شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه ایلیا مقدم گزارش خطا پل سنگی خضریقائناتغار پارسغار فارس پل معلق سنگی که یادگار زلزله ای سهمگین است«پل سنگی خضری»، در منطقه ای بین شهرهای گناباد و قاین قرار دارد که مردم آن را (غار پارس) می‌نامند. غار فارس، در ۱۲ کیلومتری غرب خضری دشت بیاض، بر دامنه جنوبی کوه‌های شمال روستای ثغوری واقع شده است، بنا به گفته مردم منطقه، در زمان زلزله مهیب خراسان، در سال ١٣۴٧ شمسی، سقف گنبدی شکل غار فرو ریخته و قسمتی از آن به صورت یک تاق عظیم با تعادلی شکننده باقی مانده است. در سمت چپ این دهانه پل مانند فضای دیگری وجود دارد که دارای فضای وسیع و دهلیزهای فرعی متعدد است. تالار اولیه آن بسیار رفیع و حدود 8 متر ارتفاع دارد و سقف آن به شکل خرپشته ای است. در ابتدای این تالار حوض نسبتا بزرگی وجود دارد که در حال حاضر تنها گوشه ای از آن نمایان است و بقیه قسمت‌های آن در زیر توده‌های سنگ و خاک مدفون است، این حوض از سنگ، آجر و ساروج ساخته شده و به احتمال قوی مربوط به دوره سلجوقی است چون در این دوره فداییان اسماعیلی هر غار و قلعه ای را که دور از دسترس و برای سکونت مناسب بود را در اختیار گرفته و از آن استفاده می‌کردند.در عمق 20 متری غار دهانه کوچک‌تری وجود دارد که دهلیزی را به تالار ابتدایی غار مربوط می‌کند، پس از طی این دهلیز فضای وسیعی وجود دارد که در آن آثار و بقایای استقرار از دوره‌های پیش از تاریخ تا دوره سلجوقی پراکنده است. این غارها لایه‌های باستانی قابل کاوشی دارند که متاسفانه تاکنون هیچ گونه کاوشی در آن‌ها صورت نگرفته است. این غارها حداقل از دوره میان سنگی مورد توجه انسان بوده و از آن به عنوان یک سکونت گاه امن استفاده می‌شده است. ارسال مطالب بیشتر
پل معلق سنگی که یادگار زلزله ای سهمگین است«پل سنگی خضری»، در منطقه ای بین شهرهای گناباد و قاین قرار دارد که مردم آن را (غار پارس) می‌نامند. غار فارس، در ۱۲ کیلومتری غرب خضری دشت بیاض، بر دامنه جنوبی کوه‌های شمال روستای ثغوری واقع شده است، بنا به گفته مردم منطقه، در زمان زلزله مهیب خراسان، در سال ١٣۴٧ شمسی، سقف گنبدی شکل غار فرو ریخته و قسمتی از آن به صورت یک تاق عظیم با تعادلی شکننده باقی مانده است. در سمت چپ این دهانه پل مانند فضای دیگری وجود دارد که دارای فضای وسیع و دهلیزهای فرعی متعدد است. تالار اولیه آن بسیار رفیع و حدود 8 متر ارتفاع دارد و سقف آن به شکل خرپشته ای است. در ابتدای این تالار حوض نسبتا بزرگی وجود دارد که در حال حاضر تنها گوشه ای از آن نمایان است و بقیه قسمت‌های آن در زیر توده‌های سنگ و خاک مدفون است، این حوض از سنگ، آجر و ساروج ساخته شده و به احتمال قوی مربوط به دوره سلجوقی است چون در این دوره فداییان اسماعیلی هر غار و قلعه ای را که دور از دسترس و برای سکونت مناسب بود را در اختیار گرفته و از آن استفاده می‌کردند.در عمق 20 متری غار دهانه کوچک‌تری وجود دارد که دهلیزی را به تالار ابتدایی غار مربوط می‌کند، پس از طی این دهلیز فضای وسیعی وجود دارد که در آن آثار و بقایای استقرار از دوره‌های پیش از تاریخ تا دوره سلجوقی پراکنده است. این غارها لایه‌های باستانی قابل کاوشی دارند که متاسفانه تاکنون هیچ گونه کاوشی در آن‌ها صورت نگرفته است. این غارها حداقل از دوره میان سنگی مورد توجه انسان بوده و از آن به عنوان یک سکونت گاه امن استفاده می‌شده است.
