میلیون‌ها دلار هزینه پاکسازی آن هاست. هر آدامس احتمالا در نهایت زیر کفش‌های یک نفر می‌چسبد.اما با وجود همه این مشکلات، به لطف انعطاف پذیری، چسبندگی و رنگ‌های متنوع، آدامس می‌تواند الهام بخش هنر نیز باشد. مثل دیوار پوشیده شده با آدامس زیر، که یکی از جالبترین جاذبه‌های آمریکا را شکل داده است. این دیوار که 4.5 متر ارتفاع و 21 متر طول دارد در کالیفرنیا قرار داشته و با آدامس‌های جویده شده عابران پوشانده شده است. تاریخچه این دیوار کمی گنگ است. برخی مورخان معتقدند که این سنت بعد از جنگ جهانی دوم از شوخی دانش آموزان دو دبیرستان شروع شد که چه کسی می‌تواند آدامس بیشتری به دیوار بچسباند.تا سال 1970 کوچه آدامس بادکنکی یکی از جاذبه‌های محبوب میان مردم محلی بود. به دنبال شکایت صاحبان فروشگاه ها، این کوچه نه یکبار بلکه دوبار کاملا پاکسازی شد اما بیهوده بود. مردم این کوچه را یک فرم هنری درنظر می‌گیرند و در آن شکل‌ها و کلمات و طرح‌های مختلفی با آدامس هایشان ایجاد کرده اند، از جمله چهره، گل، یادداشت‌های خواهر و برادری و دوست داشتن در رنگ‌ها و اندازه‌های مختلف.دیوار آدامسی دیگری نیز در سیاتل وجود دارد. شروع این دیوار از سال 1993 بوده که مشتریان در صف انتظار برای ورود به تئاتر بودند و سکه‌ها و آدامس هایشان را به دیوار می‌چسباندند. درنهایت سکه‌ها ناپدید شدند اما آدامس‌ها باقی مانند. دیوار آدامسی دیگری نیز در گرین ویل در اوهایو قرار دارد که دیوار یک رستوران است که برخی می‌گویند خوشمزه‌ترین ساندویچ‌های گرین ویل را دارد.
