شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا فیلیپینمومیاییمومیاییهای آتش در فیلیپینمومیاییهای آتش مومیایی‌های آتش در فیلیپیندر دوران باستان، مومیایی اجساد به ویژه در مصر و در نزد فراعنه از محبوبیت بسیاری برخوردار بود. آنها جسدهای حنوط شده را درون نوارهای پارچه ای می‌پیچیدند تا به باورهای خود درباره مرگ و زندگی پس از آن جامه عمل بپوشانند.شاید تصور غالب مردم درباره‌ی مومیایی‌ها همان اجساد مومیایی فراعنه مصر باستان باشد، اما کشف اجساد در فیلیپین که با دود و آتش مومیایی شده بودند، همه تصورات کلیشه ای و نخ نما درباره مومیایی شدن اجساد را در هم شکست؛ روشی که از شیوه‌ی (خود مومیایی شدن) بودایی‌ها هم مهیج‌تر بود.در اوایل قرن بیستم مومیایی‌های آتش در فیلیپین پیدا شدند. عجیب بودن شکل ظاهری آنها از یک سو و انعکاس فرهنگ منحصر به فرد قبایل منزوی و دور افتاده از جهان از سوی دیگر باعث به سرقت رفتن تعدادی از مومیایی‌ها شد، تا جایی که دولت فیلیپین تصمیم گرفت تا این گنج‌های باستانی مردم را به مکان‌های دور از دسترس و غارهای مهر و موم شده ببرد و نگهداری کند. امروزه مومیایی‌های آتش در معرض تخریب و از بین رفتن هستند و آینده‌ی روشنی برای آنها متصور نیست.قبایل ایبالوی (Ibaloi)قبایل ایبالوی از جمله ساکنان اصیل فیلیپین هستند که در منطقه کابایان ( Kabayan ) روی کوه‌های دور افتاده شمال فیلیپین زندگی می‌کنند. ایبالوها در میان شالیزارهای پلکانی زندگی می‌کنند و به کشت برنج شهرت دارند؛ اما آنچه مردم این قبیله را در مرکز توجهات قرار داده، روش تعامل آنها با اجساد مردگان پس از مرگ بوده است.آنها اجساد را به شیوه خاصی مومیایی می‌کردند و سپس آنها را درون غارهای کوه تیمبک قرار می‌دادند. تاریخ اجساد یافت شده در این غار به ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ( ع ) بازمی گردد.با توجه به اینکه دولت فیلیپین مومیایی‌های آتش را از انظار عمومی دور نگه داشته است، یافتن آنها کار سهل و آسانی نیست. سفر به سوی مومیایی‌های آتش سخت، طولانی و نفس گیر است. حتی اگر بتوانید غارهایی را که مومیایی‌ها در آن تعبیه شده اند را بیابید خواهید دید که درگاه آن با میله‌های آهنی مسدود و محکم شده و روی آن نوشته شده است: « ورود افراد غیر مجاز ممنوع.»مومیایی‌های آتش و فرمول شگفت انگیزآنها به فردی که در حال کشیدن آخرین نفس هایش است، محلول نمک می‌نوشانند تا بدن او از درون خشک شود، پس از آنکه فرد از دنیا می‌رود برای کامل شدن فرآیند مومیایی کردن زمان تقریبا طولانی نیاز است.جسد بی جان را پس از شستن بر روی یک منبع گرمایشی مخصوص مثل کوره قرار می‌دهند تا در معرض دود و شعله‌های آتش قرار گیرد و تمام مایعات درون بدن آنها کم کم خشک شود و چیزی جز پوست و استخوان بر تن جسد نماند.وقتی جسم از خارج کاملا خشک شد، فرآیند خشک شدن از داخل آغاز می‌شود، به این صورت است که دود تنباکو را در دهان جسد قرار می‌دهند تا اگر قسمت خشک نشده ای باقی مانده بخشکانند. سپس آن را درون تابوت چوبی قرار داده و دور و اطرافش را با برگ و گیاه می‌پوشانند.