شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه vahid R گزارش خطا آرامگاهتاریخیقونیهمولاناآرامگاه مولونا آرامگاه مولانامقبره مولانا جلال الدین محمد بلخی شاعر و عارف نامی ایرانی و سراینده مثنوی معنوی، در شهر قونیه واقع است که عبدالرحمان جامی دیگر شاعر ایرانی درباره این مکان سروده است: «کعبه العشاق باشد این مکان/ هر که ناقص امد این جا، شد تمام» طرح اولیه قونیه و مناطق اطرافش قبل از عصر مدنیت به وجود آمده است. در این عصر فرهنگهای نیئولیتک – کالکولیتک و اول عصر برنز دیده می‌شود. در این دوران محل اقامت باستانی‌ها (تپه ای ها) در داخل مرزهای استان قونیه بوده است. در دوران نیئولیتک (قبل از مسیحیت 7000 – 5500) در چاتال هویوک بر اثر جستجوی باستان شناسان مقداری اموال تاریخی پیدا شد. امروزه سمتی از قونیه در باقی ماندة منطقه قراهویوک اقامت هیتیت دیده می‌شود.مولانا، پس از مدت‌ها بیماری در پی تبی سوزان در غروب یکشنبه ۵ جمادی الآخر ۶۷۲ هجری قمری درگذشت.در آن روز پرسوز، قونیه در یخ بندان بود. سیل پرخروش مردم، پیر و جوان، مسلمان و گبر، مسیحی و یهودی همگی در این ماتم شرکت داشتند. افلاکی می‌گوید: «بسی مستکبران و منکران که آن روز، زنّار بریدند و ایمان آوردند.» و ۴۰ شبانه روز این عزا و سوگ بر پا بود:بعد چل روز سوی خانه شدند/همه مشغول این فسانه شدندروز و شب بود گفتشان همه این/که شد آن گنج زیر خاک دفین ارسال مطالب بیشتر
آرامگاه مولانامقبره مولانا جلال الدین محمد بلخی شاعر و عارف نامی ایرانی و سراینده مثنوی معنوی، در شهر قونیه واقع است که عبدالرحمان جامی دیگر شاعر ایرانی درباره این مکان سروده است: «کعبه العشاق باشد این مکان/ هر که ناقص امد این جا، شد تمام» طرح اولیه قونیه و مناطق اطرافش قبل از عصر مدنیت به وجود آمده است. در این عصر فرهنگهای نیئولیتک – کالکولیتک و اول عصر برنز دیده می‌شود. در این دوران محل اقامت باستانی‌ها (تپه ای ها) در داخل مرزهای استان قونیه بوده است. در دوران نیئولیتک (قبل از مسیحیت 7000 – 5500) در چاتال هویوک بر اثر جستجوی باستان شناسان مقداری اموال تاریخی پیدا شد. امروزه سمتی از قونیه در باقی ماندة منطقه قراهویوک اقامت هیتیت دیده می‌شود.مولانا، پس از مدت‌ها بیماری در پی تبی سوزان در غروب یکشنبه ۵ جمادی الآخر ۶۷۲ هجری قمری درگذشت.در آن روز پرسوز، قونیه در یخ بندان بود. سیل پرخروش مردم، پیر و جوان، مسلمان و گبر، مسیحی و یهودی همگی در این ماتم شرکت داشتند. افلاکی می‌گوید: «بسی مستکبران و منکران که آن روز، زنّار بریدند و ایمان آوردند.» و ۴۰ شبانه روز این عزا و سوگ بر پا بود:بعد چل روز سوی خانه شدند/همه مشغول این فسانه شدندروز و شب بود گفتشان همه این/که شد آن گنج زیر خاک دفین
