شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه تیشینه گزارش خطا پارک ملیآمریکابهترین جاذبههای گردشگری دنیامعرفی مناطق بکرگراند کنیونایالت آریزونا امریکا دره عجایب با قدمتی 6 میلیون سالهگراند کنیون پارکی ملی در ایالت آریزونا امریکا است.این دره به علت فرسایش طبیعی و جریان رودخانه کلرادو، به حالت امروزی درآمده است.کتابهای مختلفی منتشر شده اند که مکانهای زیبا و تاریخی را در دنیا برای سفر به شما معرفی میکنند، مکانهای باستانی که به خوبی حفظ شده اند و دیدن آنها مانند پلی به قرن گذشته است. برخی دیگر از مکانها به شاهکارهای هنری یا مهندسی و یا دیدنی مانند تاج محل و خانه آبشار فرانک لویدرایت اشاره دارد. ما در مطلبی به 28 مکان در سراسر جهان برای دوستداران حیات وحش، جویندگان ماجراجو و کسانی که به دنبال یک برنامه پر هیجان هستند اشاره کرده ایم. طبق برنامه ریزی انجام شده هر هفته به معرفی یکی از این 28 مکان میپردازیم. پارک ملی گراند کانیون بیستمین مکان از لیست است. دره گراند کانیون به طور تقریبی 6000 فوت (حدود 1600 متر) عمق، 277 مایل طول و 18 مایل عرض دارد، و مانند اقیانوسی تیره دیده میشود.تماشای طلوع آفتاب این دره، بسیار خیره کننده و جذاب است همچون تماشای موجهای اقیانوس ها. اما شما تنها با شنا کردن متوجه بزرگی موجهای آن میشوید.همچنین عمق دره با نزدیک شدن به لبه دره درک میشود .مسئولان پارک ملی توصیه میکنند، از شیب حاشیه شمالی، هفت مایل در امتداد "کیاباب تریل" شمال بروید تا به "اردوگاه کتون وود" برسید. از آنجا، دو روز زمان میبرد تا به آبگیر آرام تاریخی" فانتوم" برسید این مسیری هفت مایلی است که باید پیاده طی شود. طبق برنامه ریزی روز سوم ده مایل حرکت میکنید تا به "برایت آنجل تریل" در حاشیه جنوبی برسید. دلایل بوجود آمدن این دره زیبا همانطور که در بالا اشاره شد بیشتر به خاطر فرسایش طبیعی و جریان رودخانه کلرادو است. اما به نظر میرسد که آب بیشترین تأثیر را داشته، زیرا سیاره ما دارای مقدار زیادی آب در حال حرکت است. بسیاری از مردم نمیتوانند درک کنند که چگونه آب میتواند چنین تأثیر عمیقی را در دره گراند کانیون که در یک بیابان واقع شده است، بگذارد. گراند کانیون توسط رودخانه کلرادو شش میلیون سال پیش بوجود آمدهاست. از آنجا که خاک در گراند کانیون توسط خورشید پخته شده، بسیار سخت و محکم است و هنگام باران آب را جذب نمیکند. هنگام باران آب به پایین درون سیلاب میرود که این امر باعث رخ دادن مشکلات خاص خودش میشود.گیاهان این منطقه ریشه هایی کوتاه دارند و هنگام باران میتوانند آب را تا آنجا که ممکن است جذب کنند. تاریخچه درهدر دوران پیش از تاریخ، ساکنان بومی امریکا این منطقه را با ساخت زیستگاهی در دره و غارهای آن آباد کردند. "گارسیا لوپر ده کاردناس" از اسپانیا نخستین اروپایی بود که دره بزرگ را دید. او در سال ۱۵۴۰ میلادی (۹۱۸ یا ۹۱۹ خورشیدی) به آنجا رسید.در ۱۸۶۹، "جان وزلی پاول" سرباز کهنهکار جنگ داخلی که یک دستش را در جریان این جنگ از دست داده بود، برای ماجراجویی و کسب علم، نخستین سفر ثبتشده روی رود کلرادو در لابهلای دره را ثبت کرد. او این سفر را به همراه نه نفر که سوار بر چهار قایق بودند، به انجام رساند. ولی فقط شش نفر سفر را به اتمام رساندند. پاول در کتابی با عنوان «برگها در کتاب داستان بزرگ» به واحدهای سنگی رسوبی که در دره پیدا کرده، اشاره میکند. "جان وسلی پاول" زمین شناس امریکایی که واژه "گراند کنیون" را در سال 1870 میلادی بر سر زبانها انداخت، نخستین کسی بود که توانست طول این تنگه را در سال 1869 میلادی طی کند. این سفر هولناک (بدلیل ناشناخته بودن منطقه) به همراه چهار قایق پارویی انجام شد.در ژانویه 1908" تئودور روزولت" رئیس جمهوری وقت امریکا، بیش از 800 هزار هکتار از زمینهای گراند کنیون را به مجموعه آثار ملی ایالات متحده اختصاص داد. این منطقه عظیم در دوران ریاست جمهوری" وُودرو ویلسون"، در تاریخ 26 فوریه 1919 میلادی به پارک ملی گراند کنیون تغییر نام داد.منبع : http://www.esfahanemrooz.ir/ ارسال مطالب بیشتر
