شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سپهر رسایی گزارش خطا مسجدمساجدجاذبه مذهبیپاکستانمسجد پادشاهی مسجد پادشاهیمسجد بادشاهی یا مسجد پادْشاهی و یا مسجدِ عالَمگیری یکی از مساجد تاریخی پاکستان است که در شهر لاهور واقع شده است. مسجد پادشاهی به دستور اورنگزیب عالمگیر، آخرین امپراتور گورکانی هند در سال ۱۶۷۳ میلادی (۱۰۵۰ شمسی) ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی در پاکستان بهشمارمیرود.مسجد پادشاهی پس از مسجد شاه فیصل که در اسلام آباد واقع شده دومین مسجد بزرگ در پاکستان و جنوب آسیا و پنجمین مسجد بزرگ جهان است که گنجایش ۵۰۰۰ نمازگزار را دارد و از جاذبههای مهم گردشگری پاکستان بهشمار میرود.هفت مسجد قدیمی مسلمانان دنیا، به عنوان مفاخر معماری و عجایب مهم جهان معرفی شده اند. مسجد پادشاهی لاهور، در کشور پاکستان یکی از این عجایب هفتگانه جهان اسلام است. حسن و زیبایی این مسجد تاریخی دیدنی و ستودنی است و یکی از آثار تاریخی ماندگار درشبه قاره هند است.کتیبه فارسی بالای درِ ورودی مسجد به خط ثلث و نستعلیق است خبر میدهد که ساخت این مسجد در سال ۱۰۸۴ هجری قمری توسط برادر رضاعی اورنگزیب، مظفرحسین معروف به فدائی خان کوکه، به پایان رسیده است. از مسجد پادشاهی به عنوان نقطه تحولی در تاریخ و یک جاذبه توریستی بزرگ که همه شکوه و زیبایی دوره مغول در آن متمرکز شده یاد میشود. ساخت مسجد پادشاهی در لاهور حدود 2سال به طول انجامید؛ از ماه میسال 1671تا ماه آوریل سال 1673. از سال 1852 به بعد بخش هایی از مسجد پادشاهی مرمت شد. از سال 1939 تا 1960 میلادی مرمت وسیعی صورت گرفت که هزینه ای حدود 4.8 میلیون روپیه در بر داشت که مسجد را به شکل و حالت و شرایط اولیه خودش بازگرداند. در سال 2000 میلادی ایوان اصلی این مسجد را به وسیله سنگ مرمر آراستند.مسجد پادشاهی گنجایش حدود ۵۰٬۰۰۰ نمازگزار را دارد و معماری آن به سبک معماری دوره گورکانی یا مغولی است که ارتباط زیادی با معماری ایرانی دارد. مسجد پادشاهی یکی از شاهکاری معماری، کاشیکاری و نجاری ایرانی است و ظاهر و حالتی شاخص، وسیع و با شکوه دارد.نمای خارجی مسجد بادشاهی را با سنگهای حکاکی شده تزئین کردهاند و بهویژه از فرم لوتوس بهره گرفتهاند که شکل عمده آن برجسته است. لبه بالایی دیوارها با کنگرههای زیبایی آراسته شده است و سنگ مرمر بر زیبایی بنا افزوده است. در تزئینات داخلی از گچکاریهای زیبا، تزئینات و نقش و نگارهای اسلیمی و منبتکاری و نقاشی روی دیوار استفاده شده است. ارسال مطالب بیشتر
مسجد پادشاهیمسجد بادشاهی یا مسجد پادْشاهی و یا مسجدِ عالَمگیری یکی از مساجد تاریخی پاکستان است که در شهر لاهور واقع شده است. مسجد پادشاهی به دستور اورنگزیب عالمگیر، آخرین امپراتور گورکانی هند در سال ۱۶۷۳ میلادی (۱۰۵۰ شمسی) ساخته شد و از بناهای مهم معماری اسلامی در پاکستان بهشمارمیرود.مسجد پادشاهی پس از مسجد شاه فیصل که در اسلام آباد واقع شده دومین مسجد بزرگ در پاکستان و جنوب آسیا و پنجمین مسجد بزرگ جهان است که گنجایش ۵۰۰۰ نمازگزار را دارد و از جاذبههای مهم گردشگری پاکستان بهشمار میرود.هفت مسجد قدیمی مسلمانان دنیا، به عنوان مفاخر معماری و عجایب مهم جهان معرفی شده اند. مسجد پادشاهی لاهور، در کشور پاکستان یکی از این عجایب هفتگانه جهان اسلام است. حسن و زیبایی این مسجد تاریخی دیدنی و ستودنی است و یکی از آثار تاریخی ماندگار درشبه قاره هند است.کتیبه فارسی بالای درِ ورودی مسجد به خط ثلث و نستعلیق است خبر میدهد که ساخت این مسجد در سال ۱۰۸۴ هجری قمری توسط برادر رضاعی اورنگزیب، مظفرحسین معروف به فدائی خان کوکه، به پایان رسیده است. از مسجد پادشاهی به عنوان نقطه تحولی در تاریخ و یک جاذبه توریستی بزرگ که همه شکوه و زیبایی دوره مغول در آن متمرکز شده یاد میشود. ساخت مسجد پادشاهی در لاهور حدود 2سال به طول انجامید؛ از ماه میسال 1671تا ماه آوریل سال 1673. از سال 1852 به بعد بخش هایی از مسجد پادشاهی مرمت شد. از سال 1939 تا 1960 میلادی مرمت وسیعی صورت گرفت که هزینه ای حدود 4.8 میلیون روپیه در بر داشت که مسجد را به شکل و حالت و شرایط اولیه خودش بازگرداند. در سال 2000 میلادی ایوان اصلی این مسجد را به وسیله سنگ مرمر آراستند.مسجد پادشاهی گنجایش حدود ۵۰٬۰۰۰ نمازگزار را دارد و معماری آن به سبک معماری دوره گورکانی یا مغولی است که ارتباط زیادی با معماری ایرانی دارد. مسجد پادشاهی یکی از شاهکاری معماری، کاشیکاری و نجاری ایرانی است و ظاهر و حالتی شاخص، وسیع و با شکوه دارد.نمای خارجی مسجد بادشاهی را با سنگهای حکاکی شده تزئین کردهاند و بهویژه از فرم لوتوس بهره گرفتهاند که شکل عمده آن برجسته است. لبه بالایی دیوارها با کنگرههای زیبایی آراسته شده است و سنگ مرمر بر زیبایی بنا افزوده است. در تزئینات داخلی از گچکاریهای زیبا، تزئینات و نقش و نگارهای اسلیمی و منبتکاری و نقاشی روی دیوار استفاده شده است.