شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه فهمیه عابدی گزارش خطا مصرفانوس دریایی اسکندریهفانوس دریاییبندر اسکندریه فانوس دریایی اسکندریهسه قرن قبل از میلاد مسیح، در بندر اسکندریه ساختمانی را بنا کردند تا کشتی‌ها بتوانند به کمک آن به بندر وارد شوند. این ساختمان در جزیره ای بنام فاروس بنا شده بود، از همین رو به آن فاروس یا فانوس اسکندریه می‌گفتند. شب هنگام از بالای ساختمان زبانه‌های آتش به هوا شعله می‌کشید و روزها ستونی از دود به آسمان برمی خواست تا کشتی‌ها بدون خطر برخورد به جزیره‌های سنگی کوچک در بندر اسکندریه پهلو بگیرند. این ساختمان نخستین فانوس دریایی جهان بود که مدت 1500 سال پابرجا ماند.فانوس دریایی در روی جزیره کوچک فاروس در دریای مدیترانه ساخته شد. بندر پر رفت و آمد اسکندریه را اسکندر کبیر در هنگام بازدید از مصر بنا نهاد.جزیره فاروس در نزدیکی همین بندر بود. ساخت این بنا 20 سال به طول انجامید و در حدود 280 سال قبل از میلاد مسیح در هنگام سلطنت پادشاه پتولمی دوم تکمیل شد. بعد از آن تاریخ هر چراغ راهنمای دریایی را به نام جزیره فاروس نامیدند. امروزه ما نیز به آنفانوس دریایی می‌گوییم.فانوس دریایی فاروس دارای سه برج مرمرین بود که در روی پایه ای سنگی ساخته شده بود. اولین برج چهارگوش بود و برای زندگی کارگران و سربازان در آن تعداد زیادی اتاق ساخته شده بود. در بالای آن برجی کوچکتر به شکل 8 وجهی بود که با پله هایی مارپیچ به برج بالایی می‌رفت.بالاترین برج به شکل استوانه بود و آتشی در آن می‌سوخت که قایق‌ها را با اطمینان کامل به سوی بندرگاه هدایت می‌کرد. در بالای ساختمان مجسمه ای از زئوس که الهه نجات دهنده پنداشته می‌شد، نصب شده بود. در مجموع ارتفاع فانوس 117 متر بود.برای روشن نگه داشتن آتش مقدار زیادی سوخت لازم بود. چوب را با ارابه هایی که اسب یا قاطرها آن را می‌کشیدند از سطح شیبدار و مارپیچ بالا می‌بردند. صفحاتی برنزی که در پشت آتش قرار داشت نور را به سمت دریا منعکس می‌کرد. حتی کشتی هایی در فاصله بیش از 50 کیلومتر نیز می‌توانستند نورفانوس را ببینند. عاقبت در قرن دوازدهم بعد از میلاد در بندر اسکندریه به قدری گل و لای انباشته شده بود که دیگر کشتی‌ها نمی‌توانستند به بندرگاه نزدیک شوند. از همین رو دیگر کسی به فکر تعمیر و نگهداری فانوس نبود. حتی صفحات برنزی که به عنوان آینه عمل می‌کردند ذوب شد و با آن سکه ضرب کردند. در نهایت زلزله ای ویرانگر در قرن چهاردهم میلادی ساختمان فانوس را به کلی نابود کرد.چند سال بعد سربازان مسلمان در ویرانه‌های فانوس یک دژ نظامی ساختند که از آن تاریخ تاکنون بارها بازسازی شده است و همچنان پابرجاست. به جز این قلعه که در محل نخستین چراغ دریایی جهان ساخته شده است، هیچ اثر دیگری از فانوس دریایی باقی نمانده است. ارسال مطالب بیشتر
فانوس دریایی اسکندریهسه قرن قبل از میلاد مسیح، در بندر اسکندریه ساختمانی را بنا کردند تا کشتی‌ها بتوانند به کمک آن به بندر وارد شوند. این ساختمان در جزیره ای بنام فاروس بنا شده بود، از همین رو به آن فاروس یا فانوس اسکندریه می‌گفتند. شب هنگام از بالای ساختمان زبانه‌های آتش به هوا شعله می‌کشید و روزها ستونی از دود به آسمان برمی خواست تا کشتی‌ها بدون خطر برخورد به جزیره‌های سنگی کوچک در بندر اسکندریه پهلو بگیرند. این ساختمان نخستین فانوس دریایی جهان بود که مدت 1500 سال پابرجا ماند.فانوس دریایی در روی جزیره کوچک فاروس در دریای مدیترانه ساخته شد. بندر پر رفت و آمد اسکندریه را اسکندر کبیر در هنگام بازدید از مصر بنا نهاد.جزیره فاروس در نزدیکی همین بندر بود. ساخت این بنا 20 سال به طول انجامید و در حدود 280 سال قبل از میلاد مسیح در هنگام سلطنت پادشاه پتولمی دوم تکمیل شد. بعد از آن تاریخ هر چراغ راهنمای دریایی را به نام جزیره فاروس نامیدند. امروزه ما نیز به آنفانوس دریایی می‌گوییم.فانوس دریایی فاروس دارای سه برج مرمرین بود که در روی پایه ای سنگی ساخته شده بود. اولین برج چهارگوش بود و برای زندگی کارگران و سربازان در آن تعداد زیادی اتاق ساخته شده بود. در بالای آن برجی کوچکتر به شکل 8 وجهی بود که با پله هایی مارپیچ به برج بالایی می‌رفت.بالاترین برج به شکل استوانه بود و آتشی در آن می‌سوخت که قایق‌ها را با اطمینان کامل به سوی بندرگاه هدایت می‌کرد. در بالای ساختمان مجسمه ای از زئوس که الهه نجات دهنده پنداشته می‌شد، نصب شده بود. در مجموع ارتفاع فانوس 117 متر بود.برای روشن نگه داشتن آتش مقدار زیادی سوخت لازم بود. چوب را با ارابه هایی که اسب یا قاطرها آن را می‌کشیدند از سطح شیبدار و مارپیچ بالا می‌بردند. صفحاتی برنزی که در پشت آتش قرار داشت نور را به سمت دریا منعکس می‌کرد. حتی کشتی هایی در فاصله بیش از 50 کیلومتر نیز می‌توانستند نورفانوس را ببینند. عاقبت در قرن دوازدهم بعد از میلاد در بندر اسکندریه به قدری گل و لای انباشته شده بود که دیگر کشتی‌ها نمی‌توانستند به بندرگاه نزدیک شوند. از همین رو دیگر کسی به فکر تعمیر و نگهداری فانوس نبود. حتی صفحات برنزی که به عنوان آینه عمل می‌کردند ذوب شد و با آن سکه ضرب کردند. در نهایت زلزله ای ویرانگر در قرن چهاردهم میلادی ساختمان فانوس را به کلی نابود کرد.چند سال بعد سربازان مسلمان در ویرانه‌های فانوس یک دژ نظامی ساختند که از آن تاریخ تاکنون بارها بازسازی شده است و همچنان پابرجاست. به جز این قلعه که در محل نخستین چراغ دریایی جهان ساخته شده است، هیچ اثر دیگری از فانوس دریایی باقی نمانده است.