ماژلان و مومیایی‌های آتشوقتی ماژلان در سفر استکشافی و استعماری خود به فیلیپین رهسپار شد، بسیاری از آداب و رسوم قبیله ای ساکنان کابایان از جمله حنوط کردن اجساد از رونق افتاد. تازه واردهای اروپایی‌ها روش‌های آنان در مومیایی کردن اجساد را عقب مانده توصیف کرده بودند که باید محو شوند. در سال ۲۰۰۰ میلادی تعدادی از مومیایی‌های آتش، به سرقت برده شدند و در حراجی‌های اروپا با قیمت‌های نجومی به فروش رسیدند. در سال ۲۰۰۴ میلادی دولت فیلیپین هشت مومیایی را به کشور خود و به موطن اصلی شان درون غارها بازگرداند، با این حال، هنوز صدها مومیایی دیگر مفقود هستند.شاید بتوان گفت، معروفترین سرقت در سال ۱۹۱۴ میلادی رخ داد و دزدان عتیقه، مومیایی خالکوبی شده بزرگ قبیله با نام (آبو انو) را از درون تابوت دزدیدند. مومیایی در سال ۱۹۸۴ پس از جمع آوری پول از سوی طرفداران آثار باستانی خریده شد و به موزه ملی مانیل بازگشت و بنا بر ابلاغیه دولت فیلیپین به جایگاه اصلی خود بازگشت.نفرینی که دست از سر مومیایی‌ها برنمی داردمومیاییهای آتش هم از گزند خرافات و افسانه سرایی‌های همیشگی در امان نبوده اند. بومیان می‌گویند، تعرض به مومیایی‌های آتش و به هم زدن آرامش آنها به خصوص (آبو انو) بدبختی و نکبت می‌آورد و با خشکسالی رابطه‌ی مستقیم دارد. نکته جالب اینکه مومیایی‌های آتش بر خلاف دیگر اکتشافات که در موزه‌ها نگهداری می‌شوند، به مکان‌های اصلی خود بازگردانده شده اند. ارسال مطالب بیشتر
مومیایی‌های آتش در فیلیپیندر دوران باستان، مومیایی اجساد به ویژه در مصر و در نزد فراعنه از محبوبیت بسیاری برخوردار بود. آنها جسدهای حنوط شده را درون نوارهای پارچه ای می‌پیچیدند تا به باورهای خود درباره مرگ و زندگی پس از آن جامه عمل بپوشانند.شاید تصور غالب مردم درباره‌ی مومیایی‌ها همان اجساد مومیایی فراعنه مصر باستان باشد، اما کشف اجساد در فیلیپین که با دود و آتش مومیایی شده بودند، همه تصورات کلیشه ای و نخ نما درباره مومیایی شدن اجساد را در هم شکست؛ روشی که از شیوه‌ی (خود مومیایی شدن) بودایی‌ها هم مهیج‌تر بود.در اوایل قرن بیستم مومیایی‌های آتش در فیلیپین پیدا شدند. عجیب بودن شکل ظاهری آنها از یک سو و انعکاس فرهنگ منحصر به فرد قبایل منزوی و دور افتاده از جهان از سوی دیگر باعث به سرقت رفتن تعدادی از مومیایی‌ها شد، تا جایی که دولت فیلیپین تصمیم گرفت تا این گنج‌های باستانی مردم را به مکان‌های دور از دسترس و غارهای مهر و موم شده ببرد و نگهداری کند. امروزه مومیایی‌های آتش در معرض تخریب و از بین رفتن هستند و آینده‌ی روشنی برای آنها متصور نیست.قبایل ایبالوی (Ibaloi)قبایل ایبالوی از جمله ساکنان اصیل فیلیپین هستند که در منطقه کابایان ( Kabayan ) روی کوه‌های دور افتاده شمال فیلیپین زندگی می‌کنند. ایبالوها در میان شالیزارهای پلکانی زندگی می‌کنند و به کشت برنج شهرت دارند؛ اما آنچه مردم این قبیله را در مرکز توجهات قرار داده، روش تعامل آنها با اجساد مردگان پس از مرگ بوده است.