چیغ بافی هنر کهن زنان کوچ نشین

چیغ بافی هنر کهن زنان کوچ نشین

چادرنشینان برای استراحت خود و داشتن سرپناه از چادری استفاده می‌کنند که سقف آن معمولاً از موی بز است و توسط خود عشایر بافته می‌شود. دیواره آن را “چیغ” (چیق یا چیخ) می‌نامند که عبارت است از دیواره ای که حدود 150 سانتی متر پهنا دارد و با استفاده از الیاف گیاهی (نی) و همچنین موی بز و در پاره ای از مواقع با استفاده از نخ پشمی بافته می‌شود و روی آن نقش‌های متفاوتی به وسیله نخ‌های رنگارنگ پشمی ایجاد می‌شود.
از چیغ برای حفاظت اطراف سیاه چادرها‎ ‎استفاده می‌شود و گاهی نیز برای تقسیم داخل چادرهای عشایری به چند بخش جدا از هم‎ ‎کاربرد دارد‎. نقوش در جیغ ، به سبب ماهیت بافت آن بصورت هندسی است.
ناگفته نماند در کاربردهای امروزی، می‌توان از آن بعنوان پارتیشن در خانه‌های آپارتمانی استفاده کرد .
چیغ بافی هنر کهن زنان کوچ نشین
چیغ بافی هنر کهن زنان کوچ نشین
چیغ بافی هنر کهن زنان کوچ نشین

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]