شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه دوست گرامی برای آشنایی با گشت و گذارهای دیگر دوستان از شبکه اجتماعی تیشینه دیدن کنید. مشاهده شبکه اجتماعی گردشگری تیشینه آدینه منفرد گزارش خطا کشفاکتشافکشف هیولای تالی کشف هیولای تالیموضوع کشف هیولای تالی در حالی پیچیده شده است که با وجود اینکه دانشمندان بعد از تحقیقات فراوان توانسته‌اند مهره‌دار بودن این جانور دریایی عجیب و غریب را مشخص کنند اما هنوز نمی‌توانند به درستی اعلام کنند که این یک ماهی است.به هر حال دانشمندان نام این جانور دریایی را هیولای تالی نامیده‌اند که به رده Tullimonstrum باستانی تعلق دارد و محققان تصور می‌کنند که حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش ساکن آب‌‌های ساحلی کم‌عمق مصب‌‌های گل‌آلود در شرق آمریکا بوده است.تنها یک گونه از این رده با عنوان T. gregarium شناخته شده است و دانشمندان توانسته‌اند فسیل‌های این جانور تنها در بستر فسیلی Mazon Creek را در ایلینویز پیدا کردند. محققان فسیل‌های متعددی از این جانور را در این منطقه یافتند و صدها فسیل را بعد از کشف اولیه این گونه‌ها در دهه ۱۹۵۰ به موزه «فیلد» واقع در شیکاگو انتقال دادند.در بازسازی‌هایی که روی فسیل هیولای تالی به دست آمده است، ین جاندار دریایی باله‌هایی شبیه ماهی مرکب ، چشم پاهایی شبیه خرچنگ دارد و آرواره آن روی زائده‌ای عصا مانند قرار گرفته است.محققان معتقدند که به هم ریختگی قسمت‌های مختلف بدن این جانور قابل مقایسه با نرم‌تنان و بندپایان مانند کرم‌هاست و به تازگی اعلام کرده‌اند که این جانور مانند مهره‌دارانی چون مارماهی‌هاست. با این اوصاف، طبقه‌بندی این جانور دریایی در گروهی خاص کار بسیار دشواری است.چشم‌های آن روی یک پایه باریک قرار گرفته و دارای گیره‌ای است که در انتهای یک لوله خرطومی بلند واقع شده است به طوری که تشخیص ابتدا و انتهای این جانور به خوبی مشخص نیست. اما دانشمندان در این شک ندارند که هیولای تالی گونه‌ای از ماهی‌هاست.این جانور عجیب و غریب اولین بار توسط «فرانسیس تالی»، مجموعه‌دار آماتور فسیل‌ها در سال ۱۹۵۵ کشف شد اما تحقیق درباره آن حدود یک دهه به طول انجامید. با این حال، تالی بعد از سال‌ها تحقیق و بررسی و مشورت با دانشمندان متعدد، اعلام کرد که محققان تاکنون نتوانسته‌اند این جانور دریایی را به گونه خاصی از جانوران منسوب کنند.آنها ابتدا تصور می‌کردند این جانور نوعی نرم‌تن مانند خیار دریایی یا بندپایی مانند خرچنگ است. اما در مطالعات خود روی آناتوم این جانور دریافتند خط نوری که از میانه بدن آن به سمت پایین امتداد دارد، معده او نیست بلکه طناب پشتی یا میله اسکلتی است که اساس استخوان‌های پشتی مهره‌داران را تشکیل می‌دهند. گروه وسیعی از مهره‌داران مانند ماهی‌ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران این طناب پشتی را دارند.