آنها اجساد را به شیوه خاصی مومیایی می‌کردند و سپس آنها را درون غارهای کوه تیمبک قرار می‌دادند. تاریخ اجساد یافت شده در این غار به ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ( ع ) بازمی گردد.با توجه به اینکه دولت فیلیپین مومیایی‌های آتش را از انظار عمومی دور نگه داشته است، یافتن آنها کار سهل و آسانی نیست. سفر به سوی مومیایی‌های آتش سخت، طولانی و نفس گیر است. حتی اگر بتوانید غارهایی را که مومیایی‌ها در آن تعبیه شده اند را بیابید خواهید دید که درگاه آن با میله‌های آهنی مسدود و محکم شده و روی آن نوشته شده است: « ورود افراد غیر مجاز ممنوع.»مومیایی‌های آتش و فرمول شگفت انگیزآنها به فردی که در حال کشیدن آخرین نفس هایش است، محلول نمک می‌نوشانند تا بدن او از درون خشک شود، پس از آنکه فرد از دنیا می‌رود برای کامل شدن فرآیند مومیایی کردن زمان تقریبا طولانی نیاز است.جسد بی جان را پس از شستن بر روی یک منبع گرمایشی مخصوص مثل کوره قرار می‌دهند تا در معرض دود و شعله‌های آتش قرار گیرد و تمام مایعات درون بدن آنها کم کم خشک شود و چیزی جز پوست و استخوان بر تن جسد نماند.وقتی جسم از خارج کاملا خشک شد، فرآیند خشک شدن از داخل آغاز می‌شود، به این صورت است که دود تنباکو را در دهان جسد قرار می‌دهند تا اگر قسمت خشک نشده ای باقی مانده بخشکانند. سپس آن را درون تابوت چوبی قرار داده و دور و اطرافش را با برگ و گیاه می‌پوشانند.ماژلان و مومیایی‌های آتشوقتی ماژلان در سفر استکشافی و استعماری خود به فیلیپین رهسپار شد، بسیاری از آداب و رسوم قبیله ای ساکنان کابایان از جمله حنوط کردن اجساد از رونق افتاد. تازه واردهای اروپایی‌ها روش‌های آنان در مومیایی کردن اجساد را عقب مانده توصیف کرده بودند که باید محو شوند. در سال ۲۰۰۰ میلادی تعدادی از مومیایی‌های آتش، به سرقت برده شدند و در حراجی‌های اروپا با قیمت‌های نجومی به فروش رسیدند. در سال ۲۰۰۴ میلادی دولت فیلیپین هشت مومیایی را به کشور خود و به موطن اصلی شان درون غارها بازگرداند، با این حال، هنوز صدها مومیایی دیگر مفقود هستند.شاید بتوان گفت، معروفترین سرقت در سال ۱۹۱۴ میلادی رخ داد و دزدان عتیقه، مومیایی خالکوبی شده بزرگ قبیله با نام (آبو انو) را از درون تابوت دزدیدند. مومیایی در سال ۱۹۸۴ پس از جمع آوری پول از سوی طرفداران آثار باستانی خریده شد و به موزه ملی مانیل بازگشت و بنا بر ابلاغیه دولت فیلیپین به جایگاه اصلی خود بازگشت.نفرینی که دست از سر مومیایی‌ها برنمی داردمومیاییهای آتش هم از گزند خرافات و افسانه سرایی‌های همیشگی در امان نبوده اند. بومیان می‌گویند، تعرض به مومیایی‌های آتش و به هم زدن آرامش آنها به خصوص (آبو انو) بدبختی و نکبت می‌آورد و با خشکسالی رابطه‌ی مستقیم دارد. نکته جالب اینکه مومیایی‌های آتش بر خلاف دیگر اکتشافات که در موزه‌ها نگهداری می‌شوند، به مکان‌های اصلی خود بازگردانده شده اند.