دره عجایب با قدمتی 6 میلیون سالهگراند کنیون پارکی ملی در ایالت آریزونا امریکا است.این دره به علت فرسایش طبیعی و جریان رودخانه کلرادو، به حالت امروزی درآمده است.کتابهای مختلفی منتشر شده اند که مکانهای زیبا و تاریخی را در دنیا برای سفر به شما معرفی میکنند، مکانهای باستانی که به خوبی حفظ شده اند و دیدن آنها مانند پلی به قرن گذشته است. برخی دیگر از مکانها به شاهکارهای هنری یا مهندسی و یا دیدنی مانند تاج محل و خانه آبشار فرانک لویدرایت اشاره دارد. ما در مطلبی به 28 مکان در سراسر جهان برای دوستداران حیات وحش، جویندگان ماجراجو و کسانی که به دنبال یک برنامه پر هیجان هستند اشاره کرده ایم. طبق برنامه ریزی انجام شده هر هفته به معرفی یکی از این 28 مکان میپردازیم. پارک ملی گراند کانیون بیستمین مکان از لیست است. دره گراند کانیون به طور تقریبی 6000 فوت (حدود 1600 متر) عمق، 277 مایل طول و 18 مایل عرض دارد، و مانند اقیانوسی تیره دیده میشود.تماشای طلوع آفتاب این دره، بسیار خیره کننده و جذاب است همچون تماشای موجهای اقیانوس ها. اما شما تنها با شنا کردن متوجه بزرگی موجهای آن میشوید.همچنین عمق دره با نزدیک شدن به لبه دره درک میشود .مسئولان پارک ملی توصیه میکنند، از شیب حاشیه شمالی، هفت مایل در امتداد "کیاباب تریل" شمال بروید تا به "اردوگاه کتون وود" برسید. از آنجا، دو روز زمان میبرد تا به آبگیر آرام تاریخی" فانتوم" برسید این مسیری هفت مایلی است که باید پیاده طی شود. طبق برنامه ریزی روز سوم ده مایل حرکت میکنید تا به "برایت آنجل تریل" در حاشیه جنوبی برسید. دلایل بوجود آمدن این دره زیبا همانطور که در بالا اشاره شد بیشتر به خاطر فرسایش طبیعی و جریان رودخانه کلرادو است. اما به نظر میرسد که آب بیشترین تأثیر را داشته، زیرا سیاره ما دارای مقدار زیادی آب در حال حرکت است. بسیاری از مردم نمیتوانند درک کنند که چگونه آب میتواند چنین تأثیر عمیقی را در دره گراند کانیون که در یک بیابان واقع شده است، بگذارد. گراند کانیون توسط رودخانه کلرادو شش میلیون سال پیش بوجود آمدهاست. از آنجا که خاک در گراند کانیون توسط خورشید پخته شده، بسیار سخت و محکم است و هنگام باران آب را جذب نمیکند. هنگام باران آب به پایین درون سیلاب میرود که این امر باعث رخ دادن مشکلات خاص خودش میشود.گیاهان این منطقه ریشه هایی کوتاه دارند و هنگام باران میتوانند آب را تا آنجا که ممکن است جذب کنند. تاریخچه درهدر دوران پیش از تاریخ، ساکنان بومی امریکا این منطقه را با ساخت زیستگاهی در دره و غارهای آن آباد کردند. "گارسیا لوپر ده کاردناس" از اسپانیا نخستین اروپایی بود که دره بزرگ را دید. او در سال ۱۵۴۰ میلادی (۹۱۸ یا ۹۱۹ خورشیدی) به آنجا رسید.در ۱۸۶۹، "جان وزلی پاول" سرباز کهنهکار جنگ داخلی که یک دستش را در جریان این جنگ از دست داده بود، برای ماجراجویی و کسب علم، نخستین سفر ثبتشده روی رود کلرادو در لابهلای دره را ثبت کرد. او این سفر را به همراه نه نفر که سوار بر چهار قایق بودند، به انجام رساند. ولی فقط شش نفر سفر را به اتمام رساندند. پاول در کتابی با عنوان «برگها در کتاب داستان بزرگ» به واحدهای سنگی رسوبی که در دره پیدا کرده، اشاره میکند. "جان وسلی پاول" زمین شناس امریکایی که واژه "گراند کنیون" را در سال 1870 میلادی بر سر زبانها انداخت، نخستین کسی بود که توانست طول این تنگه را در سال 1869 میلادی طی کند. این سفر هولناک (بدلیل ناشناخته بودن منطقه) به همراه چهار قایق پارویی انجام شد.در ژانویه 1908" تئودور روزولت" رئیس جمهوری وقت امریکا، بیش از 800 هزار هکتار از زمینهای گراند کنیون را به مجموعه آثار ملی ایالات متحده اختصاص داد. این منطقه عظیم در دوران ریاست جمهوری" وُودرو ویلسون"، در تاریخ 26 فوریه 1919 میلادی به پارک ملی گراند کنیون تغییر نام داد.منبع : http://www.esfahanemrooz.ir/