شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه فاطیما راد گزارش خطا جشنجشن هاجشن سدهجشن آتش جشن سده؛ جشن کشف آتشجشن سده از جشن‌های باستانی ایرانیان است که هم اکنون نیز در روز دهم بهمن ماه یا بنا بر گاهشمار زردشتیان، آبان روز از بهمن ماه برگزار می‌شود. این جشن در جاهای بسیاری از ایران و خارج از ایران به ویژه در استان‌های کرمان و یزد و عموما در بین زردشتیان و ایرانیان دوستدار فرهنگ و تمدن کهن در قالب جشنی از جشن‌های آتش بر پا می‌شود. در این جشن نیز که حول محور آتش میچرخد، برافروختن آتش در روز و شب رواج دارد.در مورد جشن سده بسیار گفته و نوشته اند و در شاهنامه‌ی فردوسی نیز وجه تسمیه این روز به پرتاب سنگی از سوی هوشنگ به سوی ماری سیاه و بزرگ برمی گردد. هوشنگ پادشاه پیشدادی سنگی به سوی ماری بزرگ می‌اندازد و سنگ بر سنگ دیگر می‌خورد و جرقه ای ایجاد و خاشاک اطراف آن شعله ور می‌شود و این گونه آتش کشف می‌شود؛ روز این کشف بزرگ دهم بهمن ماه است و سده نام می‌گیرد.بنا بر روایات اساطیری و باستانی روز اول آبان ماه، آغاز زمستان بزرگ است و ایزد رپیتون یا همان ایزد گرمابخش تابستان در این روز به زیر زمین می‌رود تا در مسیر پاسداشت زندگی، ریشه‌ی گیاهان را در زمستان سرد، گرم و زنده نگاه دارد.از اول آبان ماه صد روز می‌گذرد و روز دهم بهمن ماه یا همان آبان روز در بهمن ماه فرا می‌رسد. در این روز ایرانیان باستان به شکلی نمادین به یاری این ایزد در پاسداشت زندگی گیاهان و جانوران و انسان‌ها می‌شتابند و با پرپایی آتش‌های بزرگ که نماد گرما و دانایی و روشنایی است به گرم کردن نمادین زمین و مبارزه با اهریمن و سرما و تاریکی می‌پردازند. بدینوسیله بار دیگر در فرهنگ کهن ایرانیان یاری رسانی به حق در برابر باطل، روشنایی در برابر تاریکی، فرزانگی در برابر تاریکی، بهار در برابر خزان، زندگی در برابر مرگ و قرار گرفتن در راه پروردگار برای غلبه بر دروغ و اهریمن یادآوری می‌شود.جشن‌های فراوان کهن ایرانی که بزرگترین آن‌ها جشن‌های نوروز، مهرگان و سده هستند، همه بر پایه‌ی پاسداشت زندگی و نقش فعال انسان خداپرست و نیکجو در شاد زیستن و مبارزه با دروغ و نیستی استوار است و مسلما حفظ و ترویج آن‌ها در کنار جشن‌های دینی و مذهبی بزرگ پس از اسلام، همه در راستای حفظ ارزش‌های اخلاقی انسانی و آسمانی خواهد بود ارسال مطالب بیشتر
جشن سده؛ جشن کشف آتشجشن سده از جشن‌های باستانی ایرانیان است که هم اکنون نیز در روز دهم بهمن ماه یا بنا بر گاهشمار زردشتیان، آبان روز از بهمن ماه برگزار می‌شود. این جشن در جاهای بسیاری از ایران و خارج از ایران به ویژه در استان‌های کرمان و یزد و عموما در بین زردشتیان و ایرانیان دوستدار فرهنگ و تمدن کهن در قالب جشنی از جشن‌های آتش بر پا می‌شود. در این جشن نیز که حول محور آتش میچرخد، برافروختن آتش در روز و شب رواج دارد.در مورد جشن سده بسیار گفته و نوشته اند و در شاهنامه‌ی فردوسی نیز وجه تسمیه این روز به پرتاب سنگی از سوی هوشنگ به سوی ماری سیاه و بزرگ برمی گردد. هوشنگ پادشاه پیشدادی سنگی به سوی ماری بزرگ می‌اندازد و سنگ بر سنگ دیگر می‌خورد و جرقه ای ایجاد و خاشاک اطراف آن شعله ور می‌شود و این گونه آتش کشف می‌شود؛ روز این کشف بزرگ دهم بهمن ماه است و سده نام می‌گیرد.بنا بر روایات اساطیری و باستانی روز اول آبان ماه، آغاز زمستان بزرگ است و ایزد رپیتون یا همان ایزد گرمابخش تابستان در این روز به زیر زمین می‌رود تا در مسیر پاسداشت زندگی، ریشه‌ی گیاهان را در زمستان سرد، گرم و زنده نگاه دارد.از اول آبان ماه صد روز می‌گذرد و روز دهم بهمن ماه یا همان آبان روز در بهمن ماه فرا می‌رسد. در این روز ایرانیان باستان به شکلی نمادین به یاری این ایزد در پاسداشت زندگی گیاهان و جانوران و انسان‌ها می‌شتابند و با پرپایی آتش‌های بزرگ که نماد گرما و دانایی و روشنایی است به گرم کردن نمادین زمین و مبارزه با اهریمن و سرما و تاریکی می‌پردازند. بدینوسیله بار دیگر در فرهنگ کهن ایرانیان یاری رسانی به حق در برابر باطل، روشنایی در برابر تاریکی، فرزانگی در برابر تاریکی، بهار در برابر خزان، زندگی در برابر مرگ و قرار گرفتن در راه پروردگار برای غلبه بر دروغ و اهریمن یادآوری می‌شود.جشن‌های فراوان کهن ایرانی که بزرگترین آن‌ها جشن‌های نوروز، مهرگان و سده هستند، همه بر پایه‌ی پاسداشت زندگی و نقش فعال انسان خداپرست و نیکجو در شاد زیستن و مبارزه با دروغ و نیستی استوار است و مسلما حفظ و ترویج آن‌ها در کنار جشن‌های دینی و مذهبی بزرگ پس از اسلام، همه در راستای حفظ ارزش‌های اخلاقی انسانی و آسمانی خواهد بود
