مجموعه شاه زنده

مجموعه شاه زنده

در بازدید از شهر‌های اسیای مرکزی، مواجهه با مقابر در اماکن مختلف امری متعارف است. چنان چه می‌دانیم، مجموعه‌های معماری از شایان توجه‌ترین ابتکارات قرن پانزدهم در محدوده مذکور هستند. به نظر می‌رسد چشمگیرترین نوآوری عصر تیموری تبدیل کردن آرامگاه به رکن اصلی در یک مجموه معماری است.
مجموعه شاه زنده در افراسیاب در مجاورت سمرقند قرون وسطایی، ترکیبی از مجموعه‌های معماری است که در بازه‌های زمانی مختلف قرون چهارده و پانزده در کنار یکدیگر واقع شده اند؛ این مجموعه که به حج پیاده نیز مشهور است، به واسطه حضور غالب مقابر در این مجموعه‌ها به عنوان یک گورستان خطی شاخص شده است.
معرفی این مجموعه و کنکاش در الگوی استقرار مجموعه‌های معماری جدید در کنار مجموعه‌های موجود، مطالعه سنت شکل گیری مجموعه‌ها بصورت متعادل و متقارن – که با اصطلاح قاش بیان می‌شد – آنهم در امتداد محوری کم عرض ، که منجر به ایجاد گذرگاهی تنگ بر روی شیبی تند شده است؛ تاثیر این ساختار بر ادراک فضا، و بررسی جایگاه این مجموعه در سازمان فضایی شهر، دستمایه تهیه مقاله ای است که به واسطه برگزاری سفرهای پژوهشی پژوهشکده نظر در دست تهیه است.
مجموعه شاه زنده
مجموعه شاه زنده
مجموعه شاه زنده
مجموعه شاه زنده

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]