جزیره ابوموسی (بوموسو) نام جزیرهای در استان
هرمزگان در خلیج
فارس است.
ابوموسی جنوبیترین جزیره ایرانی آبهای خلیج
فارس است.
جزیره ابوموسی یکی از چهارده جزیره استان
هرمزگان است که بیشترین فاصله از سواحل ایرانی خلیج
فارس را دارد و طول و عرض آن درحدود ۵ / ۴ کیلومتر است.
شهر
ابوموسی مرکز
جزیره ابوموسی میباشد. ارتفاع آن از سطح دریا ۴۶ متر میباشد.
این جزیره در ۲۲۲ کیلومتری
بندرعباس و هم چنین در ۷۵ کیلومتری
بندر لنگه، در ۶۰ کیلومتری شمال امارت شارجه در
امارات متحده عربی واقع شدهاست و ۱۶۰ کیلومتر از تنگه هرمز فاصله دارد.
فاصله میان «
جزیره ابوموسی» و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب تنها مسیر قابل کشتی رانی برای نفتکشهای بزرگ است.
مساحت این جزیره در حدود
...مشاهده کامل متن ۲۵ کیلومتر مربع میباشد و از نقاط مهم استراتژیک خلیج فارس محسوب شده و به همراه تنب برگ و کوچک اهمیت راهبردی بالایی دارند.
جزیره ابوموسی آب و هوای مرطوب و گرمتری دارد. این جزیره فاقد آب و اراضی مناسب کشاورزی است، ولی کشت و زرع محدودی در آن صورت میگیرد و بیشتر مردم بومی محل به صید ماهی اشتغال دارند.
انواع گیاهان و جانوران دریایی در ساحل آن به چشم میخورد.
ساحل سفید رنگ و آبی و پرندههای مهاجر جزیره شاید به گفته کسانی که به دنبال آرامش اند جای مناسبی باشد اما افسون جزیره تنها سکوت و آرامش آن نیست بلکه گونه هایی از حیات وحش نیز جزو جاذبههای این جزیره محسوب میشوند.
بر اساس یافتههای اداره محیط زیست استان هرمزگان سواحل ماسه ای این جزیره محل تخم گذاری لاک پشتان دریایی است.
در بخش دیگری از جزیره نیز صخره ای وجود دارد که پرستوهای دریایی پشت تیره و گونه سفید بر روی آن تخمگذاری میکنند.
در تنب بزرگ خارپشت بیابانی وجود دارد و در تنب کوچک گزارشهایی از تخمگذاری پرنده نوک سرخ دریایی در حدود 80 سال رسیده است.
شفافیت آب خلیج فارس در ساحل ابوموسی هم به حدی است که ماهیهای آکواریومی و مرجانهای آن نیز از کنار ساحل و موج شکنها به طور واضح دیده میشوند و این خود جاذبه دیگر جزیره به شمار میآید.
جزیره، پستاندارانی از جمله خرگوش، خدنگ بزرگ و پرندههای مهاجر زیادی دارد؛ عکسهای خبرگزاری شبستان از این جزیره زیبا را در ادامه مشاهده میکنید.
ناهمواریهای خاک جزیره ابوموسی به سوی شمال افزایش میابد و سرانجام به بلندترین نقطه جزیره به نام کوه حلوا که نزدیک به ۱۱۰ متر ارتفاع دارد میرسد.
در اسناد تاریخی و نقشهها این جزیره با نام بوموو( BoumOuw) بوم یعنی "جا، مکان"+ "اوو"(Aouw) یعنی آب (معرب آن بومف) روی هم یعنی مکان آب و با نام گپ سبزو (به معنای جای سبز) و بوم سوز یا بوموسو BoumSou.
ثبت شده (بوم به معنی مکان است
«سو» چند معنی دارد سو Souw را اگر مخفف سووز Souwz بدانیم نام یک نوع سبزی و نام یک نوع بوته سبز خارداراست(سوو، خار و گون) و بطور کلی نیز سووز souwz در زبان فارسی کهن معنی سبز میدهد و در مجموع میتوان آن را به معنای مکان سبزنامید و معتدلترین هوا در خلیج فارس را دارد.
در نقشه ها، کتب تاریخی و جغرافیای قدیم و جدید کشورها نام ابوموسی دبده میشود.
به طور نمونه در نقشه ای که در سال 1967 توسط دولت شوروی سابق چاپ گردید، نام ایرانی بوموسی برای این جزیره به کار رفته است.
نام بوموسی برگرفته از نام یکی از سرداران کریم خان است که پس از حضور در این جزیره نام خود را بر آن نهاده است.
حاکمیت ایران بر جزایر ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک ریشه در دورهٔ امپراتوریهای عیلامی، ماد، هخامنشی، اشکانی و ساسانی دارد.
ایرانیها شامل افراد بومی که از سالها قبل در آنجا ساکن هستند که شغل آنها ماهیگیری به وسیله لنچ است و کسانی که جهت کار اداری مانند پرسنل فرمانداری، شهرداری، آموزش و پرورش، بخش بهداشت و تعدادی مغازهدار (فقط خواروبار) به همراه خانوادههایشان در آنجا زندگی میکنند.
دور تا دور جزیره جادهای کشیده شده که بین این جاده و ساحل (آب دریا) سنگرها و استحکامات نظامی ایران است (به جز بخش عربنشین) سواحل جزیره در یک بخش (سمت شمالی) شنی و در بخش دیگر (سمت جنوبی) صخرهای و سنگی است و بسیار زیبا.
عمق سواحل ابوموسی در بیشتر نقاط کم است و در بیشتر نقاط بستر دریا شیب بسیار ملایمی دارد تا جایی که هنگام مد عمق آب از کنار خشکی تا ۳۰۰-۲۰۰ متر آن طرفتر تقریباً به اندازه ۲ متر باقی میماند و در هنگام جذر در بعضی جاها تمام مرجانها و بستر دریا کاملا از آب بیرون قرار میگیرد.
به دلیل همین عمق کم، مرجانها صدمهپذیر بودند.
محیط خشکی جزیره شبیه ناحیه جنوب ایران است و در آن به جز پرندگان دریایی چند نوع پرنده کوچک خشکیزی مانند گنجشک وجود دارد.
مار، عقرب، لاکپشت، چند نوع مارمولک و آگاما دیگر جانوران منطقه اند
در جزیره فقط یک کوه بلند مخروطی شکل به نام کوه «طوا» وجود دارد. ارتفاع این کوه از سطح دریا را نفهمیدم ولی از سطح جزیره ۸۰۰-۷۰۰ متر ارتفاع دارد.
بقیه جزیره تپه ماهور و دشت است.
بعضی از برجستگیهای تپهها شنی بسیار زیبایی مانند تپههای کویری است که اکثر آنها در کنار ساحل شکل گرفتهاند.
آب و هوای جزیره در فصل گرما (بهار، تابستان، پاییز) بسیار گرم و شرجی است اما از اواخر پاییز تا اوایل و اواسط بهار، هوا بسیار مطبوع است.
تنها خط پروازی جزیره نیز از بندرعباس توسط هواپیمایی کیش ایر با ظرفیت 100 نفر دایر است اما برای گذر از راه دریا باید بندر لنگه را تا جزیره با کشتیهای تندرو چند ساعتی طی کرد.
منبع:
http://www.bultannews.com/fa/news/80021
http://www.kishairlines.ir/flight-destinations
http://www.persiangulfstudies.com/fa/index.asp?p=pages&id=314
http://fararu.com/fa/news/110994
http://vista.ir/article/227187