روستای « یاسه چای »؛ روستای تاریخی و بدون کوچه ایران

روستای « یاسه چای »؛ روستای تاریخی و بدون کوچه ایران

روستای تاریخی و بدون کوچه « یاسه چای » ( یاسه چاه ) از توابع شهرستان سامان در استان چهارمحال و بختیاری است که در حاشیه رودخانه زاینده رود و در محدوده کوهستانی شمال این شهرستان قرار دارد.
این روستا در فاصله 38 کیلومتری شهر سامان و 50 کیلومتری شهرکرد ( مرکز استان چهارمحال و بختیاری ) واقع شده است.
روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه )، حدود 400 سال قدمت دارد و وجه تسمیه این روستا هم به موقعیت جغرافیایی آن برمی گردد. « یاسه چای » کلمه مرکب ترکی و به معنای جایی است که پهنای رودخانه زیاد می‌شود. « یاسو » به معنی « پهن » و « چای » به معنی « رودخانه » است.
مردم روستای « یاسه چای » به زبان ترکی سخن می‌گویند..
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه )، بافت قدیمی مسکونی متراکم است.
روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه ) در نگاه نخست، فاقد هر گونه خیابان و معبر به چشم می‌آید، بنابراین « روستای بدون کوچه ایران » هم گفته می‌شود.
این آبادی، دارای کوچه‌های سرپوشیده و دالان‌های قدیمی و بافت معماری خاص است که آن را به یک روستای هدف گردشگری تبدیل کرده و سالانه هزاران گردشگر به این روستا سفر می‌کنند.
مردم این روستا از طریق چهار دالان سرپوشیده که درب همه خانه‌های روستا به داخل آنها باز می‌شود، رفت و آمد می‌کنند.
آنها در گذشته برای پوشش امنیتی، کوچه‌های روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه ) را سرپوشیده و به صورت دالان هایی ساخته اند که این دالان‌های تونل شکل خشت و گلی که از ابتدا تا انتهای روستا احداث شده، با گذشت حدود یک قرن، همچنان پا برجا و دیدنی است.
مسیر اصلی این دالان به طول 400 متر، شمال و جنوب روستای « یاسه چای » را به هم متصل کرده و 5 دالان فرعی، راه‌های ارتباطی خانه‌های بافت فدیم را به هم وصل می‌کند.
دو دروازه اصلی هم در روستا وجود دارد که در زمان حمله و هجوم اقوام بیگانه در ادوار گذشته، توسط اهالی بسته می‌شده است.
مصالح به کار رفته در خانه‌های بافت تاریخی و قدیمی روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه )، خشت، گل، چوب و سنگ است.
طاق‌های ضربی و چشمه ای، دالان‌های تاریکی اصلی و فرعی، فضای کالبدی و معماری خاص منازل به عنوان ویژگی منحصر به فرد در « یاسه چای » خودنمایی می‌کند.
روستای « یاسه چای » از دو قسمت بافت تاریخی و قدیمی، و بافت جدید ( از آجر، گچ، آهن، سنگ و سیمان ) تشکیل شده که در شیب دامنه کوه در کنار هم به صورت پلکانی و با دید مشرف به مناظر طبیعی روستا و زاینده رود ساخته شده اند.
اصلی‌ترین مزیت گردشگری روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه ) در کنار بافت تاریخی، به جاذبه‌های طبیعی اختصاص دارد.
روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه ) در گذرگاه کمربند سبز حاشیه رودخانه زاینده رود با طول تقریبی 50 کیلومتر جاده ای در امتداد رودخانه ( که پل زمانخان را به سد زاینده رود متصل می‌کند ) قرار گرفته است.
این روستا به لحاظ اقلیم و طبیعت مساعد، چشم اندازهای شگفت انگیزی در همه فصول سال دارد و گردشگران در مسیر مفرح پل تاریخی زمانخان، پس از عبور از دالان‌های سبز جاده در حاشیه رودخانه زاینده رود، در میان منطقه ای بکر و زیبا و بیشه زارها و باغ‌های انبوه، به هم پیوسته و وسیع از انواع درختان گردو، بادام، هلو، انگور، آلوچه، زردآلو، گیلاس، سیب و ... به این آبادی تاریخی می‌رسند و همگونی طبیعت و معماری را به نظاره می‌نشینند.
تنوع گل‌ها و گیاهان خودرو، همراه با گونه‌های متنوع جانوری از قبیل شغال، گرگ، روباه، خرگوش و کبک، جلوه جالب توجهی و زیبایی چشم نوازی به منطقه اطراف روستای « یاسه چای » بخشیده است.
معروف‌ترین سوغات روستای « یاسه چای » ( یاسه چاه ) را خشکبار و انواع میوه جات‌تر و خشک تشکیل می‌دهد.
روستای « یاسه چای »؛ روستای تاریخی و بدون کوچه ایران

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]