شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه علیرضا سالاری گزارش خطا روستاروستاهاگرگانروستای کفشگیری روستای کفشگیری«کفشگیری» نام روستایی است در 13 کیلومتری غرب گرگان ،در مسیر جاده قدیم گرگان به کردکوی واقع است. کفشگیری از قدیمی‌ترین روستاهای بخش مرکزی گرگان است که تعدد و تنوع آثار تاریخی درآن منحصر بفر داست.این روستا با جمعیتی بالغ بر 2240 نفر در قالب 700 خانوار یکی از روستاهای تاریخی شهرستان گرگان می‌باشد. روستای کفشگیری در دوران قاجار به واسطه سکونت خوانین وامرای صاحب حکومت محلی همچون « محمد باقر خان سردار رفیع یانه سری» که در آن دوره حاکم ولایت گرگان و استرآباد بود، از آبادانی وخرمی بسیار بیشتری نسبت به سایر روستاهای اطراف برخوردار بود. در این روستا چند رشته قنات و بناهای تاریخی ثبت شده و از همه جالبتر بقایای سنگ فرش کوچه‌ها از زمان قاجار تا کنون هنوز باقی مانده است. اهمیت سنگفرش در آنزمان از این جهت مهم است که در بسیاری از روستاها و شهر‌های آنزمان و حتی امروز با ریزش کمترین باران کوچه‌ها وخیابانها گل آلود میشدند و مردم عادی برای رفت آمد در کوچه‌های گل آلود یا از اسب و الاغ استفاده می‌کردند و یا بوسیله اسباب چوبی که بنام "چولنگ" تردد می‌کردند. ارسال مطالب بیشتر
روستای کفشگیری«کفشگیری» نام روستایی است در 13 کیلومتری غرب گرگان ،در مسیر جاده قدیم گرگان به کردکوی واقع است. کفشگیری از قدیمی‌ترین روستاهای بخش مرکزی گرگان است که تعدد و تنوع آثار تاریخی درآن منحصر بفر داست.این روستا با جمعیتی بالغ بر 2240 نفر در قالب 700 خانوار یکی از روستاهای تاریخی شهرستان گرگان می‌باشد. روستای کفشگیری در دوران قاجار به واسطه سکونت خوانین وامرای صاحب حکومت محلی همچون « محمد باقر خان سردار رفیع یانه سری» که در آن دوره حاکم ولایت گرگان و استرآباد بود، از آبادانی وخرمی بسیار بیشتری نسبت به سایر روستاهای اطراف برخوردار بود. در این روستا چند رشته قنات و بناهای تاریخی ثبت شده و از همه جالبتر بقایای سنگ فرش کوچه‌ها از زمان قاجار تا کنون هنوز باقی مانده است. اهمیت سنگفرش در آنزمان از این جهت مهم است که در بسیاری از روستاها و شهر‌های آنزمان و حتی امروز با ریزش کمترین باران کوچه‌ها وخیابانها گل آلود میشدند و مردم عادی برای رفت آمد در کوچه‌های گل آلود یا از اسب و الاغ استفاده می‌کردند و یا بوسیله اسباب چوبی که بنام "چولنگ" تردد می‌کردند.
