این بقعه در شهر تاریخی ماسوله قرار دارد. طبق شجره‌نامه موجود، در این آرامگاه پسر محمد حنیفه، پسر امام علی (ع) دفن شده است.
بنای آن قدیمی و دارای نقشه هشت ضلعی می‌باشد. بر سینه دیوار غربی بقعه، دری بسیار قدیمی از چوب آبنوس و با کنده‌کاری‌‌های بسیار ظریف قرار دارد که به در چله خانه شهرت دارد و به روایتی با بیست پله به سردابی منتهی میشود که تا
زیرکوه کشیده شده است.
این در اکنون بسته می‌باشد و پشت آن دیواری ساخته اند.
مطابق کتیبه ای که روی یک ستون قطور در مدخل بنا کنده اند، تعمیر اساسی بقعه در زمان فتحعلی شاه انجام شده است.
در وسط بنا، یک ضریح چوبی شبکه دار قرار دارد و در میان آن، صندوقی منبت‌کاری شده وجود دارد که بر کناره‌‌‌های بدنه آن کتیبه‌ای به خط خوش حاوی آیه‌‌های قرآنی کنده شده است.
قدیمی‌ترین تاریخ بقعه، به سنگ قبری مربوط است که تاریخ نهصد و شصت و نه هجری قمری بر دیواره آن کنده شده است.
این بقعه در محله مسجدبر شهر تاریخی ماسوله قرار دارد. بعقه عون
بن علی در مجموعه ای مذهبی مرکب از خود بقعه در میان و مسجد جامع در جوانب شرق و غرب، جای گرفته است.
بقعه پلانی هشت گوش دارد و هر یک از اضلاع صد و هشتاد سانتی متر طول دارند. گنبدی بر روی این فضا وجود دارد که ارتفاع صحن امامزاده تا زیر طاق گنبد اول چهار متر و
...مشاهده کامل متن بیست سانتی متر می‌باشد.
گنبد بقعه، حالتی شلجمی دارد که امروزه آن را با حلب پوشانده اند. دو مناره در اطراف گنبد این مسجد احداث کرده اند که جدید است. قسمت بیرون امامزاده، دارای طاق نماهایی با اجر کاری و قسمت داخلی نیز طاق نماهایی دارد.
این بقعه در دهه‌ی هزار و سیصد و شصت توسط مرحوم خلیل حاتمی ماسوله که ریاست هیئت امنای این بقعه را در دست داشت، تجدید بنا شد و جزو هزار و دویست بقعه در آثار تاریخی ایران جای دارد.
منابع :
http://www.emamzadegan.ir/
http://www.shabestan.ir/
http://vista.ir/
http://www.shomalefarda.com/
http://www.fuoman.blogsky.com/
