نام قدیم : خاراکس، بیان، نجف الثانی ، مُحَمَّره
شهرستان
خرمشهر در منتهی الیه جنوب غربی استان
خوزستان قرار دارد .
این شهرستان از شرق به شهرستان
شادگان و از شمال به شهرستان
آبادان و از غرب به عراق محدود می‌باشد .
این شهرستان دارای دو بخش
مرکزی و
جزیره مینو می‌باشد
...مشاهده کامل متن که بخش مرکزی شامل دهستانها حومه شرقی و حومه غربی و غرب کارون و بخش جزیره مینو شامل دهستان جزیره مینو می‌باشد .
خرمشهر اولین بندر ساحلی ایران است و به گفته لرد کرزن خرمشهر را حاج یوسف پدر حاج جابرخان در سال 1812 میلادی (1228 هجری قمری) بنیاد نهاده است.
اولین اسکله تجاری بزرگ خرمشهر برای پهلو گرفتن یک فروند کشتی اقیانوس پیما در سال 1318 هجری شمسی مورد بهره برداری قرار گرفت.
نام قدیمی این شهرستان محمره بوده و در وجه تسمیه آن بعضی گفته اند که در برخی موارد رود کارون در خمشهر سرخ رنگ می‌شود و بدین دلیل به آن محمره گفته اند.
در اثر جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، خرمشهر خسارات سنگینی دید و علاوه بر نابودی تاسیسات بندری و گمرک، مناطق مسکونی و تجاری آن بکلی ویران گشت.
در محل پیوستن رود کارون و اروند رود در حدود خرمشهر کنونی، شهر کهن‌تری به نام «بیان» وجود داشته که تا سده 4 هـ. ق نیز آثاری از آن بر جای بوده است.
این شهر پیش از اسلام «بارما» نام داشت و به قول مورخان در زمان خلافت عمربن خطاب تبدیل به «بیان» شده است.
شاید واژه «بیان» معرب «پیان» باشد که در زبان خوزی به معنی مردان است. پس از ویرانی شهر پیان در نزدیکی ویرانه‌های آن یعنی در جایی که با جدا شدن کانال عضدی از بهمن شیر، گونه شمال خاوری جزیره آبادان پدید آمده است و اکنون نیز به نام محرزی معروف بوده و جزو حومه خرمشهر است، شهری کوچک به نام محرزه (مهرزه یا محرزی) نباشد که پس از شهر بیان، سالیان دراز بندرگاه کشتی‌های بازرگانی و پایگاه داد و ستد و مبادله کالا بود.
خرمشهر از دیدگاه تاریخ نگاران بازمانده شهر بیان و محرزه یا محرزی و آخرین مولود پیوست گاه کارون و اروند رود است.
عیلامیان در محلی که کارون به خلیج فارس می‌ریخت شهری به نام «ناژیتو» بنا کرده بودند تا دروازه کارون را پاسداری کنند. پس از آن هخامنشیان در سرچشمه رود کارون، آبادی دیگری به نام «آگینس» بنیاد نهادند.
پس از ناژیتو و آگینس نوبت پاسداری این دروازه مهم که با گذشت زمان تا جای خرمشهر کنونی پیش آمده بود به شهر بیان و محرزه رسیده و روزگار شهرهای ناژیتو، آگینس و محرزه یکی پس از دیگری پایان یافت و چنان که گفته شد سرزمین بارما بعدها نام‌های محرزه، محمره به خود گرفت و سرانجام نیز عروس کنونی شهرهای خوزستان، خرمشهر جایگزین آن‌ها شد.
این شهرستان که در گذشته به نام بندر محمره معروف بود از 2 قرن پیش، دلیل اهمیت سوق الجیشی فوق العاده مورد توجه استعمارگران قرار گرفت و تا کنون چندین بار به اشغال قوای خارجی در آمده است.
امپراطور عثمانی در سال 1883 میلادی، انگلیسی‌ها در سال 1875 میلادی و ارتش متجاوز عراق در سال 1980 خرمشهر را اشغال کرده اند. سرنوشت تاریخی خرمشهر که پر از فراز و نشیب است، به تنهایی گویای اهمیت این سرزمین به لحاظ موقعیت جغرافیایی و استراتژیکی است.
رود کارون در نزدیکی خرمشهر به دو شاخه تقسیم می‌شود، شاخه اول که بهمنشیر نام دارد وارد شهرستان آبادان می‌گردد و شاخه دوم که نام کارون را حفظ می‌نماید از خرمشهر گذشته با دجله و فرات یکی شده تشکیل اروند رود را می‌دهد.
اشتغال در بندر خرمشهر یکی از فعالیتهای عمده مردم خرمشهر قبل از جنگ بوده علاوه بر آن کشاورزی نیز رونق نسبی داشت. عمده‌ترین محصولات کشاورزی منطقه خرما بوده است.
هوای شهرستان خرمشهر گرمسیر مرطوب است .
زبان مادری ساکنان اغلب مردم عربی است و با فارسی نیز آشنا هستند. مذهب عمومی سکنه شهرستان اسلام و شیعه اثناعشری می‌باشد.
محصول عمده شهرستان ، غلات و خرما و محصولات حیوانی از قبیل لبنیات و پوست و پشم و غیره است .
در این شهرستان در بعضی نواحی بافت عبا و حصیربافی انجام میگیرد
منبع:
http://parssea.org/?m=201304
http://khoramshahr.ostan-khz.ir/Default.aspx?tabid=513
http://www.portal-khz.ir/Default.aspx?tabid=133
http://golshn12.blogfa.com/post/488
http://khoramcity.persianblog.ir/page/khoramshahr2
