شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه ستاره فربد مهر گزارش خطا کوهکوه هانپالچینکوه اورست کوه اورستکوه اورست با ارتفاعی در حدود ۸۸۴۸ متر بالاتر از سطح دریا، بلندترین کوه روی کره زمین است. اورست در قاره آسیا و در دامنه‌های رشته کوه هیمالیا و بین مرز ساگارماتای نپال ، تبت و چین واقع شده است و در تبت به آن چومولونگما میگویند که به معنی الهه مادر جهان است. در حدود سال ۱۸۵۶ بر اساس بررسی‌های عظیمی که از نقشه هند بعمل آمد، بلندای اورست را ۸۸۴۰ متر تخمین زدند. در سال ۱۸۶۵ ژنرال بریتانیایی هندی ها، “اندرو واو” نام رسمی اورست را بر این کوه نهاد. وی نتوانست نامی محلی که بطور مشترک در نپال و تبت استفاده شود را برای کوه انتخاب کند، به همین خاطر مردم تبت همچنان آن را چومولونگما را صدا میزنند.دو راه اصلی برای صعود به کوه اورست وجود دارد. هرساله کوهنوردان زیادی (اعم از مبتدی و پیشرفته) جذب کوه اورست میشوند و با پرداخت مبالغ قابل توجهی به بَلدان تمایل خود را برای صعود به قله نشان میدهند.کوه معمولا خطرات ذاتی خود را نیز دارد که از آن جمله میتوان به بیماری‌های ناشی از ارتفاع ، آب و هوا و بادهای هراس انگیز اشاره نمود. بر اساس گزارش تهیه شده در پایان فصل کوهنوردی سال ۲۰۰۷ میلادی، ۳۶۷۹ نفر توانستند به قله‌ی کوه اورست صعود کنند که از این تعداد ۲۴۳۶ نفر کوهنورد حرفه ای بودند. این امر مبلغ قابل توجهی را به صنعت توریسم نپال کمک نمود که در حدود ۲۵۰۰۰ دلار برای هر فرد برآورد میشود. کوه اورست همچنین ۲۱۰ نفر هم در کام مرگ کشید که هشت نفرشان در طوفان سال ۱۹۹۶ جان باختند.کشف این قله در سال ۱۸۰۸ و زمانی که دولت بریتانیا با ابزارهای پیچیده و دقیق خود در حال بررسی نقشه‌ی هند بود، صورت گرفت. علی رغم بی میلی دولت نپال (بخاطر ترس از تجاوز و به مستعمره گرفته شدن)، دولت بریتانیا به کوهپایه‌های هیمالیا رسید اما به دلیل شرایط بد آب و هوایی و باران‌های سیل آسا نتوانستند ماموریت خود را به پایان برساند، به طوری که سه افسر نقشه برداز از بیماری مالاریا درگذشتند. در سال ۱۸۴۷ که کانگچنجونگا بعنوان بلندترین قله جهان شناخته شده بود، در حین تحقیقات، اندرو واو (ژنرال بریتانیایی) پی به کوهی در پشت کوه مذبور بُرد که در حدود ۲۳۰ کیلومتر از آن دورتر بود. وی بهمراه دستیارش جان آرمسترانگ، نام آن را کوه B گذاشت اما بدلیل مسافت زیاد و احتیاج به تایید مقامات ذی صلاح نتوانست تحقیقات خود را به سرانجام برساند. سالها بعد و بر اثر تلاش‌های متمادی در مارس ۱۸۵۶، واو ثابت کرد که کوه B (با ارتفاع ۸۸۴۰ متر) از کوه کانگچنجونگا (با ارتفاع ۸۵۸۲ متر) بلندتر است. چالش بعدی نامگذاری کوه بود. اندرو واو به احترام یکی از اجداد خود، ژنرال جورج اورست، نام اورست را برای کوه B برگزید. در اول انجمن جغرافیای سلطنتی انگلیس بدلیل سخت بودن تلفظ اورست برای مردم محلی، آن را رد کردند، اما سرانجام در سال ۱۸۶۵ نام رسمی اورســــــت بر بلندتین قله جهان نهاده شد. ارسال مطالب بیشتر
