شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا الجزایرشهری که بهشت اسب‌های اصیل استبهشت اسب‌های اصیلتیارتاصطبل شاوشاوة شهری که بهشت اسب‌های اصیل استتیارت شهری در استان تیارت الجزایر است. در زمان‌های گذشته و در زبان بربرها به آن تیهَرت (شیر ماده) می‌گفتند. این شهر نام‌های دیگری هم دارد از جمله تاهرت، تأقدمت، تاغزوت، تنقارتیا و ... تیارت در شمال غربی الجزایر و در مکانی موسوم به پایتخت ارتفاعات غرب واقع شده است. عاشقان اسب این منطقه را بهشت اسب‌های اصیل می‌نامند. در حاشیه این شهر اصطبل معروف «شاوشاوة» و در ۲۹۰ کیلومتری شمال غربی الجزایر قرار دارد. عبدالرحمن بن خلدون پیشگام علم جامعه شناسی بخشی از کتاب «المقدمه» را که درباره فلسفه تاریخ است در غاری در روستای باستانی بنی سلامه واقع در این منطقه نگاشته است. در گذشته به این منطقه پایتخت «رستمیان» گفته می‌شد. در تیارت دیوارنوشته هایی باستانی به قدمت اهرام مصر وجود دارد با این تفاوت که کمتر کسی تاکنون به این منطقه آن طور که شایسته است توجه و رسیدگی کرده است. مردم تیارت افرادی پایبند به آیین و آداب و رسوم هستند. این موضوع بیش از هر چیز در لباس‌های مردم منطقه نمود پیدا می‌کند. اهالی شهر تیارت به خصوص کهنسالان و سالخوردگان لباس سنتی و محلی که شامل القشابیه، عمامه و شلوار عربی است را به تن می‌کنند.منطقه تیارت به طور مشخص به عنوان خاستگاه اسب سواری شناخته میشود. خاک حاصلخیز و منابع آب فراوان شهر تیارت باعث شد تا در سال ۱۸۷۷ اصطبل شاوشاوه توسط فرانسویان تأسیس شود. از زمان تأسیس این اصطبل تاکنون کارکنان آن تمام تلاش خود را برای تکثیر انواع نژادهای اسب و محافظت آنها از انقراض به کار بسته اند.اصطبل «شاوشاوة» ارزش تاریخی بزرگ و مهمی برای مردم الجزایر دارد تا جایی که مقامات کشور الجزایر در سال ۱۹۹۵ میلادی نام آن را در فهرست آثار تاریخی این کشور قرار دادند. این اصطبل در زمان اشغال الجزایر توسط فرانسوی‌ها (1830 – 1962)، و به دستور آنها ساخته شد تا محلی برای نگهداری اسب‌ها باشد.بنا بر آنچه نقل میشود اصطبل شاوشاوة تاکنون نقش مهم و قابل توجهی در مراقبت و نگهداری از اسب‌های اصیل عربی و اسب بربر که بومی افریقای شمالی بوده و سریع و قوی و نجیب است داشته است.این اصطبل ۲۸۸ اسب دارد، که ۱۷۴ اسب عربی اصیل و ۶۸ اسب دیگر بربر هستند. سالانه ۵۵ اسب در این اصطبل به دنیا می‌آیند.اسب‌های مذکور نتیجه جفت گیری اسب‌ها از نژادهای مختلف هستند. از اسب‌های مناطق محلی الغازی، سیدی جابر و سفلة گرفته تا اسب هایی از روسیه، فرانسه و بولونیا. این اصطبل مرکز ویژه و کمیابی دارد که در آنجا روی اسب‌ها واکسیناسیون ژنتیکی انجام میشود.شاوشاوه ۸۷۶ هکتار وسعت دارد و در اطراف آن دریاچه ای شگفت انگیز به چشم می‌خورد. این منطقه همچنین به آب و هوای پاک و گیاهان درمانی معروف است. ارسال مطالب بیشتر
شهری که بهشت اسب‌های اصیل استتیارت شهری در استان تیارت الجزایر است. در زمان‌های گذشته و در زبان بربرها به آن تیهَرت (شیر ماده) می‌گفتند. این شهر نام‌های دیگری هم دارد از جمله تاهرت، تأقدمت، تاغزوت، تنقارتیا و ... تیارت در شمال غربی الجزایر و در مکانی موسوم به پایتخت ارتفاعات غرب واقع شده است. عاشقان اسب این منطقه را بهشت اسب‌های اصیل می‌نامند. در حاشیه این شهر اصطبل معروف «شاوشاوة» و در ۲۹۰ کیلومتری شمال غربی الجزایر قرار دارد. عبدالرحمن بن خلدون پیشگام علم جامعه شناسی بخشی از کتاب «المقدمه» را که درباره فلسفه تاریخ است در غاری در روستای باستانی بنی سلامه واقع در این منطقه نگاشته است. در گذشته به این منطقه پایتخت «رستمیان» گفته می‌شد. در تیارت دیوارنوشته هایی باستانی به قدمت اهرام مصر وجود دارد با این تفاوت که کمتر کسی تاکنون به این منطقه آن طور که شایسته است توجه و رسیدگی کرده است. مردم تیارت افرادی پایبند به آیین و آداب و رسوم هستند. این موضوع بیش از هر چیز در لباس‌های مردم منطقه نمود پیدا می‌کند. اهالی شهر تیارت به خصوص کهنسالان و سالخوردگان لباس سنتی و محلی که شامل القشابیه، عمامه و شلوار عربی است را به تن می‌کنند.منطقه تیارت به طور مشخص به عنوان خاستگاه اسب سواری شناخته میشود. خاک حاصلخیز و منابع آب فراوان شهر تیارت باعث شد تا در سال ۱۸۷۷ اصطبل شاوشاوه توسط فرانسویان تأسیس شود. از زمان تأسیس این اصطبل تاکنون کارکنان آن تمام تلاش خود را برای تکثیر انواع نژادهای اسب و محافظت آنها از انقراض به کار بسته اند.اصطبل «شاوشاوة» ارزش تاریخی بزرگ و مهمی برای مردم الجزایر دارد تا جایی که مقامات کشور الجزایر در سال ۱۹۹۵ میلادی نام آن را در فهرست آثار تاریخی این کشور قرار دادند. این اصطبل در زمان اشغال الجزایر توسط فرانسوی‌ها (1830 – 1962)، و به دستور آنها ساخته شد تا محلی برای نگهداری اسب‌ها باشد.بنا بر آنچه نقل میشود اصطبل شاوشاوة تاکنون نقش مهم و قابل توجهی در مراقبت و نگهداری از اسب‌های اصیل عربی و اسب بربر که بومی افریقای شمالی بوده و سریع و قوی و نجیب است داشته است.این اصطبل ۲۸۸ اسب دارد، که ۱۷۴ اسب عربی اصیل و ۶۸ اسب دیگر بربر هستند. سالانه ۵۵ اسب در این اصطبل به دنیا می‌آیند.اسب‌های مذکور نتیجه جفت گیری اسب‌ها از نژادهای مختلف هستند. از اسب‌های مناطق محلی الغازی، سیدی جابر و سفلة گرفته تا اسب هایی از روسیه، فرانسه و بولونیا. این اصطبل مرکز ویژه و کمیابی دارد که در آنجا روی اسب‌ها واکسیناسیون ژنتیکی انجام میشود.شاوشاوه ۸۷۶ هکتار وسعت دارد و در اطراف آن دریاچه ای شگفت انگیز به چشم می‌خورد. این منطقه همچنین به آب و هوای پاک و گیاهان درمانی معروف است.
