نام قدیم : شستون
شهرستان
سراوان در شرق استان
سیستان و بلوچستان قرار گرفته است
شستون مرکز شهرستان
سراوان است و هم اکنون
سراوان نامیده می‌شود در گذشته به آن سراستون"شستون و شهستان گفته می‌شد .
رشته کوه سیاهان طولانی‌ترین رشته کوه در این شهرستان است که از نزدیکی‌های تفتان شروع و تا ناهوک در محدوده پاکستان ادامه دارد.
شهرستان
...مشاهده کامل متن سراوان دارای اقلیم بیابانی گرم و خشک می‌باشد .
آثار کشف شده و شواهد تاریخی ، تپه‌ها و محوطه‌های باستانی و سنگ نگاره‌های به جا مانده از دوران گذشته ، قبرستان‌های تاریخی حکایت از سکونت‌های انسانی در هزاره‌های پیش از تاریخ در منطقه را دارد
بطوری که این آثار متعدد تاریخی و باستانی ، شهرستان سراوان را به گهواره تاریخ تمدن مبدل ساخته است .
تا کنون بیش از 420 اثر فرهنگی ، باستانی و تاریخی در این شهرستان مربوط به دوران‌های پیش از تاریخ ، تاریخی و اسلامی شناسایی شده است که این آثار سراوان را به یک موزه از تکامل انسان در عصر شکار ، شبانی و کشاورزی مبدل نموده است بدون شک در عصر پیش از تاریخ فرهنگ‌های متعددی در منطقه در حاشیه رود خانه بزرگ این شهرستان وجود داشته است که بقایای انها به صورت محوطه‌ها و تپه‌ها شناسایی گردیده است .
علاوه بر دوران پیش از تاریخ در شهرستان سراوان آثار فراوانی نیز از دوره‌های تاریخی ( خصوصا سلسله‌های اشکانی و ساسا نی ) شناسایی شده اند که از مهمترین انها می‌توان به تپه‌های میر علی جالق ، تپه هوشک ، تپه کلانک بخشان ، تپه مهرگان و .... اشاره نمود .
از مهمترین آثار دوره اسلامی در شهرستان سراوان نیز می‌توان به یکی از کهن‌ترین مساجد استان در روستای دزک و همچنین مجموعه ای از مقابر ، مساجد و مناره‌ها و گورستان‌ها و قلاع و استحکامات نظامی و تدافعی و مسکونی دوره اسلا می‌اشاره نمود که نشانگر تداوم استقرار و سکونت در این منطقه از هزاره‌های پیش از تاریخ تا عصر حاضر می‌باشد .
نخستین و مهمترین سکونتگاههای اولیه و آبادی‌های شهرستان سراوان در مناطقی همچون جالق ، زابلی ناهوک ، سب ، کنت ، کوهک ، دزک در حاشیه و یا در نزدیکی رود خانه‌های این شهرستان پدید آمده است .
عوامل طبیعی همچون زلزله و یا قحط سالی موجب کوچ مردم از این منطقه گشته است با کاوش روی تپه‌های باستانی می‌توان زوایای دیگری از تاریخ کهن منطقه را شناسایی نمود و به ان دست پیدا کرد
شستون به معنای چشمه جوشان با توجه به رشته قنات جاری در شهرستان سراوان و فراوانی آب است
"سرا" به معنای جا و مکان و "وان"به جای مرتفع و بلند اطلاق می‌شود به طوری که در مکاتبات پس از سال 1307 رسما از این منطقه به عنوان سراوان یاد می‌شود.
منبع:
http://www.zahedan-tebyan.ir/main.asp?id=234
http://lux48.blogsky.com/1390/06/28/post-104/
http://zahedan.irib.ir/
http://saravan74.blogfa.com/tag
