علی ابن مهزیار در سال ۱۸۰ هجری در دورق (
شادگان ) پا به عرصه وجود گذاشت و در سال ۲۵۴ هجری تقریبا در سن ۷۰ سالگی دار فانی را وداع گفت ودر محلی بنام خزعلیه (خرمکوشک)
اهواز چشم از جهان فرو بست.
کنیه ایشان ابوالحسن است، برخی معتقدند که وی اهل «
هندیجان فارس» است.او در
اهواز نشو و نما کرد و به مرتبه‌ی «فقاهت» رسید.
ایشان از مفاخر علما و مشهورترین شاگردان امام هادی به شمار می‌رفت.علی
بن مهزیار از یاران نزدیک امام جواد و امام هادی (ع) به شمار می‌رفت و آن بزرگواران وی را به عنوان وکیل خویش منصوب کرده بودند و توقیع (امضا) آنها هنوز موجود است.
وی از مفسران قرن سوم هجری است و بیش از سی کتاب و رساله در زمینه‌های مختلف معارف اسلامی دارد. او کتاب تفسیر، و نیز کتابی به نام «حروف القرآن» در زمینه‌ی قرآن دارد.
پدر وی مذهب نصرانی داشت و سپس مسلمان شد و علی نیز به تبعیت از پدر در نوجوانی مسلمانگردید . براساس برخی روایات وی در زمان امام حسن عسکری(ع) وفات یافته است .
بنابر روایات تاریخی هنگامی که مأمون خلیفه عباسی دستور داد تا امام رضا (ع) به عنوان ولی عهد او از مدینه عازم خراسان شود امام (ع)
...مشاهده کامل متن در مسیر حرکت خود در روز شانزدهم صفرسال 201 هـ.ق وارد اهواز شد و چند روزی در این شهر توقف نمود .
بعداً در محل اقامت امام(ع) مسجدی به نام مسجد الرضا(ع) بنا گردید که علی ابن مهزیار وصیت کرد پس از مرگاو را در مسجد مذکور دفن کنند . در قسمت غربی بقعه وی و پیوسته به مقبره سالنی وجود دارد که احتمالاً همان مسجدی است که به آن اشاره شد.
برخی از کتب ایشان از این قرار است: کتاب الوضوء، کتاب الصلاة، کتاب الزکاة، کتاب الصوم، کتاب الحج، کتاب الطلاق، کتاب الحدود، کتاب الدیات، کتاب التفسیر، کتاب الفضائل، کتاب العتق و التدبیر، کتاب التجارات و الاجارات، کتاب المکاسب، کتاب المثالب، کتاب الدعاء، کتاب التجمل و المروة و کتاب المزار...
در شمال شهر اهواز نزدیک رودخانه کارون، بقعه‌ای به چشم می‌خورد که صاحب این بقعه را علی فرزند مهزیار معروف به اهوازی، می‌دانند که در سال ۲۰۰هجری قمری می‌زیسته‌است.
منبع :جرعه نوشان اقیانوس بی کران امام هادی؛ عسکری اسلامپور کریمی.
http://www.ashoora.ir/
http://www.beytoote.com/iran/bastani/ali-ahvazi.html
