شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه سارا حقیقت گزارش خطا آداب و رسومآداب و رسوم مردم گیلان در هنگام خشکسالیآداب و رسوم در هنگام خشکسالیآداب و رسوم گیلان آداب و رسوم مردم گیلان در هنگام خشکسالیمردم استان گیلان هنگام کم شدن باران و خشکسالی رسم و رسومات بسیار جالبی برای باران خواهی دارند که در این مطلب بدان پرداخته ایم. یکی دیگر از مراسم و آداب باران خواهی ، مدجویی از سنگ هایی است که به باور مردم سبب بارندگی می‌شود .به گواهی اسناد تاریخی ، در گیلان نیز تمنای باران از سنگ متداول بوده و تا سال‌های اخیر در مناطق کوهستانی گیلان ، بویژه منطقه‌ی رودبار زیتون و تالش وجود داشته است.در گورستان امام زادگان، ابوالحسن و ابوالفضل ، پسران امام موسی کاظم (ع) در روستای فیلده رودبار زیتون ، سنگی تراشیده به شکل بز بوده است.مانند این سنگ در هیرو آباد خلخال نیز دیده شده است .از شرح باران خواهی سلطان جلال الدین ، چنین بر می‌اید که مغولان به هنگام خشک سالی با سنگی که آن را یَدَه می‌نامیدند ،به صحرا بیرون می‌شوند و مراسمی به جای می‌آوردند و باران را خواستار می‌گشتند از جمله ناگزیر به رسم مغولان با سنگ ، در صحرای ولاشگرد باران خواستند ، بر می‌آید که در آن هنگام ،باران خواهی با سنگ باران ، از آداب ایرانیان نبود و این رسم را مغولان نهادند ، شاید هم یده نوعی سحر وجادو بود که در هر فصل با آن برف وباران وسرما ایجاد می‌کردند .در گذشته بعضی طایفه‌ها ، بخصوص ترکان و مغولان چند قطعه سنگ مخصوص را در آب می‌نهادند ومی شستند وبرف وسرمای شدید پدیدار می‌شد این عمل را جدا میشی وبه آن سنگ جده یا یده می‌گفتند .زمانی که تیمورلنگ تبریز را گشود و به دیدار شهر اردبیل رفت ، «سنگ باران »را از دیدنی‌های شهرنام برد.این سنگ در بیرون شهر اردبیل قرار داشته است .بنابه اظهار مردم این شهر ، اگر سنگ باران را در فصل باران ، پاییز تا اواخر بهار ، از بیرون به شهر اردبیل می‌آوردند ودر میدان مرکزی شهر قرار می‌دادند باران آغاز واگر آن را از شهر خارج وبه جای خود باز می‌گرداندند باران قطع می‌شد .در روستای ملاسرای کوچصفهان ، مزاری هست به نام آب دهنده ،در گذشته در مواقع خشک سالی برای باران خواهی به سنگی که در این مزار بود متوسل می‌شوند. در رشت به هنگام خشکسالی یکی از سنگ‌های دستاس را به ریسمانی می‌بستند ، به چاه می‌افکندند وتا بارندگی کافی ، آن را خارج نمی‌کردند ، چرا که سنگ دستاس از نظر فرهنگی در نزد عامه‌ی مردم مقدس است وباور دارند که حضرت فاطمه زهرا سلام ا… علیه آن را متبرک کرده است . ارسال مطالب بیشتر
آداب و رسوم مردم گیلان در هنگام خشکسالیمردم استان گیلان هنگام کم شدن باران و خشکسالی رسم و رسومات بسیار جالبی برای باران خواهی دارند که در این مطلب بدان پرداخته ایم. یکی دیگر از مراسم و آداب باران خواهی ، مدجویی از سنگ هایی است که به باور مردم سبب بارندگی می‌شود .به گواهی اسناد تاریخی ، در گیلان نیز تمنای باران از سنگ متداول بوده و تا سال‌های اخیر در مناطق کوهستانی گیلان ، بویژه منطقه‌ی رودبار زیتون و تالش وجود داشته است.در گورستان امام زادگان، ابوالحسن و ابوالفضل ، پسران امام موسی کاظم (ع) در روستای فیلده رودبار زیتون ، سنگی تراشیده به شکل بز بوده است.مانند این سنگ در هیرو آباد خلخال نیز دیده شده است .از شرح باران خواهی سلطان جلال الدین ، چنین بر می‌اید که مغولان به هنگام خشک سالی با سنگی که آن را یَدَه می‌نامیدند ،به صحرا بیرون می‌شوند و مراسمی به جای می‌آوردند و باران را خواستار می‌گشتند از جمله ناگزیر به رسم مغولان با سنگ ، در صحرای ولاشگرد باران خواستند ، بر می‌آید که در آن هنگام ،باران خواهی با سنگ باران ، از آداب ایرانیان نبود و این رسم را مغولان نهادند ، شاید هم یده نوعی سحر وجادو بود که در هر فصل با آن برف وباران وسرما ایجاد می‌کردند .در گذشته بعضی طایفه‌ها ، بخصوص ترکان و مغولان چند قطعه سنگ مخصوص را در آب می‌نهادند ومی شستند وبرف وسرمای شدید پدیدار می‌شد این عمل را جدا میشی وبه آن سنگ جده یا یده می‌گفتند .زمانی که تیمورلنگ تبریز را گشود و به دیدار شهر اردبیل رفت ، «سنگ باران »را از دیدنی‌های شهرنام برد.این سنگ در بیرون شهر اردبیل قرار داشته است .بنابه اظهار مردم این شهر ، اگر سنگ باران را در فصل باران ، پاییز تا اواخر بهار ، از بیرون به شهر اردبیل می‌آوردند ودر میدان مرکزی شهر قرار می‌دادند باران آغاز واگر آن را از شهر خارج وبه جای خود باز می‌گرداندند باران قطع می‌شد .در روستای ملاسرای کوچصفهان ، مزاری هست به نام آب دهنده ،در گذشته در مواقع خشک سالی برای باران خواهی به سنگی که در این مزار بود متوسل می‌شوند. در رشت به هنگام خشکسالی یکی از سنگ‌های دستاس را به ریسمانی می‌بستند ، به چاه می‌افکندند وتا بارندگی کافی ، آن را خارج نمی‌کردند ، چرا که سنگ دستاس از نظر فرهنگی در نزد عامه‌ی مردم مقدس است وباور دارند که حضرت فاطمه زهرا سلام ا… علیه آن را متبرک کرده است .
