شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه مهدیه جمالی گزارش خطا باستان شناسیپروجاذبههای تاریخیسایت باستان شناسی سایویت سایت باستان شناسی سایویتحدود 47 کیلومتری شرق شهر آبانکای در جنوب مرکزی پرو، یک سایت باستان شناسی به نام سایویت قرار دارد و توسط تاریخ شناسان به عنوان مرکز عبادت‌های مذهبی مردم اینکا توصیف شده که آداب و مراسم پرستش آب را برگزار می‌کردند. جاذبه اصلی این سایت یک سنگ گرانیت بزرگ است که سطح بالایی آن با اشکال پیچیده و مرموز تزئین شده و یک نقشه برجسته سه بعدی از شهر باستان را ارائه می‌دهد. سنگ سایویت حدود دو متر طول و چهار متر عرض دارد و با بیش از دویست شکل هندسی و شبه جانور که اغلب گربه سان، خزندگان، قورباغه‌ها و مارها هستند کنده کاری شده است که به صورت یک مدل هیدرولیک توپوگرافی حجاری شده و با برکه ها، رودخانه ها، تونل‌ها و کانال‌های آبیاری کامل می‌شود. این نقشه برجسته به نظر می‌رسد سطح بالایی نیمه پایینی یک قطعه سنگ بزرگ بوده باشد. این سنگ در بالای تپه ای به نام «Concacha» قرار دارد که به نظر می‌رسد به اینجا منتقل شده باشد. بسیاری از محققان و دانشمندان بر این باورند که سنگ سایویت یک مدل از امپراتوری اینکا است و مناطق مختلف آن با اشکال کنده کاری شده حیوانات و سایر نقوش نشان داده شده اند. به عنوان مثال جنگل‌ها توسط حیوانات زمینی مثل میمون، ایگونا، پلنگ و ... و مناطق ساحلی با حیواناتی مثل پلیکان، خرچنگ، میگو، هشت و پا و ... نشان داده شده است. درحالی که معنای دقیق و هدف این اثر مثل یک راز باقی مانده، بعضی محققان معتقدند که سنگ سایویت به عنوان مدلی برای طراحی، توسعه، آزمایش و مستند کردن جریان‌های آب برای آبیاری و سایر پروژه‌های آبی، آموزش به مهندسین و تکنسین‌های باستان استفاده می‌شده است. هم چنین به نظر می‌رسد این سنگ چندین بار با مواد جدید اصلاح شده باشد که این می‌تواند به دلیل تغییر مسیرهای آب یا اضافه شدن مسیرهای جدید باشد. آزمایشات احتمالا با ریختن آب واقعی روی سنگ و یا حتی جیوه مایع انجام می‌شده است. شیارهای در لبه سنگ وجود دارد تا اجازه دهد مایع از آن خارج شود. ارسال مطالب بیشتر
سایت باستان شناسی سایویتحدود 47 کیلومتری شرق شهر آبانکای در جنوب مرکزی پرو، یک سایت باستان شناسی به نام سایویت قرار دارد و توسط تاریخ شناسان به عنوان مرکز عبادت‌های مذهبی مردم اینکا توصیف شده که آداب و مراسم پرستش آب را برگزار می‌کردند. جاذبه اصلی این سایت یک سنگ گرانیت بزرگ است که سطح بالایی آن با اشکال پیچیده و مرموز تزئین شده و یک نقشه برجسته سه بعدی از شهر باستان را ارائه می‌دهد. سنگ سایویت حدود دو متر طول و چهار متر عرض دارد و با بیش از دویست شکل هندسی و شبه جانور که اغلب گربه سان، خزندگان، قورباغه‌ها و مارها هستند کنده کاری شده است که به صورت یک مدل هیدرولیک توپوگرافی حجاری شده و با برکه ها، رودخانه ها، تونل‌ها و کانال‌های آبیاری کامل می‌شود. این نقشه برجسته به نظر می‌رسد سطح بالایی نیمه پایینی یک قطعه سنگ بزرگ بوده باشد. این سنگ در بالای تپه ای به نام «Concacha» قرار دارد که به نظر می‌رسد به اینجا منتقل شده باشد. بسیاری از محققان و دانشمندان بر این باورند که سنگ سایویت یک مدل از امپراتوری اینکا است و مناطق مختلف آن با اشکال کنده کاری شده حیوانات و سایر نقوش نشان داده شده اند. به عنوان مثال جنگل‌ها توسط حیوانات زمینی مثل میمون، ایگونا، پلنگ و ... و مناطق ساحلی با حیواناتی مثل پلیکان، خرچنگ، میگو، هشت و پا و ... نشان داده شده است. درحالی که معنای دقیق و هدف این اثر مثل یک راز باقی مانده، بعضی محققان معتقدند که سنگ سایویت به عنوان مدلی برای طراحی، توسعه، آزمایش و مستند کردن جریان‌های آب برای آبیاری و سایر پروژه‌های آبی، آموزش به مهندسین و تکنسین‌های باستان استفاده می‌شده است. هم چنین به نظر می‌رسد این سنگ چندین بار با مواد جدید اصلاح شده باشد که این می‌تواند به دلیل تغییر مسیرهای آب یا اضافه شدن مسیرهای جدید باشد. آزمایشات احتمالا با ریختن آب واقعی روی سنگ و یا حتی جیوه مایع انجام می‌شده است. شیارهای در لبه سنگ وجود دارد تا اجازه دهد مایع از آن خارج شود.
