بنایی عجیب و فرو رفته در آب

بنایی عجیب و فرو رفته در آب

کاخ جل محل در هند، بنایی عجیب و فرو رفته در آب اگر چه ورود گردشگران به آن ممنوع است اما این کاخ مرمری و زیبای در شهر صورتی جیپورِ ایالت راجستان هند واقع شده و به دلیل احاطه شدن در آب یک دریاچه‌ی مصنوعی این روزها به عنوان یک بنایی عجیب در حالی مورد توجه گردشگران قرار گرفته است که به کاخ آبی نیز معروف است.
در خصوص کاخ جل محل در هند اطلاعات زیادی در دسترس نیست اما طبق گفته‌ها این کاخ در قرن هجدهم توسط شخصی بنام ماهاراجه مادو سینگ Maharaja Madho Singh ساخته شده و برای جشن‌های شکار اردک مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
بعدها پسر مادو سینگ یعنی مادو سینگ II با اضافه کردن حیاطی به کاخ، آن را بزرگ‌تر نمود. پس از او این مکان مورد استفاده‌ی نادرست قرار گرفته و به صورت وحشتناکی به مدت دو قرن مورد اهمال قرار گرفت تا اینکه در سال ۲۰۰۰ بازسازی شدند.
کاخ جل محل در هند یک سازه‌ی شگفت انگیز است و به این دلیل که هیچ اتاق قابل سکونتی در آن وجود ندارد، کاخ محسوب نمی‌شود بلکه فقط یک باغ تراس گونه در آن وجود دارد که شخص ماهاراجه در اوقات فراغت خود در آن قدم می‌زده است. این قصر در حقیقت ۵ طبقه است اما تنها طبقه‌ی انتهایی آن بالای سطح آب قرار گرفته و به هنگام پر بودن دریاچه سایر طبقات زیر سطح آب قرار می‌گیرند.
سازه عجیب کاخ جل محل در هندو و شکل ساخت آن ترکیبی از سبک‌های مختلف معماری مانند راجپوت و مغول است که در ایالت راجستان بسیار رایج می‌باشند. معماری راجپوت بیشتر از همه از معماری سنتی هندی الهام گرفته، در حالیکه معماری مغول تحت تاثیر شدید معماری اسلامی و سبک‌های پارسی قرار دارد.
البته در خوصوص معماری کاخ جل محل در هند باید گفت که سازندگان آن با تلفیقی از دو معماری پارسی و اسلامی این سازه را در حالی بنا کرده که سرسرا و تالارهای بزرگ طبقه‌ی اول با نقاشی‌های زیبا تزئین شده اند. در تراس این کاخ، باغی با معابر قوسی قرار گرفته و در تمام گوشه‌های این کاخ نیز برج هایی نیمه هشت ضلعی به همراه گنبدهای زیبایی دیده می‌شود که در مرکز تراس، غرفه ای مستطیلی شکل به سبک بنگالی قرار گرفته که به آن چاتری می‌گویند.
دریاچه‌ی مصنوعی که کاخ جل محل در هند را احاطه کرده مان ساگار نام دارد و در سال ۱۶۱۰ توسط راجا مان سینگ، حاکم وقت آمر، در پاسخ به قحطی و کمبود شدید آب که ایالت او را در پایان قرن قبلی به زحمت انداخته بود ساخته شد و و البته طبق گفته‌ها برای جلوگیری از یک پیشامد مشابه، راجا مان سینگ دستور داد که سدی بر روی رودخانه‌ی دارباواتی به همراه یک مخزن یعنی همان دریاچه‌ی مان ساگار ساخته شود. برای قرن ها، دریاچه آب مورد نیاز برای مصارف آشامیدنی و آبیاری را فراهم می‌کرد. همچنین خانه‌ی تعداد بیشماری گونه‌های مختلف پرندگان نیز بوده است.
بنایی عجیب و فرو رفته در آب
بنایی عجیب و فرو رفته در آب
بنایی عجیب و فرو رفته در آب
بنایی عجیب و فرو رفته در آب

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]