شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا پارکپارک هاجمهوری آذربایجانپارک ملی قبوستان پارک ملی قبوستانپارک ملی قبوستان با نام رسمی چشمانداز فرهنگی سنگنگارههای قبوستان، منطقهای تپهای و کوهستانی در جنوب شرقی رشتهکوههای قفقاز است که بهطور عمده در حوضهٔ آبریز رود جیرانکچمز، بین رودهای پیرساعات و سومقاییت، در غرب قبوستان (در حدود ۶۴ کیلومتری جنوب غربی مرکز باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان) و در کرانههای غربی دریای خزر قرار دارد. درههایی تنگ و عمیق که در زبان ترکی آذربایجانی قبو نامیده میشوند این منطقه را قطع میکنند و نام قبوستان نیز احتمالاً برگرفته از همین قبوهاست.وجود سنگنگارههای تاریخی، آثار باستانی، گلافشانها و گازسنگها در این منطقه سبب شد تا قبوستان در سال ۱۹۶۶ منطقهای بااهمیت ملی-تاریخی در آذربایجان اعلام و کوههای بویوکداش، کوچوکداش، جینگیرداغ و تپهٔ یازیلی که در نزدیکی دریای خزر در جنوب شرقی قبوستان تحت حفاظت دولتی قرار گیرد. پس از آن این منطقه در سال ۲۰۰۷ نیز بهدلیل سنگنگارههایش در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این سنگنگارهها بهواسطهٔ کیفیت حجاریها و نمایش مواردی همچون شکار، جانوران، گیاهان و سبک زندگی در دوران پیش از از تاریخ و نمایش توالی فرهنگی از آن دوران تا قرون وسطی بهعنوان میراثی با اهمیت جهانی بسیار درنظر گرفتهشدند.در این منطقه بیش از ۶٬۰۰۰ حجاری متعلق به ۵٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ سال پیش بر روی صخرهها انجامشدهاست. همچنین بقایایی از غارهای مسکونی، سکونتگاهها و گورها بهدست آمده که نمایانگر حضور و استفادهٔ شدید انسان از این منطقه پس از آخرین عصر یخبندان تا قرون وسطی بوده است.بیشتر این سنگنگارهها مردمانی بدوی، حیوانات، نبردها، رقصهای آیینی، گاوبازی، قایقهایی با پاروزنان مسلح، جنگجویانی نیزه بهدست، کاروانهای شتر، خورشید و ستارگان را بهتصویر کشیدهاند. نمایش فعالیتهای مرتبط با شکار و ماهیگیری در این سنگنگارهها نشانگر زمانی است که اب و هوای منطقه گرمتر و مرطوبتر از امروز بوده است.سنگ نگارههای قبوستان از سال ۲۰۰۶ تا کنون بر پشت اسکناسهای ۵ مناتی آذربایجان نقش بسته است. ارسال مطالب بیشتر
پارک ملی قبوستانپارک ملی قبوستان با نام رسمی چشمانداز فرهنگی سنگنگارههای قبوستان، منطقهای تپهای و کوهستانی در جنوب شرقی رشتهکوههای قفقاز است که بهطور عمده در حوضهٔ آبریز رود جیرانکچمز، بین رودهای پیرساعات و سومقاییت، در غرب قبوستان (در حدود ۶۴ کیلومتری جنوب غربی مرکز باکو، پایتخت جمهوری آذربایجان) و در کرانههای غربی دریای خزر قرار دارد. درههایی تنگ و عمیق که در زبان ترکی آذربایجانی قبو نامیده میشوند این منطقه را قطع میکنند و نام قبوستان نیز احتمالاً برگرفته از همین قبوهاست.وجود سنگنگارههای تاریخی، آثار باستانی، گلافشانها و گازسنگها در این منطقه سبب شد تا قبوستان در سال ۱۹۶۶ منطقهای بااهمیت ملی-تاریخی در آذربایجان اعلام و کوههای بویوکداش، کوچوکداش، جینگیرداغ و تپهٔ یازیلی که در نزدیکی دریای خزر در جنوب شرقی قبوستان تحت حفاظت دولتی قرار گیرد. پس از آن این منطقه در سال ۲۰۰۷ نیز بهدلیل سنگنگارههایش در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این سنگنگارهها بهواسطهٔ کیفیت حجاریها و نمایش مواردی همچون شکار، جانوران، گیاهان و سبک زندگی در دوران پیش از از تاریخ و نمایش توالی فرهنگی از آن دوران تا قرون وسطی بهعنوان میراثی با اهمیت جهانی بسیار درنظر گرفتهشدند.در این منطقه بیش از ۶٬۰۰۰ حجاری متعلق به ۵٬۰۰۰ تا ۴۰٬۰۰۰ سال پیش بر روی صخرهها انجامشدهاست. همچنین بقایایی از غارهای مسکونی، سکونتگاهها و گورها بهدست آمده که نمایانگر حضور و استفادهٔ شدید انسان از این منطقه پس از آخرین عصر یخبندان تا قرون وسطی بوده است.بیشتر این سنگنگارهها مردمانی بدوی، حیوانات، نبردها، رقصهای آیینی، گاوبازی، قایقهایی با پاروزنان مسلح، جنگجویانی نیزه بهدست، کاروانهای شتر، خورشید و ستارگان را بهتصویر کشیدهاند. نمایش فعالیتهای مرتبط با شکار و ماهیگیری در این سنگنگارهها نشانگر زمانی است که اب و هوای منطقه گرمتر و مرطوبتر از امروز بوده است.سنگ نگارههای قبوستان از سال ۲۰۰۶ تا کنون بر پشت اسکناسهای ۵ مناتی آذربایجان نقش بسته است.