دانشمندان همچنین شواهدی از وجود کیسه آبشش یافتند که آن را بیشتر شبیه ماهی‌ها می‌کرد. این جانور هنگام مرگ به جای اینکه به پهلو بمیرد، به سمت جلو یا پشت بدن می‌میرد؛ موقعیتی که وقتی به سنگ تبدیل می‌شوند، آبشش‌های آنها پنهان می‌شود.محققان با انجام اسکن میکروسکوپ الکترونی دریافتند که این جانور عجیب یکی از گونه‌های مهره‌داران است. تصاویر به دست آمده از چشم این جانور دریایی ساختارهایی موسوم به «ملانوسام» را نشان می‌دهد. در واقع، چشم‌های پیچیده این جانور بیانگر مهره‌دار بودن آن است.اما دانشمندان به تازگی اعلام کرده‌اند که تنها این مساله برای مشخص کردن هویت این جانور کافی نیست و باید جوانب دیگر را نیز در مطالعات خود روی فسیل‌های مبهم و پیچیده در نظر گرفت. بیشتر فسیل‌های به دست آمده از این جانور بافت‌های نرم باقی‌مانده هستند و نه ساختارهای داخلی شبیه طناب پشتی. در صخره‌های دریایی تنها می‌توان بافت‌های نرم بدن این جانور را مشاهده کرد.البته، محققان معتقدند که تنها وجود ملانوسام (که ملانین تولید و ذخیره می‌کنند) در چشم‌های این جانور به منزله قرار گرفتن آن در گروه مهره‌داران نیست زیرا بسیاری از مهره داران نیز دارای چشم‌های پیچیده‌ای هستند. پژوهشگران در بررسی‌های خود دریافتند که این چشم‌ها، چشم‌های فنجانی هستند که ساختارهای نسبتا ساده بدون عدسی‌اند.دانشمندان در این مساله دچار مشکل شدند به طوری که وجود چشم‌های فنجانی، مهره‌دار بودن این جانور را زیر سؤال می‌برد زیرا مهره‌داران چشم‌های پیچیده‌تری دارند. اما بسیاری از جانوران مانند طنابداران اولیه، نرم‌تنان و انواع خاصی از کرم‌ها چشم‌های فنجانی دارند. آنها در حال حاضر به این قطعیت رسیده‌اند که هیولای تالی یک مهره‌دار نیست. ارسال مطالب بیشتر
کشف هیولای تالیموضوع کشف هیولای تالی در حالی پیچیده شده است که با وجود اینکه دانشمندان بعد از تحقیقات فراوان توانسته‌اند مهره‌دار بودن این جانور دریایی عجیب و غریب را مشخص کنند اما هنوز نمی‌توانند به درستی اعلام کنند که این یک ماهی است.به هر حال دانشمندان نام این جانور دریایی را هیولای تالی نامیده‌اند که به رده Tullimonstrum باستانی تعلق دارد و محققان تصور می‌کنند که حدود ۳۰۰ میلیون سال پیش ساکن آب‌‌های ساحلی کم‌عمق مصب‌‌های گل‌آلود در شرق آمریکا بوده است.تنها یک گونه از این رده با عنوان T. gregarium شناخته شده است و دانشمندان توانسته‌اند فسیل‌های این جانور تنها در بستر فسیلی Mazon Creek را در ایلینویز پیدا کردند. محققان فسیل‌های متعددی از این جانور را در این منطقه یافتند و صدها فسیل را بعد از کشف اولیه این گونه‌ها در دهه ۱۹۵۰ به موزه «فیلد» واقع در شیکاگو انتقال دادند.در بازسازی‌هایی که روی فسیل هیولای تالی به دست آمده است، ین جاندار دریایی باله‌هایی شبیه ماهی مرکب ، چشم پاهایی شبیه خرچنگ دارد و آرواره آن روی زائده‌ای عصا مانند قرار گرفته است.محققان معتقدند که به هم ریختگی قسمت‌های مختلف بدن این جانور قابل مقایسه با نرم‌تنان و بندپایان مانند کرم‌هاست و به تازگی اعلام کرده‌اند که این جانور مانند مهره‌دارانی چون مارماهی‌هاست. با این اوصاف، طبقه‌بندی این جانور دریایی در گروهی خاص کار بسیار دشواری است.