روستای برکوه

برکوه یکی از روستاهای زیبا در خراسان جنوبی است. روستای کوچک برکوه در کنار رشته کوه‌های مومن آباد قرار دارد ، و به دلیل قرار گرفتن آن در منطقه کوهپایه ای آن رابرکوه نامیده اند (در کنار کوه ) .
از نظر سابقه تاریخی دارای قدمت زیادی است و به 800 تا 1000 سال پیش می‌رسد ، وجود برج‌های دیدبانی در نوک کوه مزار و قلعه برکوه گواهی بر این مدعا است.
ورودی این روستا قلعه زیبای برکوه قرار داشته که سابقه تاریخی زیادی دارد.
روستای برکوه از جنوب به کوه و از سایر قسمت‌ها به دشت نسبتا صافی منتهی می‌گردد که به دلیل فرسایش در دوره‌های جدید به ایجاد این پستی و بلندی‌ها افزوده است.
این روستا به دلیل قرارگرفتن روی یک بافت ماسه سنگ، شیل و مارن خاکستری رنگ و آهک ایجاد شده که در برش‌ها و در محل‌های مختلف این ساختار به خوبی مشخص است.
روستای برکوه در منطقه ای نسبتا معتدل با زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل قرار دارد.
روستای زیبای برکوه با وجود قرارگیری در یک منطقه نسبتا خشک در کویر شرقی ایران ولی از آب و هوای نسبتا خوبی برخوردار است و به دلیل منابع آبی فراوان در سال‌های اخیر ...مشاهده کامل متن سدی در مسیر سیلاب‌های فصلی در شمال این روستا و در کنار چشمه هایی ایجاد شده که در سالیانی که بارندگی به مقدار نسبتا بیشتر در این منطقه رخ می‌داده، ایجاد شده است.
ایجاد سد در این قسمت از روستا باعث حاصل خیزی و سرسبزی بخش شمالی روستا شده و از لحاظ منظری وضعیت مناسبی را بوجود آورده است.
این روستای منحصر به فرد با داشتن جاذبه‌های طبیعی و تاریخی همچون قلعه کهنه(قاجاری)، مزار گلبانگ خراسان، برج‌های نگهبانی(قاجاری) حوض انبار و حمام برکوه(قاجاری) و مسجد روستا و همچنین وجود کارگاه‌های پارچه بافی فعال می‌تواند به رونق گردشگری و طبیعت گردی در منطقه خراسان جنوبی کمک کند.
بر فراز کوه برکوه و مشرف بر روستای برکوه قدمگاهی است به نام گلبانگ خراسان، که سالهاست پذیرای زائرین بسیاری از روستاها و شهرهای مجاور است. روایات مختلفی درباره قدمت این مکان است.
اما گفته می‌شود که این تاریخ به دوره صفویه باز می‌گردد.( تاریخ ذکر شده با توجه به قدمت قلعه ) شنیده‌ها از قدیمی‌های برکوه روایت از مردی مومن و پرهیزگار دارد که به واسطه حضور ایشان در این مکان و ادای دعا برای رفع بلای هجوم دشمن .
به سبب نیکی ایشان دعا مستجاب گردیده و رفع بلا شده است .از همین رو این مکان مورد اهمیت خاصی قرار می‌گیرد ،متاسفانه اطلاعات جامعی در این باره در دست نیست.
ر اساس آخرین سرشماری در سال 1375 جمعیت خانوارهای ساکن شهر ابرکوه، 19164 نفر و بر اساس آمار کلی ،جمعیت شهرستان در حدود 43500 نفر می‌باشد. دین مردم این شهرستان اسلام و مذهب ایشان شیعه است.
در زمینه کشاورزی، عمده‌ترین سطح زیر کشت ابرکوه مربوط به گندم، و پسته دومین محصول عمده ابرکوه است. از محصولات باغی ابرکوه می‌توان زردآلو ، انار و انگور را نام برد.
از کل جمعیت شاغل ابرکوه در بخشهای عمده فعالیت، 8/12 درصد در بخش کشاورزی، 2/29 درصد صنعت ، و 58 درصد در بخش خدمات مشغول فعالیتند.
سوابق و پیشینه تاریخی شهرستان ابرکوه:
از نظر تقسیمات کشوری ابرکوه قبلاً جزئی از شهرستان یزد از استان اصفهان بوده (تا سال 1332) و سپس در سال 1332 به استان فارس (شهرستان آباده) ضمیمه گردید.
درسال 1367 این شهر به عنوان بخشی از شهرستان تفت از استان یزد درآمد و در سال 1373 طبق آخرین تقسیمات کشوری مستقلاً یکی از شهرستانهای یزد با مرکزیت ابرکوه گردید.
وجه تسمیه ابرکوه شهرستان ابرکوه:
از آنجا که این شهر ابتدا در پای کوه ساخته شده، آنرا «برِکوه» میگفتند (کنار کوه) که در گویش مردم به «ابرکوه» تبدیل شد و پس از ورود اسلام این نام نیز مانند بعضی نامهای دیگر در گویش عربی، کاف به قاف تبدیل و «ابرقو» خوانده شده است.
نهایتاً در سال 1350 این شهر به صورت رسمی «ابرکوه» نامیده شد.
(نام آن در منابع قدیم و جدید به صورتهای «ابرقو»، «ابرکویه»، «ابرقویه»، «برقوه» و «درکوه» آمده است. «ابر» در فرهنگ دکتر معین چنین تعریف شده :1- بر- به 2- زبر – بالاروی - سر 3- با 4- بر سر – در)

منبع:
http://abarkooh001.blogfa.com/cat-20.aspx
http://barkooh.blogfa.com/post/2
http://www.ava-sarbisheh.com/
http://directorreza.persianblog.ir/post/1093/
http://barkooh.blogfa.com/
http://birjandplan.blogfa.com/