خانه رقصان در واقع نامی است که به یک ساختمان اداری در جنوب شهر پایتخت
جمهوری چک,
پراگ, داده شده است. این ساختمان مدرن با نمای شیشه ای منحنی شکل خود یک پارادوکس بصری برای منطقهی تاریخی
پراگ به حساب میآید.مدت زمان ساخت این پروژه 5 سال از 1992تا1996 بوده است.
در کمر این ساختمان انحنای شجاعانه ای وجود دارد که کاملا حسی مطابق با نام ساختمان را به بیننده القا میکند.نام دیگر
خانه رقصان ، "فرد و جینگر" است که برگرفته از رقصهای مشترک فرد آستر و جینگر راجرز است.
دو معمار این ساختمان فرانک گری کانادایی و ولادو میلونیچ کرواسیایی هستند.سبک معماری این ساختمان سبک فولد (فولدینگ) است.
این سبک معماری ،بیانگر نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع ازحالتی به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی میکند. بحران یا به دو پاره شدن میانجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرو رفتن و در هم تنیدن که مضمون معماری فولد است.
در این معماری که گویی در حال فرو ریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و مقطع با هم اشکال ابهام آمیزی همانند کریستالها میآفرینند.
پارادوکس تاریخی معماری این ساختمان در این است که یک سبک
...مشاهده کامل متن مدرن معماری را در میان ساختمان هایی با سبک معماریهای گوتیک و باروک و آرت نوآ قرار داده است.با تمام این داستانها نباید از حمایتهای رئیس جمهور وقت جمهوری چک غافل شد، ایشان با این خطابه که "این ساختمان مرکز فرهنگی کشور چک و شگفتی معماری مدرن است و از عوامل اصلی شهرت جمهوری چک خواهد شد." از ساخت این بنای سراپا غرق در پارادوکس حمایت کردند.
بررسی تاریخی: ساخت این بنا بعد از بمباران پراگ انجام شد ، درست در وضعیتی که هنوز خرابههای ناشی از بمباران بر جای بود. خود ساختمان رقصان دقیقا برروی مخروبهی بازمانده از بمباران بنا شد تا از آثار ناشی از آن بکاهد.البته که منظره فوق العاده رودخانه ولتاوا پراک و مرکزیت این ساختمان در شهر اجازه ساخته شدن آن را در منطقهی دیگری نمیداد.
در حال حاضر مراکز اداری مهمی همچون شرکت بیمه هلند در این ساختمان دارای شعبه هستند و طبفه فوقانی آن نیز با منظره خیره کننده اش نسیب رستورانی فرانسوی شد که روزانه میزبان توریستهای بسیاری از جای جای جهان است.
در بالاترین قسمت این زوج رقصان یک ساختار پیچ خوردهی فلزی با نام مستعار مدوسا (medusa) ایجاد شده که میتوان تماما آن را از تراوشات ذهن نوآور و ساختار شکن فرانک گری دانست.
میتوان گفت که معماری ساختمان بتنی مجاور ساختمان شیشه ای از هوشمندی بیشتری برخوردار است .چراکه از یک منظر باید همسان با ساختمانهای مجاور و همشکل خود باشد و هم زوج مناسبی برای ساختمان شیشه ای رقصان باشد.
به همین خاطر طراح ، پنجرههای قسمت دایروی آن را با متقارن نساختنشان و همچنین ایجاد فرم موجی در بدنه ساختمان متناسب ساختمان شیشه ای رقصان کرده است.
لازم به ذکر است که فراک گری از علاقمندان به این حوزهی معماری ساختار شکن به شمار میرود و اکثر ساختمانها ی طراحی شده به دست این معمار چیره دست شاهد این مدعاست.
ساختمان هایی توام با انحنا و شکستگیهای غافلگیرانه از کارهای دیگر این معمار بزرگ میتوان به موزه گاگنهیم ، گالری هنر آنتاریو ، تالار کنسرت والت دیزنی ، دانشکده فلسفه دانشگاه MIT و... اشاره کرد.
منبع:http://asamen.blog.ir/