در روستای زیبای سرپیر در شهرستان اردل ، بخش مرکزی ، بنای تاریخی - مذهبی امامزاده حلیمه خاتون قرار دارد این بنا مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است .
معماری بنای شامل یک حرم، رواق، راهرو و سردابی کوچک است.
این امامزاده تنها بنای سردابی استان است که دارای تاریخی ایلخانی است و در رورههای بعد مرمت گردید. نمونه ای از این مرمتها در کتیبه ای سنگی به تاریخ 1332 در بالای ورودی رواق به حرم ذکر شده است.
مصالح بنا امامزاده از آجر، سنگ و ملاط گچ و گل میباشد.
راهروهای سمت چپ و راست رواق دارای دو ورودی از جهت شرق میباشند. طول راهرو سمت راست 9 متر و عرض 170 سانتی متر است که با پیچی سی درجه به حرم ختم میشود.پوشش این راهرو نیز طاق و چشمه (به روش بومی) است و دارای چهار طاقچه کوچک میباشد که درونشان شمع روشن میکنند.
معماری و ابعاد راهرو سمت چپ همانند راهرو سمت راست است با پنج طاقچه کم عمق در انتهای آن دری کوچک وجود دارد که با هفت پله به عرض 1 متر به درون سرداب امامزاده ختم میشود.
طراحی بیرونی امامزاده به شکل چهار گوش است که حرم بنا در ضلع شمالی قرار دارد. رواق امامزاده اتاقی است مستطیل شکل به ابعاد 5×6 متر که دارای سقفی طاق و چشمه ای (به روش بومی) است و ورودی آن از جهت شرق میباشد و ضلع غربی آن به حرم راه دارد.
طراحی درونی حرم نیز هشت ضلعی است که در ضلع شرقی و سمت راست به ترتیب ورودی رواق به حرم و راهرو سمت راست به حرم قرار دارند و ضلع سمت چپ ورودی رواق به حرم طاقچه ای تعبیه شده است.
سرداب امامزاده به ابعاد 4×4 متر است و ارتفاع آن 130 سانتی متر میباشد. فرم آن هشت ضلعی است که در چهار جهت آن چهار طاقچه کوچک با قوس بیز جهت روشن کردن شمع تعبیه شده است.
در اضلاع شمالی و جنوب آن دو ورودی قرینه به عرض 1 متر به راهروها تعبیه شده است که دارای پنج طاقچه بزرگ و کوچک کم عمق میباشد .
در سایر اضلاع، طاق نماهایی کم عمق با قوس بیز وجود دارد. گنبد بنا به کمک 12 طاق بندی کوچک با قوس بیز بر روی فرم هشت ضلعی حرم ساخته شده است . در زیر گنبد محجری چوبی و مشبک دیده میشود که در زیر آن سکوی سرداب قرار گرفته است.
کف تمامی بنا به جز سرداب موزائیک فرش میباشد و سطح دیوارها گچ اندود است.
در جلو جبهه شرقی بنا، حیاط کوچکی وجود دارد.
نمای این جبهه پلاستر شسته و تمامی درها آهنی است. پوشش گنبد ورق و ساقه گنبد دارای کاشیکاری ساده و کتیبه دار میباشد .
این اثر در تاریخ ۸ مرداد ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۵۹۸۴ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع :www.sarpir.rozblog.com
http://fa.wikipedia.org/
chb-farhangi.blogfa.com
patita.blogfa.com