یکی از مهمترین رشته‌های صنایع دستی استان
همدان سفال و سرامیک است که دارای شهرت جهانی است. مرکز اصلی تولید این رشته در شهر لالجین- در حدود 25 کیلومتری
همدان- و فرسفج در شهرستان تویسر کان است.
قدمت تولید
سفال و سرامیک در این منطقه به 700 سال پیش می‌رسد. وجود اساتید و هنرمندان برجسته در این دیار و تنوع در تولیدات این رشته بسیار است. بعنوان مثال تولید انواع ظروف مصرفی، ظروف تزئینی و آثار هنری، انواع تندیس، تولیدات سرامیک لعابدار، نقاشی شده و بدون نقاشی، خام پخت با نقاشی‌های زیر لعابی، تلفیق سفال با چرم، چوب، پارچه، گل، خرمهره و... که این محصولات تولیدی در نزدیک به 700 کارگاه
سفال و سرامیک شهر لالجین را بصورت نمایشگاهی زیبا و ویترینی ارزنده با عرضه در بیش از یکصد فروشگاه و نمایشگاه به نمایش در آورده است و اغلب محصولات تولیدی علاوه بر شهرستانهای استان بخصوص مرکز استان در سراسر کشور و بخشی نیز به خارج از کشور صادر می‌گردد.
سفالینه‌های لالجین از دید تاریخ ساخته شدن به دو بخش است : نخست آنکه تا هفتاد هشتاد سال پیش و دیگر آنها که تا بیست سی سال پیش هم ساخته می‌شد.
تفاوت این دو از نظر شکل کاسه، لعابها، نقش
...مشاهده کامل متن و نگارها و روش قلم زنی آشکار است. در بخش نخست کاسه‌ها را اندکی بزرگتر و دهان بازتر می‌بینیم و نقش و نگارها و گوناگونی لعابها زیاد‌تر و قلم زنی‌ها با باریک بینی و درنگ بیشتر انجام گرفته است.
با اینکه قرینه سازی را به کار می‌گرفت از طرح نقشهای گوناگون کوتاهی نمی‌کرد.
در کاسه‌های همان بخش نخستین نقش پرنده و ماهی زیاد طرح شده است و نقش و نگارها را تنها به یاری خط و سطح که بالعابهای رنگین پوشیده است نگاشته اند و سایه روشنها و تیرگی هائی به کارنیاورده اند.
این کاسه‌های گلی را بالعاب سفیدی پوشانده اند که شبیه ظرفهای چینی شده است.
منبع : بیتوته و سیمرغ