چشم‌های آن روی یک پایه باریک قرار گرفته و دارای گیره‌ای است که در انتهای یک لوله خرطومی بلند واقع شده است به طوری که تشخیص ابتدا و انتهای این جانور به خوبی مشخص نیست. اما دانشمندان در این شک ندارند که هیولای تالی گونه‌ای از ماهی‌هاست.این جانور عجیب و غریب اولین بار توسط «فرانسیس تالی»، مجموعه‌دار آماتور فسیل‌ها در سال ۱۹۵۵ کشف شد اما تحقیق درباره آن حدود یک دهه به طول انجامید. با این حال، تالی بعد از سال‌ها تحقیق و بررسی و مشورت با دانشمندان متعدد، اعلام کرد که محققان تاکنون نتوانسته‌اند این جانور دریایی را به گونه خاصی از جانوران منسوب کنند.آنها ابتدا تصور می‌کردند این جانور نوعی نرم‌تن مانند خیار دریایی یا بندپایی مانند خرچنگ است. اما در مطالعات خود روی آناتوم این جانور دریافتند خط نوری که از میانه بدن آن به سمت پایین امتداد دارد، معده او نیست بلکه طناب پشتی یا میله اسکلتی است که اساس استخوان‌های پشتی مهره‌داران را تشکیل می‌دهند. گروه وسیعی از مهره‌داران مانند ماهی‌ها، دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران این طناب پشتی را دارند.دانشمندان همچنین شواهدی از وجود کیسه آبشش یافتند که آن را بیشتر شبیه ماهی‌ها می‌کرد. این جانور هنگام مرگ به جای اینکه به پهلو بمیرد، به سمت جلو یا پشت بدن می‌میرد؛ موقعیتی که وقتی به سنگ تبدیل می‌شوند، آبشش‌های آنها پنهان می‌شود.محققان با انجام اسکن میکروسکوپ الکترونی دریافتند که این جانور عجیب یکی از گونه‌های مهره‌داران است. تصاویر به دست آمده از چشم این جانور دریایی ساختارهایی موسوم به «ملانوسام» را نشان می‌دهد. در واقع، چشم‌های پیچیده این جانور بیانگر مهره‌دار بودن آن است.اما دانشمندان به تازگی اعلام کرده‌اند که تنها این مساله برای مشخص کردن هویت این جانور کافی نیست و باید جوانب دیگر را نیز در مطالعات خود روی فسیل‌های مبهم و پیچیده در نظر گرفت. بیشتر فسیل‌های به دست آمده از این جانور بافت‌های نرم باقی‌مانده هستند و نه ساختارهای داخلی شبیه طناب پشتی. در صخره‌های دریایی تنها می‌توان بافت‌های نرم بدن این جانور را مشاهده کرد.البته، محققان معتقدند که تنها وجود ملانوسام (که ملانین تولید و ذخیره می‌کنند) در چشم‌های این جانور به منزله قرار گرفتن آن در گروه مهره‌داران نیست زیرا بسیاری از مهره داران نیز دارای چشم‌های پیچیده‌ای هستند. پژوهشگران در بررسی‌های خود دریافتند که این چشم‌ها، چشم‌های فنجانی هستند که ساختارهای نسبتا ساده بدون عدسی‌اند.دانشمندان در این مساله دچار مشکل شدند به طوری که وجود چشم‌های فنجانی، مهره‌دار بودن این جانور را زیر سؤال می‌برد زیرا مهره‌داران چشم‌های پیچیده‌تری دارند. اما بسیاری از جانوران مانند طنابداران اولیه، نرم‌تنان و انواع خاصی از کرم‌ها چشم‌های فنجانی دارند. آنها در حال حاضر به این قطعیت رسیده‌اند که هیولای تالی یک مهره‌دار نیست.