کوه اورستکوه اورست با ارتفاعی در حدود ۸۸۴۸ متر بالاتر از سطح دریا، بلندترین کوه روی کره زمین است. اورست در قاره آسیا و در دامنه‌های رشته کوه هیمالیا و بین مرز ساگارماتای نپال ، تبت و چین واقع شده است و در تبت به آن چومولونگما میگویند که به معنی الهه مادر جهان است. در حدود سال ۱۸۵۶ بر اساس بررسی‌های عظیمی که از نقشه هند بعمل آمد، بلندای اورست را ۸۸۴۰ متر تخمین زدند. در سال ۱۸۶۵ ژنرال بریتانیایی هندی ها، “اندرو واو” نام رسمی اورست را بر این کوه نهاد. وی نتوانست نامی محلی که بطور مشترک در نپال و تبت استفاده شود را برای کوه انتخاب کند، به همین خاطر مردم تبت همچنان آن را چومولونگما را صدا میزنند.دو راه اصلی برای صعود به کوه اورست وجود دارد. هرساله کوهنوردان زیادی (اعم از مبتدی و پیشرفته) جذب کوه اورست میشوند و با پرداخت مبالغ قابل توجهی به بَلدان تمایل خود را برای صعود به قله نشان میدهند.کوه معمولا خطرات ذاتی خود را نیز دارد که از آن جمله میتوان به بیماری‌های ناشی از ارتفاع ، آب و هوا و بادهای هراس انگیز اشاره نمود. بر اساس گزارش تهیه شده در پایان فصل کوهنوردی سال ۲۰۰۷ میلادی، ۳۶۷۹ نفر توانستند به قله‌ی کوه اورست صعود کنند که از این تعداد ۲۴۳۶ نفر کوهنورد حرفه ای بودند. این امر مبلغ قابل توجهی را به صنعت توریسم نپال کمک نمود که در حدود ۲۵۰۰۰ دلار برای هر فرد برآورد میشود. کوه اورست همچنین ۲۱۰ نفر هم در کام مرگ کشید که هشت نفرشان در طوفان سال ۱۹۹۶ جان باختند.کشف این قله در سال ۱۸۰۸ و زمانی که دولت بریتانیا با ابزارهای پیچیده و دقیق خود در حال بررسی نقشه‌ی هند بود، صورت گرفت. علی رغم بی میلی دولت نپال (بخاطر ترس از تجاوز و به مستعمره گرفته شدن)، دولت بریتانیا به کوهپایه‌های هیمالیا رسید اما به دلیل شرایط بد آب و هوایی و باران‌های سیل آسا نتوانستند ماموریت خود را به پایان برساند، به طوری که سه افسر نقشه برداز از بیماری مالاریا درگذشتند. در سال ۱۸۴۷ که کانگچنجونگا بعنوان بلندترین قله جهان شناخته شده بود، در حین تحقیقات، اندرو واو (ژنرال بریتانیایی) پی به کوهی در پشت کوه مذبور بُرد که در حدود ۲۳۰ کیلومتر از آن دورتر بود. وی بهمراه دستیارش جان آرمسترانگ، نام آن را کوه B گذاشت اما بدلیل مسافت زیاد و احتیاج به تایید مقامات ذی صلاح نتوانست تحقیقات خود را به سرانجام برساند. سالها بعد و بر اثر تلاش‌های متمادی در مارس ۱۸۵۶، واو ثابت کرد که کوه B (با ارتفاع ۸۸۴۰ متر) از کوه کانگچنجونگا (با ارتفاع ۸۵۸۲ متر) بلندتر است. چالش بعدی نامگذاری کوه بود. اندرو واو به احترام یکی از اجداد خود، ژنرال جورج اورست، نام اورست را برای کوه B برگزید. در اول انجمن جغرافیای سلطنتی انگلیس بدلیل سخت بودن تلفظ اورست برای مردم محلی، آن را رد کردند، اما سرانجام در سال ۱۸۶۵ نام رسمی اورســــــت بر بلندتین قله جهان نهاده شد.
