شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آدینه منفرد گزارش خطا آب انباراستانبولآب انباری به قدمت تاریخ آب انباری به قدمت تاریخاز کلمه باسیلیکا در زبان انگلیسی مدرن، برای ساختمان هایی با یک سالن اصلی مرکزی و چند راهرو، یا برای کلیساهایی که دارای دو ردیف ستون و انتهای منحنی شکل هستند، استفاده می‌شود.اما آب انبار باسیلیکای استانبول هیچکدام از دو مورد بالا نیست بلکه یک آب انبار باستانی است که برای ذخیره آب از آن استفاده می‌کرده اند. این آب انبار ، بزرگترین در میان تقریباً دو هزار مخزنی است که در دوره بیزانس وجود داشته و زیر شهر استانبول یا همان قسطنطنیه، قرار گرفته است. دلیل این نام گذاری، ستون‌های ردیفی آن است. ستون‌ها و سرستون‌های معبد‌های غیرمسیحی آن بازسازی شده که ظاهری زینتی و باشکوه به این مکان داده است. در تمام تاریخ، شهر استانبول یکی از شهرهایی بوده که غالباً در محاصره بوده است، بنابراین به یک منبع آب شیرین دا ئمی نیاز داشته است. چندین مخزن رو باز و زیرزمینی در دوره بیزانس در استانبول ساخته شده و آب از طریق آبراه هایی از مسافت‌های زیاد به این منابع سرریز می‌شده است.آب انبار باسیلیکا در سال ۵۳۲ میلادی به دستور امپراتور یوستینیانوس اول برای کاخ بیزانس و زمین‌های اطراف آن حفر و ساخته شد. در کل، این مجموعه شامل ۳۳۶ ستون است که در ۱۲ ردیف ۲۸تایی قرار گرفته و اکثر آن‌ها به دست قرنتی‌ها و دوریسی‌ها (از شهرهای یونان باستان) ساخته شده است. هر ستون ۹ متر ارتفاع و آب انبار ۶۵ متر عرض و ۱۳۸ متر طول دارد. دیوارها حدوداً ۵ متر ضخامت دارند، از آجرهای خشتی ساخته و با یک لایه ضدآب احاطه شده اند. تخمین زده شده که ظرفیت آن تقریباً صدهزار تن آب بوده است.وجود ماهی کپور در این آب هم زینتی است و هم برای جلوگیری از آلودگی ضروری است. برخی بر این عقیده اند که در دوران بیزانس به همین جهت ماهی‌ها در آب این مخزن پرورش می‌یافته است.دالان هایی که در این آب انبار ساخته شده سبب وجود تراس هایی در مکان‌های مرتفع برای این آب انبار شده است. میادین و پارک هایی روی این تراس‌ها ساخته شده و در گذشته یک میدان تجاری عمومی بالای این آب انبار موجود بوده که اکنون جای آن را خانه‌های عثمانی و بیزانسی گرفته است. گفته می‌شود مردم از داخل خانه‌های خود چاه هایی حفر می‌کردند تا بتوانند با دسترسی به سرداب‌های آب انبار برای خودشان آب استخراج کنند. بعضی نیز برای خنک نگه داشتن غذاهای خود آن‌ها را از این چاه‌ها آویزان می‌کردند.بعضی از آب انبارها در نقشه اولیه مخزان استانبول نبوده اند. با افزایش نیاز به آب، بعضی ساختمان‌ها به آب انبار تبدیل شده اند.ترک‌ها همیشه آب جاری را ترجیح می‌داده اند، به همین دلیل وقتی از دوره بیزانس گذر کردند و دیگر تحت محاصره نبودند، از آب انبارها طبق برنامه ریزی استفاده نکردند.. اکثر این آب انبارها بعدها تبدیل به بازار‌های کوچک یا مراکز خرید شدند. ارسال مطالب بیشتر
آب انباری به قدمت تاریخاز کلمه باسیلیکا در زبان انگلیسی مدرن، برای ساختمان هایی با یک سالن اصلی مرکزی و چند راهرو، یا برای کلیساهایی که دارای دو ردیف ستون و انتهای منحنی شکل هستند، استفاده می‌شود.اما آب انبار باسیلیکای استانبول هیچکدام از دو مورد بالا نیست بلکه یک آب انبار باستانی است که برای ذخیره آب از آن استفاده می‌کرده اند. این آب انبار ، بزرگترین در میان تقریباً دو هزار مخزنی است که در دوره بیزانس وجود داشته و زیر شهر استانبول یا همان قسطنطنیه، قرار گرفته است. دلیل این نام گذاری، ستون‌های ردیفی آن است. ستون‌ها و سرستون‌های معبد‌های غیرمسیحی آن بازسازی شده که ظاهری زینتی و باشکوه به این مکان داده است. در تمام تاریخ، شهر استانبول یکی از شهرهایی بوده که غالباً در محاصره بوده است، بنابراین به یک منبع آب شیرین دا ئمی نیاز داشته است. چندین مخزن رو باز و زیرزمینی در دوره بیزانس در استانبول ساخته شده و آب از طریق آبراه هایی از مسافت‌های زیاد به این منابع سرریز می‌شده است.آب انبار باسیلیکا در سال ۵۳۲ میلادی به دستور امپراتور یوستینیانوس اول برای کاخ بیزانس و زمین‌های اطراف آن حفر و ساخته شد. در کل، این مجموعه شامل ۳۳۶ ستون است که در ۱۲ ردیف ۲۸تایی قرار گرفته و اکثر آن‌ها به دست قرنتی‌ها و دوریسی‌ها (از شهرهای یونان باستان) ساخته شده است. هر ستون ۹ متر ارتفاع و آب انبار ۶۵ متر عرض و ۱۳۸ متر طول دارد. دیوارها حدوداً ۵ متر ضخامت دارند، از آجرهای خشتی ساخته و با یک لایه ضدآب احاطه شده اند. تخمین زده شده که ظرفیت آن تقریباً صدهزار تن آب بوده است.وجود ماهی کپور در این آب هم زینتی است و هم برای جلوگیری از آلودگی ضروری است. برخی بر این عقیده اند که در دوران بیزانس به همین جهت ماهی‌ها در آب این مخزن پرورش می‌یافته است.دالان هایی که در این آب انبار ساخته شده سبب وجود تراس هایی در مکان‌های مرتفع برای این آب انبار شده است. میادین و پارک هایی روی این تراس‌ها ساخته شده و در گذشته یک میدان تجاری عمومی بالای این آب انبار موجود بوده که اکنون جای آن را خانه‌های عثمانی و بیزانسی گرفته است. گفته می‌شود مردم از داخل خانه‌های خود چاه هایی حفر می‌کردند تا بتوانند با دسترسی به سرداب‌های آب انبار برای خودشان آب استخراج کنند. بعضی نیز برای خنک نگه داشتن غذاهای خود آن‌ها را از این چاه‌ها آویزان می‌کردند.بعضی از آب انبارها در نقشه اولیه مخزان استانبول نبوده اند. با افزایش نیاز به آب، بعضی ساختمان‌ها به آب انبار تبدیل شده اند.ترک‌ها همیشه آب جاری را ترجیح می‌داده اند، به همین دلیل وقتی از دوره بیزانس گذر کردند و دیگر تحت محاصره نبودند، از آب انبارها طبق برنامه ریزی استفاده نکردند.. اکثر این آب انبارها بعدها تبدیل به بازار‌های کوچک یا مراکز خرید شدند.
