شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا درهدره شیمیایی سارنیادره سارنیارودخانه سنت کلر دره شیمیایی سارنیااین دودکش‌های بلند که دود مواج و غلیظ سمی ساطع می‌کنند به طول 30 کیلومتر در ساحل رودخانه سنت کلر در حومه شهر کانادایی سارنیا کشیده شده اند. به این منطقه به دلیل غلظت زیاد مواد شیمیایی و نفتی کارخانه هایی که در این منطقه به صورت فشرده در کنار هم قرار گرفته اند و منطقه ای به اندازه صد بلوک شهری را تشکیل داده اند، لقب دره شیمیایی داده اند. در دره شیمیایی سارنیا 62 کارخانه شیمیایی قرار دارند که نزدیک به 40 درصد صنایع شیمیایی کانادا است. این منطقه صنعتی قلب اقتصادی و زیرساختی سارنیا است و به صورت مستقیم و غیرمستقیم 50 هزار شغل در این منطقه ایجاد کرده است.تاریخ این دره شیمیایی به اواسط قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که نفت در جنوب سارنیا کشف شد و اولین چاه‌های تجاری در آن حفر شدند. فراوانی مواد خام و نزدیکی آن به دیترویت، شیکاگو و تورنتو آن را محل مناسبی برای تبدیل شدن به مرکز پتروشیمی کرد. وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد و ژاپن جنوب شرقی آسیا را اشغال کرد، جایی که بیشتر لاستیک طبیعی جهان از آن می‌آمد، برای متفقین مهم شد که یک منبع جایگزین پیدا کنند. زمان کم بود و تصمیم به تولید لاستیک مصنوعی گرفته شد و سارنیا به عنوان محلی برای کارخانه انتخاب شد. سارنیا در نزدیکی منابع نفتی خام قرار داشت، مواد خامی که برای تولید لاستیک مصنوعی مورد نیاز بود و پالایشگاه هایی هم آن جا بود که به معنی حمل و نقل ارزان مواد خام و محصولات بود. علاوه بر این، مقدار زیاد آب با دمای پایین که در سیستم‌های خنک کننده کارخانه‌ها مورد نیاز است به آسانی در دسترس بود.در دوسال اول، کارخانه‌ها همه نیازهای نظامی و غیرنظامی کانادا به لاستیک را تامین کردند. تولید حتی بعد از جنگ هم ادامه یافت و بزودی کانادا محصولات خود را صادر می‌کرد و شرکت‌های تابعه در خارج از کشور ایجاد کرد. تا اواخر سال‌های 1960 بسیاری از بزرگترین شرکت‌های نفتی و شیمیایی در جهان در این دره امکاناتی ساختند و اقتصاد رونق گرفت. این شهر در سال‌های 1970 بالاترین استاندارد زندگی در کشور را داشت و سرانه درآمد 35 درصد بیشتر از میانگین ملی بود.اما موفقیت صنعتی سارنیا خسارات زیادی به محیط زیست وارد کرد. طبق گزارش سال 2011 سازمان بهداشت جهانی، هوای سارنیا آلوده‌ترین هوای کانادا است. غلظت بالا و خطرناک مواد شیمیایی سمی در هوا که از دودکش‌ها و نشت‌های مداوم منتشر می‌شوند ساکنان را بیمار می‌کند. نرخ سرطان در سارنیا 34 درصد بیشتر از میانگین استانی، نرخ مزوتلیوما پنج برابر و نرخ آزبستور 9 برابر است و همین‌ها آن را به یکی از سمی‌ترین مکان‌های شمال آمریکا تبدیل کرده است. اما کیفیت هوا در سال‌های اخیر در سارنیا بهبود یافته و انتشار نیتروژن دی اکسید، کربن مونوکسید و گوگرد دی اکسید 30 درصد کاهش یافته است ارسال مطالب بیشتر
دره شیمیایی سارنیااین دودکش‌های بلند که دود مواج و غلیظ سمی ساطع می‌کنند به طول 30 کیلومتر در ساحل رودخانه سنت کلر در حومه شهر کانادایی سارنیا کشیده شده اند. به این منطقه به دلیل غلظت زیاد مواد شیمیایی و نفتی کارخانه هایی که در این منطقه به صورت فشرده در کنار هم قرار گرفته اند و منطقه ای به اندازه صد بلوک شهری را تشکیل داده اند، لقب دره شیمیایی داده اند. در دره شیمیایی سارنیا 62 کارخانه شیمیایی قرار دارند که نزدیک به 40 درصد صنایع شیمیایی کانادا است. این منطقه صنعتی قلب اقتصادی و زیرساختی سارنیا است و به صورت مستقیم و غیرمستقیم 50 هزار شغل در این منطقه ایجاد کرده است.تاریخ این دره شیمیایی به اواسط قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که نفت در جنوب سارنیا کشف شد و اولین چاه‌های تجاری در آن حفر شدند. فراوانی مواد خام و نزدیکی آن به دیترویت، شیکاگو و تورنتو آن را محل مناسبی برای تبدیل شدن به مرکز پتروشیمی کرد. وقتی جنگ جهانی دوم آغاز شد و ژاپن جنوب شرقی آسیا را اشغال کرد، جایی که بیشتر لاستیک طبیعی جهان از آن می‌آمد، برای متفقین مهم شد که یک منبع جایگزین پیدا کنند. زمان کم بود و تصمیم به تولید لاستیک مصنوعی گرفته شد و سارنیا به عنوان محلی برای کارخانه انتخاب شد. سارنیا در نزدیکی منابع نفتی خام قرار داشت، مواد خامی که برای تولید لاستیک مصنوعی مورد نیاز بود و پالایشگاه هایی هم آن جا بود که به معنی حمل و نقل ارزان مواد خام و محصولات بود. علاوه بر این، مقدار زیاد آب با دمای پایین که در سیستم‌های خنک کننده کارخانه‌ها مورد نیاز است به آسانی در دسترس بود.در دوسال اول، کارخانه‌ها همه نیازهای نظامی و غیرنظامی کانادا به لاستیک را تامین کردند. تولید حتی بعد از جنگ هم ادامه یافت و بزودی کانادا محصولات خود را صادر می‌کرد و شرکت‌های تابعه در خارج از کشور ایجاد کرد. تا اواخر سال‌های 1960 بسیاری از بزرگترین شرکت‌های نفتی و شیمیایی در جهان در این دره امکاناتی ساختند و اقتصاد رونق گرفت. این شهر در سال‌های 1970 بالاترین استاندارد زندگی در کشور را داشت و سرانه درآمد 35 درصد بیشتر از میانگین ملی بود.اما موفقیت صنعتی سارنیا خسارات زیادی به محیط زیست وارد کرد. طبق گزارش سال 2011 سازمان بهداشت جهانی، هوای سارنیا آلوده‌ترین هوای کانادا است. غلظت بالا و خطرناک مواد شیمیایی سمی در هوا که از دودکش‌ها و نشت‌های مداوم منتشر می‌شوند ساکنان را بیمار می‌کند. نرخ سرطان در سارنیا 34 درصد بیشتر از میانگین استانی، نرخ مزوتلیوما پنج برابر و نرخ آزبستور 9 برابر است و همین‌ها آن را به یکی از سمی‌ترین مکان‌های شمال آمریکا تبدیل کرده است. اما کیفیت هوا در سال‌های اخیر در سارنیا بهبود یافته و انتشار نیتروژن دی اکسید، کربن مونوکسید و گوگرد دی اکسید 30 درصد کاهش یافته است
