اینجا چراغی روشن است

اینجا چراغی روشن است

امامزاده داوود
امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان می‌رسد. گفته می‌شود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده است.
بقعه این امام زاده در دوران صفویه ساخته شدو در دوران فتحعلی شاه توسعه یافته‌است.
در دره‌های مجاور امام‌زاده داود در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادی‌های رندان و سنگان بقعه‌هایی به نام امام‌زاده عمادالدین پدر امام‌زاده داود و امام‌زاده علاءالدین و امام‌زاده قاسم و امام‌زاده عقیل برادران امام‌زاده داود وجود دارد.
آرامگاه امامزاده داوود واقع در غرب تهران و در انتهای جاده کن در بخش کَن می‌باشد. جاده امامزاده داوود در دره کَن وجود دارد و از کَن شروع شده و تا امامزاده داوود ادامه داشته و از روستای سولقان می‌گذرد. طول جاده در حدود ۲۵ کیلومتر است. این جاده آسفالته بوده و در واقع مسیر اصلی این امامزاده به شمار می‌رود. یه موازات این جاده و در دره کن، آزاد راه تهران – شمال در حال ساخت می‌باشد که چهاربانده بوده و مسیر تهران به شمال را کوتاه‌تر و سریع‌تر می‌نماید. اما مسیر دیگری که برای رسیدن به این امامزاده وجود دارد، از درهٔ کنار رودخانه فرحزاد گذشته و بعد از طی حدود ۱۵ کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد. این مسیر به صورت جاده خاکی و اندکی نامناسب است. به دلیل وجود مناظر طبیعی و دیدنی و همچنین وجود رودخانه‌ای کوچک در مسیر؛ این راه به صورت یکی از جذابیت‌های تفریحی شهر تهران در آمده و گردشگران زیادی از آن استفاده می‌کنند. مسیر فرحزاد به امامزاده داوود از محله فرحزاد (انتهای اتوبان یادگار امام) شروع شده و پس از حدود ۴ ساعت پیاده روی با شیب ملایم در میان دره، به مسیر کوهستانی تبدیل شده و با طی حدود ۲ ساعت راه در این شرایط در نهایت به امامزاده داوود منتهی می‌شود.
بارگاه این امامزاده در دامنه رشته کوه البرز و در ارتفاع ۲۵۹۰ متری از سطح دریا قرار دارد .در عکس زیر امام زاده داوود از مسیر کن
زیارت امامزاده داوود، از زمان قاجاریه به یکی از عادات تهرانی‌ها تبدیل شد. طوری که ناصرالدین شاه قاجار، در قریه خوش‌آب‌وهوای شهرستانک که بسیار به این امامزاده نزدیک است، قصری ساخت تا بعد از زیارت، در آنجا استراحت بکند. در واقع شهرستانک پشت قله‌ای به نام شاه‌نشین است که دره امامزاده داوود در جنوب این قله قرار دارد. معمولا کسانی که برای کوهنوردی به این منطقه می‌آیند، به شهرستانک هم می‌روند. از آن طرف، از شهرستانک هم می‌شود به امامزاده داوود آمد...
امروز البته از دعانویس‌هایی که دعایی‌ها پیش آنها می‌رفتند، چندان خبری نیست و در عوض، اطراف امامزاده پر است از مسافرخانه‌ها و کاسب‌های دستفروش. هم به علت سختی راه و هم به خاطر آب و هوای خوش این منطقه، شب ماندن در مسافرخانه‌های اطراف امامزاده کاملا مرسوم است...
علاوه بر مسافرخانه‌ها، امامزاده داوود به بازارش هم شهرت دارد. توی این بازار، هر چیزی که فکرش را بکنید می‌شود پیدا کرد؛ از خوراکی‌های عصر پدربزرگ‌ها تا کیف و سینی منقش به تصویر جومونگ؛ یک‌جور همنشینی سنت و مدرنیته.
ساختمان امامزاده، طبق الگوی اصلی بناهای آرامگاهی ایران ساخته شده است: دو مسجد که هر دو به بقعه امامزاده در وسط راه دارند.
اینجا چراغی روشن است
اینجا چراغی روشن است
اینجا چراغی روشن است
اینجا چراغی روشن است
اینجا چراغی روشن است

مطالب بیشتر
[username]

[username] [shamsidatetime]

[postbody]